Bank Polski (Królestwo Polskie): Różnice pomiędzy wersjami
(Podstawowe info.) |
(Podlinkowanie grafiki.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Bank Polski.jpg|thumb|300px|Bank Polski w Warszawie]] | |||
'''Bank Polski''' – pierwszy polski bank centralny z siedzibą w Warszawie. Utworzony w czasach zaborów Polski na terenie Królestwa Polskiego w roku [[1828]]. Działał do [[1886]] roku. | '''Bank Polski''' – pierwszy polski bank centralny z siedzibą w Warszawie. Utworzony w czasach zaborów Polski na terenie Królestwa Polskiego w roku [[1828]]. Działał do [[1886]] roku. | ||
Wersja z 15:07, 2 lis 2013
Bank Polski – pierwszy polski bank centralny z siedzibą w Warszawie. Utworzony w czasach zaborów Polski na terenie Królestwa Polskiego w roku 1828. Działał do 1886 roku.
Historia
Założycielem banku był książę Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki.
Od 1833 roku Bank Polski był zarządcą i inwestorem rozwijających się kopalń rządowych Królestwa Polskiego. (Zastąpił na tym stanowisku poprzednią instytucję zarządzającą górnictwem, tj. Główną Dyrekcję Górniczą). Pod koniec lata 60-tych XIX wieku Bank Polski został podporządkowany rosyjskiemu Ministerstwu Skarbu, a z dniem 1-ego stycznia 1886 roku został postawiony w stan likwidacji.
Inwestycje Banku Polskiego na obszarze Zagłębia Dąbrowskiego
Jedną z inicjatyw banku było utworzenie okręgów przemysłowych w miejsce poprzednich dozorstw. W ten sposób powstał m.in. Zachodni Okręg Górniczy z siedzibą w Dąbrowie, w tamtym czasie będącej jeszcze wsią i występującą pod nazwą nie zawierającą dopełnienia "Górnicza".
