Antoni Zimniak: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Antoni Zimniak | |imię i nazwisko = Antoni Zimniak | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = Antoni_Zimniak.png | |grafika = Antoni_Zimniak.png | ||
|opis grafiki = Antoni Zimniak | |opis grafiki = Antoni Zimniak | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[6 stycznia]] [[1878]] | |data urodzenia = [[6 stycznia]] [[1878]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = Niekłań Mały | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[26 stycznia]] [[1943] | |data śmierci = [[26 stycznia]] [[1943]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = Częstochowa | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = Cmentarz św. Rocha w Częstochowie | ||
|zawód = ksiądz, biskup, | |zawód = ksiądz katolicki, biskup pomocniczy, | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons | |commons = | ||
}} | }} | ||
'''Antoni Jacek Zimniak''' (ur. [[6 stycznia]] [[1878]] w Niekłaniu Małym, zm. [[26 stycznia]] [[1943]]) – polski biskup rzymskokatolicki, pierwszy biskup pomocniczy diecezji częstochowskiej w latach [[1936]] – [[1943]]. | |||
'''Antoni Jacek Zimniak''' (ur. [[6 stycznia]] [[1878]] w | |||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Antoni Zimniak był synem Jacka i Józefy z Widulińskich. Jego rodzice posiadali niewielkie gospodarstwo rolne, a ojciec pracował ponadto jako górnik. Edukację rozpoczął w Progimnazjum w Pińczowie. | Antoni Zimniak był synem Jacka i Józefy z Widulińskich. Jego rodzice posiadali niewielkie gospodarstwo rolne, a ojciec pracował ponadto jako górnik. Edukację rozpoczął w Progimnazjum w Pińczowie. Święcenia kapłańskie otrzymał [[24 września]] [[1905]] po ukończeniu Seminarium Duchownego w Kielcach. | ||
W | W [[1909]] objął stanowisko kapelana szpitalnego w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]]. Następnie był [[wikariusz]]em w parafii [[Włodowice]], kapelanem przy [[Kopalnia Węgla Kamiennego Saturn|kopalni "Saturn"]] w [[Czeladź (miasto)|Czeladzi]], gdzie spędził okres [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Po wojnie pełnił funkcję [[proboszcz]]a w parafii [[Stradów (województwo świętokrzyskie)|Stradów]], a potem [[Sędziszów]] i [[Parafia Świętej Trójcy w Będzinie|Będzin]] (1924–1929). W 1925 został mianowany [[sędzia prosynodalny|sędzią prosynodalnym]], [[konsultor diecezjalny|konsultorem diecezjalnym]] w nowo powstałej [[archidiecezja częstochowska|diecezji częstochowskiej]]. | ||
14 sierpnia 1936 został mianowany pierwszym [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] diecezji częstochowskiej i [[biskup tytularny|biskupem tytularnym]] [[Dionysiana|Dionysiany]]. [[Sakra|Sakrę biskupią]] otrzymał 18 października 1936 w [[Bazylika archikatedralna Świętej Rodziny w Częstochowie|bazylice katedralnej w Częstochowie]] z rąk biskupa [[Teodor Kubina|Teodora Kubiny]]. | 14 sierpnia 1936 został mianowany pierwszym [[biskup pomocniczy|biskupem pomocniczym]] diecezji częstochowskiej i [[biskup tytularny|biskupem tytularnym]] [[Dionysiana|Dionysiany]]. [[Sakra|Sakrę biskupią]] otrzymał 18 października 1936 w [[Bazylika archikatedralna Świętej Rodziny w Częstochowie|bazylice katedralnej w Częstochowie]] z rąk biskupa [[Teodor Kubina|Teodora Kubiny]]. W trudnych warunkach okupacyjnych został mianowany proboszczem parafii św. Barbary w Częstochowie w dniu 14 września 1942 r. Zmarł [[26 stycznia]] [[1943]]r. | ||
Został pochowany na [[Cmentarz św. Rocha w Częstochowie|cmentarzu św. Rocha w Częstochowie]] w grobowcu razem z matką. | Został pochowany na [[Cmentarz św. Rocha w Częstochowie|cmentarzu św. Rocha w Częstochowie]] w grobowcu razem z matką. | ||
Według opinii starszych kapłanów był człowiekiem wielkiej kultury osobistej, miał dużo szacunku dla pracy każdego kapłana, zawsze był przejęty sprawami diecezji. Mówił piękne kazania, chociaż miał słaby głos. Pozostawił w maszynopisie zbiór kazań o Sercu Pana Jezusa, który świadczy o jego głębokiej pobożności. Przy tym był człowiekiem cichym i spokojnym. Zostawił prace drukowane: | |||
1. Przemówienie J. E. Biskupa Sufragana Częstochowskiego ks. Antoniego Zimniaka na zakończenie Tygodnia Społecznego w Sosnowcu. W: Tydzień Społeczny w Sosnowcu. Sosnowiec 1937 s. 177—182. | |||
2. W Chrystusie odkupienie i odrodzenie. „Czyn katolicki". R.I: 1934 s. 1—4. | |||
''Opracował: Piotr Dudała'' | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Zimniak, Antoni]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Zimniak, Antoni]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:33, 3 sty 2017
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Antoni Zimniak | |
| Imię i nazwisko | Antoni Zimniak |
| Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1878 Niekłań Mały |
| Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1943 Częstochowa |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz św. Rocha w Częstochowie |
| Zawód | ksiądz katolicki, biskup pomocniczy, |
Antoni Jacek Zimniak (ur. 6 stycznia 1878 w Niekłaniu Małym, zm. 26 stycznia 1943) – polski biskup rzymskokatolicki, pierwszy biskup pomocniczy diecezji częstochowskiej w latach 1936 – 1943.
Życiorys
Antoni Zimniak był synem Jacka i Józefy z Widulińskich. Jego rodzice posiadali niewielkie gospodarstwo rolne, a ojciec pracował ponadto jako górnik. Edukację rozpoczął w Progimnazjum w Pińczowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1905 po ukończeniu Seminarium Duchownego w Kielcach.
W 1909 objął stanowisko kapelana szpitalnego w Dąbrowie Górniczej. Następnie był wikariuszem w parafii Włodowice, kapelanem przy kopalni "Saturn" w Czeladzi, gdzie spędził okres I wojny światowej. Po wojnie pełnił funkcję proboszcza w parafii Stradów, a potem Sędziszów i Będzin (1924–1929). W 1925 został mianowany sędzią prosynodalnym, konsultorem diecezjalnym w nowo powstałej diecezji częstochowskiej.
14 sierpnia 1936 został mianowany pierwszym biskupem pomocniczym diecezji częstochowskiej i biskupem tytularnym Dionysiany. Sakrę biskupią otrzymał 18 października 1936 w bazylice katedralnej w Częstochowie z rąk biskupa Teodora Kubiny. W trudnych warunkach okupacyjnych został mianowany proboszczem parafii św. Barbary w Częstochowie w dniu 14 września 1942 r. Zmarł 26 stycznia 1943r.
Został pochowany na cmentarzu św. Rocha w Częstochowie w grobowcu razem z matką.
Według opinii starszych kapłanów był człowiekiem wielkiej kultury osobistej, miał dużo szacunku dla pracy każdego kapłana, zawsze był przejęty sprawami diecezji. Mówił piękne kazania, chociaż miał słaby głos. Pozostawił w maszynopisie zbiór kazań o Sercu Pana Jezusa, który świadczy o jego głębokiej pobożności. Przy tym był człowiekiem cichym i spokojnym. Zostawił prace drukowane:
1. Przemówienie J. E. Biskupa Sufragana Częstochowskiego ks. Antoniego Zimniaka na zakończenie Tygodnia Społecznego w Sosnowcu. W: Tydzień Społeczny w Sosnowcu. Sosnowiec 1937 s. 177—182.
2. W Chrystusie odkupienie i odrodzenie. „Czyn katolicki". R.I: 1934 s. 1—4.
Opracował: Piotr Dudała
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Antoniego Zimniaka na stronie archidiecezji częstochowskiej (arch.) [dostęp 2012-01-08]
