Stanisław Knothe: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 29: Linia 29:
Po kilkumiesięcznej pracy w kopalni „Biała Ropa” w Starej Wsi koło Brzozowa przy eksperymentalnej podziemnej górniczej eksploatacji ropy naftowej podjął w sierpniu 1947 roku pracę na stanowisku starszego asystenta w Akademii Górniczej w Krakowie, w Katedrze Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej kierowanej przez profesora Witolda Budryka. W uczelni tej pracował nieprzerwanie do chwili przejścia na emeryturę w roku 1989.
Po kilkumiesięcznej pracy w kopalni „Biała Ropa” w Starej Wsi koło Brzozowa przy eksperymentalnej podziemnej górniczej eksploatacji ropy naftowej podjął w sierpniu 1947 roku pracę na stanowisku starszego asystenta w Akademii Górniczej w Krakowie, w Katedrze Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej kierowanej przez profesora Witolda Budryka. W uczelni tej pracował nieprzerwanie do chwili przejścia na emeryturę w roku 1989.


Na szczególne podkreślenie zasługuje działalność naukowa Stanisława Knothego, która dotyczy głównie ruchów górotworu wywołanych podziemną eksploatacją górniczą. Stanisław Knothe jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów. Teoria, uzupełniona przez profesora Witolda Budryka w zakresie przemieszczeń i odkształceń poziomych hipotezą Awierszyna, stała się podstawą do praktycznych obliczeń prognostycznych wpływów eksploatacji, a tym samym umożliwiła podjęcie na szeroką skalę wydobycie dużych zasobów węgla uwięzionych w filarach ochronnych zakładów przemysłowych, osiedli i miast.
Działalność naukowa prof. Knothego dotyczy głównie ruchów górotworu wywołanych podziemną eksploatacją górniczą. Stanisław Knothe jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów. Teoria, uzupełniona przez profesora Witolda Budryka w zakresie przemieszczeń i odkształceń poziomych hipotezą Awierszyna, stała się podstawą do praktycznych obliczeń prognostycznych wpływów eksploatacji, a tym samym umożliwiła podjęcie na szeroką skalę wydobycie dużych zasobów węgla uwięzionych w filarach ochronnych zakładów przemysłowych, osiedli i miast.


Teoria Knothego–Budryka jest z powodzeniem stosowana w polskim i światowym górnictwie od blisko czterdziestu lat. Bez przesady można stwierdzić, że jest ona jednym z najlepiej znanych i uznanych na świecie osiągnięć polskiej nauki górniczej.
Teoria Knothego–Budryka jest z powodzeniem stosowana w polskim i światowym górnictwie od blisko czterdziestu lat. Bez przesady można stwierdzić, że jest ona jednym z najlepiej znanych i uznanych na świecie osiągnięć polskiej nauki górniczej.


W roku 1992 Senat AGH nadał profesorowi Stanisławowi Knothemu tytuł honorowy „Zasłużony dla Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica”. W 2014 roku profesor skończy 95 lat.
W roku 1992 Senat AGH nadał profesorowi Stanisławowi Knothemu tytuł honorowy „Zasłużony dla Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica”. W 2014 roku profesor skończy 95 lat.

Wersja z 08:00, 25 lip 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Stanisław Knothe
Stanisław Knothe
Imię i nazwisko Stanisław Knothe
Data i miejsce urodzenia 2 lutego 1919
Sosnowiec
Zawód inżynier górnictwa, profesor, specjalista w zakresie górnictwa, badacz ruchów górotworu i aerologii

Stanisław Knothe ur. 2 lutego 1919 w Sosnowcu, inżynier górnictwa, profesor, specjalista w zakresie górnictwa, badacz ruchów górotworu i aerologii, współtwórca teorii opisującej wpływ eksploatacji na zachowanie powierzchni terenu, wykładowca Akademii Górniczo-Hutniczej, były dziekan Wydziału Górnictwa tej uczelni, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk i członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności.

Stanisław Knothe mieszkał w Sosnowcu przez pierwsze 15 lat swojego życia. Tu w 1934 roku ukończył 5 klasowe Gimnazjum im. ks. Stanisława Staszica. Maturę zdał w V Państwowym Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. Witkowskiego w Krakowie. Rodzina mocno związana z Zagłębiem. Stryj miał prywatną kopalnię w Ostrowach, ojciec i matka uczyli w tutejszych szkołach.

W roku 1945 rozpoczął naukę na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dwa lata później, po ukończeniu studiów, uzyskał dyplom magistra inżyniera górnika.

Po kilkumiesięcznej pracy w kopalni „Biała Ropa” w Starej Wsi koło Brzozowa przy eksperymentalnej podziemnej górniczej eksploatacji ropy naftowej podjął w sierpniu 1947 roku pracę na stanowisku starszego asystenta w Akademii Górniczej w Krakowie, w Katedrze Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej kierowanej przez profesora Witolda Budryka. W uczelni tej pracował nieprzerwanie do chwili przejścia na emeryturę w roku 1989.

Działalność naukowa prof. Knothego dotyczy głównie ruchów górotworu wywołanych podziemną eksploatacją górniczą. Stanisław Knothe jest autorem oryginalnej teorii tych ruchów. Teoria, uzupełniona przez profesora Witolda Budryka w zakresie przemieszczeń i odkształceń poziomych hipotezą Awierszyna, stała się podstawą do praktycznych obliczeń prognostycznych wpływów eksploatacji, a tym samym umożliwiła podjęcie na szeroką skalę wydobycie dużych zasobów węgla uwięzionych w filarach ochronnych zakładów przemysłowych, osiedli i miast.

Teoria Knothego–Budryka jest z powodzeniem stosowana w polskim i światowym górnictwie od blisko czterdziestu lat. Bez przesady można stwierdzić, że jest ona jednym z najlepiej znanych i uznanych na świecie osiągnięć polskiej nauki górniczej.

W roku 1992 Senat AGH nadał profesorowi Stanisławowi Knothemu tytuł honorowy „Zasłużony dla Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica”. W 2014 roku profesor skończy 95 lat.