Sosnowiecka Kotlarnia Wyrobów Miedzianych i Metalowych Braci Piątkowskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Linia 11: Linia 11:


==Okres po  II wojnie światowej==
==Okres po  II wojnie światowej==
Po II wojnie światowej przeszedł on pod zarząd państwowy. Od [[1950]] r. firma funkcjonowała jako Spółdzielnia Pracy „Kotlarz”, a następnie oddział Gliwickich Zakładów Budowy Urządzeń Chemicznych, który w [[1953]] r. przekształcono w samodzielne przedsiębiorstwo pn.
Po II wojnie światowej, [[22 grudnia]] [[1950]] zakłady zostały przejęte przez Państwo (na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej). Od [[1950]] r. firma funkcjonowała jako '''Spółdzielnia Pracy „Kotlarz”''', a następnie oddział '''Gliwickich Zakładów Budowy Urządzeń Chemicznych''', który w [[1953]] r. przekształcono w samodzielne przedsiębiorstwo pn.
Sosnowieckie Zakłady Budowy Urządzeń Chemicznych (od [[1971]] r. Zakłady Urządzeń Chemicznych „Metalchem”). Siedziba firmy mieściła się, jak poprzednio kotlarni Piątkowskiego, w zakładach przy al. Mireckiego, które rozbudowano i unowocześniono. Produkowano aparaturę i urządzenia z metali kolorowych, wymienniki, aparaty kolumnowe, wyparki, filary. W latach
'''Sosnowieckie Zakłady Budowy Urządzeń Chemicznych''' (od [[1971]] r. '''Zakłady Urządzeń Chemicznych „Metalchem”'''). Siedziba firmy mieściła się, jak poprzednio kotlarni Piątkowskiego, w zakładach przy al. Mireckiego, które rozbudowano i unowocześniono. Produkowano aparaturę i urządzenia z metali kolorowych, wymienniki, aparaty kolumnowe, wyparki, filary. W latach
70. zakłady były jedynym w kraju producentem autocystern do transportu cieczy kriogenicznych oraz zbiorników do magazynowania tych cieczy, a także bateriowozów do transportu sprężonych gazów technicznych.  
70. zakłady były jedynym w kraju producentem autocystern do transportu cieczy kriogenicznych oraz zbiorników do magazynowania tych cieczy, a także bateriowozów do transportu sprężonych gazów technicznych.  



Wersja z 11:28, 27 sty 2022

Kotlarnia wyrobów miedzianych i metalowych ludwik piątkowski sosnowiec.jpg

Sosnowiecka Kotlarnia Wyrobów Miedzianych i Metalowych Braci Piątkowskich – firma założona przed I wojną światową, prawdopodobnie w 1913 r. w rejonie al. Mireckiego i ul. Zakręt na Starym Sosnowcu.

Założyciele

Firmę założyli i prowadzili bracia – Wacław i Ludwik. W końcu 1917 r. rozdzielili się – Wacław przeniósł się na ul. Wiejską 5, gdzie założył warsztat pn. Zakłady Miedziowo-Kotlarskie i Mechaniczne W. Piątkowski, zaś Ludwik kontynuował pod własnym imieniem działalność przy al. Mireckiego 29. Sosnowiecka Kotlarnia Ludwika Piątkowskiego była niewielkim zakładem zatrudniającym od kilku do kilkunastu robotników.

Produkcja

Produkowano tu aparaty destylacyjne i gorzelnicze, kotły miedziane, rurki manometrowe, rury proste i kompensacyjne, nity miedziane, wanny i urządzenia kąpielowe. Firma specjalizowała się w wytwarzaniu form do wielkich pieców.

W 1939 r. Ludwik Piątkowski odkupił od Józefa Szafrugi jego firmę o podobnym profilu produkcyjnym (kotlarstwo żelazne, roboty konstrukcyjne i mechaniczne), działającą pn. Zakłady Kotlarsko-Mechaniczne i Warsztaty Samochodowe. Obie firmy połączył w jeden zakład, który prowadził działalność również w okresie okupacji.

Okres po II wojnie światowej

Po II wojnie światowej, 22 grudnia 1950 zakłady zostały przejęte przez Państwo (na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej). Od 1950 r. firma funkcjonowała jako Spółdzielnia Pracy „Kotlarz”, a następnie oddział Gliwickich Zakładów Budowy Urządzeń Chemicznych, który w 1953 r. przekształcono w samodzielne przedsiębiorstwo pn. Sosnowieckie Zakłady Budowy Urządzeń Chemicznych (od 1971 r. Zakłady Urządzeń Chemicznych „Metalchem”). Siedziba firmy mieściła się, jak poprzednio kotlarni Piątkowskiego, w zakładach przy al. Mireckiego, które rozbudowano i unowocześniono. Produkowano aparaturę i urządzenia z metali kolorowych, wymienniki, aparaty kolumnowe, wyparki, filary. W latach 70. zakłady były jedynym w kraju producentem autocystern do transportu cieczy kriogenicznych oraz zbiorników do magazynowania tych cieczy, a także bateriowozów do transportu sprężonych gazów technicznych.

Od 1998 r. firma znajdowała się pod zarządem komisarycznym, a w 1999 r. postawiona została w stan likwidacji. Obecnie nie istnieje.

Bibliografia