Stefan Ząbczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 22: Linia 22:
== Biografia ==
== Biografia ==
W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. Jeden ze współzałożycieli Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Zadrożu. Od 16 roku życia członek Straży Pożarnej w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. Jeden ze współzałożycieli Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Zadrożu. Od 16 roku życia członek Straży Pożarnej w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu. W 1978 roku był współtwórcą Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej a później był jego długoletnim kustoszem. Muzeum obecnie nosi jego imię. Organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor [[Merkuriusz Strażacki|„Merkuriusza Strażackiego”]] ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać.  
Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu. W 1978 roku był współtwórcą [[Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej im. Stefana Ząbczyńskiego|Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej]] a później był jego długoletnim kustoszem. Muzeum obecnie nosi jego imię. Organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor [[Merkuriusz Strażacki|„Merkuriusza Strażackiego”]] ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać.  


== Publikacje ==
== Publikacje ==
# [[500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978]]
# [[500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978]]. Olkusz 1978.
# [[Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej]]
# [[Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej]]. Olkusz 1993.
# Ruch Oporu i straty w ludności cywilnej na Ziemi Olkuskiej 1939-1945. Olkusz 1999.


== Odznaczenia i wyróżnienia ==
== Odznaczenia i wyróżnienia ==
# 26 kwietnia 2000 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Odrodzenia Polski
# 26 kwietnia 2000 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Odrodzenia Polski
# 29 września 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza
# 29 września 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza <ref>Uchwała nr XVIII/148/95 Rady Miejskiej w Olkuszu.</ref>
# Złoty Medal Związku Nauczycielstwa Polskiego
# Złoty Medal Związku Nauczycielstwa Polskiego
# Medal Komisji Edukacji Narodowej
# Medal Komisji Edukacji Narodowej
# Medal Wojska
# Krzyż Partyzancki
# Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
# Krzyż Walecznych


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}
Uchwała nr XVIII/148/95 Rady Miejskiej w Olkuszu
 


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Ząbczyński Stefan ]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Ząbczyński Stefan ]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Olkuszem|Ząbczyński Stefan ]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Olkuszem|Ząbczyński Stefan ]]

Aktualna wersja na dzień 09:21, 12 mar 2017

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Stefan Ząbczyński
Data i miejsce urodzenia 30-08-1912
Zadroże
Data i miejsce śmierci 23-11-2002
Olkusz

Stefan Ząbczyński (ur. 30 sierpnia 1912 w Zadrożu, zm. 23 listopada 2002 w Olkuszu) – działacz społeczny, uczestnik walk o niepodległość w trakcie II wojny światowej, nauczyciel, twórca i długoletni kustosz Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej.


Biografia

W 1924 roku ukończył Szkołę Powszechną w Zadrożu. Jeden ze współzałożycieli Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w Zadrożu. Od 16 roku życia członek Straży Pożarnej w Zadrożu. W latach 1931–1932 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica, przygotowywany pod patronatem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie. W 1933 roku ukończył Szkołę Rolniczą w Trzyciążu. W latach 1934-1936 odbył służbę wojskową w 9. Pułku Ułanów Małopolskich. W latach 1936–1939 ukończył korespondencyjny kurs Przysposobienia Rolniczego im. Stanisława Staszica w zakresie materiału obejmującego program szkoły średniej, uprawniającego do przystąpienia do egzaminu maturalnego, który zdał w roku 1945. Po wybuchu II wojny światowej 20 listopada 1939 roku został zaprzysiężony na Komendanta Służby Zwycięstwa Polsce na terenie gminy Jangrot. Dalej służył w Związku Walki Zbrojnej, następnie Batalionach Chłopskich, gdzie został dowódcą plutonu i oficerem łączności obwodu Batalionów Chłopskich. Po powstaniu Armii Krajowej został włączony w jej struktury i od 1943 roku był dowódcą plutonu i kompanii łączności 116 p.p. Armii Krajowej w 106. Dywizji Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Zet”. Wojnę zakończył w stopniu porucznika, w 1992 roku został awansowany do stopnia kapitana, a w roku 2001 do stopnia majora. W roku 1952 złożył egzamin inżynierski na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a w roku 1965 obronił pracę magisterską na kierunku ekonomiki rolnictwa w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Długoletni prezes Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu. W 1978 roku był współtwórcą Muzeum Pożarnictwa Ziemi Olkuskiej a później był jego długoletnim kustoszem. Muzeum obecnie nosi jego imię. Organizator sympozjów poświęconych historii ochrony przeciwpożarowej w regionie olkuskim, autor dwóch książek o historii Ochotniczej Straży Pożarnej w Olkuszu oraz artykułów o dziejach i współczesnej działalności strażactwa ochotniczego na ziemi olkuskiej. Założyciel i redaktor „Merkuriusza Strażackiego” ukazującego się w latach 1989 – 2001. Po jego śmierci czasopismo przestało się ukazywać.

Publikacje

  1. 500 lat służby społecznej pożarnictwa olkuskiego 1478-1978. Olkusz 1978.
  2. Historia olkuskiej ochotniczej straży ogniowej. Olkusz 1993.
  3. Ruch Oporu i straty w ludności cywilnej na Ziemi Olkuskiej 1939-1945. Olkusz 1999.

Odznaczenia i wyróżnienia

  1. 26 kwietnia 2000 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Odrodzenia Polski
  2. 29 września 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Olkusza [1]
  3. Złoty Medal Związku Nauczycielstwa Polskiego
  4. Medal Komisji Edukacji Narodowej
  5. Medal Wojska
  6. Krzyż Partyzancki
  7. Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
  8. Krzyż Walecznych

Przypisy

  1. Uchwała nr XVIII/148/95 Rady Miejskiej w Olkuszu.


Bibliografia