Jan Świderski: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 22: Linia 22:
Urodził się [[2 czerwca]] [[1913]] roku w [[Grodziec (Będzin)| Grodźcu]] - ob. dzielnicy [[Będzin]]a, Studiował w latach [[1930]]-[[1938]], kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych - Wydział Malarstwa w [[Kraków|Krakowie]].
Urodził się [[2 czerwca]] [[1913]] roku w [[Grodziec (Będzin)| Grodźcu]] - ob. dzielnicy [[Będzin]]a, Studiował w latach [[1930]]-[[1938]], kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych - Wydział Malarstwa w [[Kraków|Krakowie]].


Już z dyplomem artysty plastyka, jako ochotnik Legii Akademickiej uczestniczył w kampanii wrześniowej, w wyniku, czego okres okupacji spędził w obozie jenieckim. Po 1945 roku organizuje w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków, a w 1947 r zostaje samodzielnym pracownikiem naukowym w randze profesora. Był prorektorem, a następnie, przez rok – rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, prowadząc równocześnie pracownię malarstwa. W 1968 r na nowootwartym Wydziale Grafiki objął Katedrę Malarstwa i Rysunku, kierując nią do przejścia na emeryturę w roku 1984. Był wychowawcą wielu artystów o europejskim i światowym formacie.  
Świderski wypracował własny styl, który z jednej strony łączył walory koloryzmu, z drugiej zaś – geometrii, nawiązującej do maniery Cézanne’a. Sam twierdził, że „obraz, żeby stać się dziełem sztuki, powinien wyrażać takie wartości jak Piękno i prawdę.


Wypracował własny styl, który z jednej strony łączył walory koloryzmu, z drugiej zaś – geometrii, nawiązującej do maniery Cézanne’a. Sam twierdził, że „obraz, żeby stać się dziełem sztuki, powinien wyrażać takie wartości jak Piękno i prawdę.
Już z dyplomem artysty plastyka, jako ochotnik Legii Akademickiej uczestniczył w kampanii wrześniowej, w wyniku, czego okres okupacji spędził w obozie jenieckim. Po 1945 roku organizuje w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków, a w 1947 r zostaje samodzielnym pracownikiem naukowym w randze profesora. Był prorektorem, a następnie, przez rok – rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, prowadząc równocześnie pracownię malarstwa. W 1968 r na nowootwartym Wydziale Grafiki objął Katedrę Malarstwa i Rysunku, kierując nią do przejścia na emeryturę w roku 1984. Był wychowawcą wielu artystów o europejskim i światowym formacie. Zmarł [[1 marca]] [[2004]] roku w [[Kraków|Krakowie]].  


Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był także laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix, nagród wystawienniczych i konkursowych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w ponad 170 wystawach i plenerach krajowych i międzynarodowych.  
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był także laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix, nagród wystawienniczych i konkursowych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w ponad 170 wystawach i plenerach krajowych i międzynarodowych.  


Przez całe życie utrzymywał silne związki z rodzinnym miastem, uczestnicząc regularnie w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”, spotykając się z mieszkańcami, szukając w Będzinie i Grodźcu inspiracji artystycznych. Zmarł [[1 marca]] [[2004]] roku w [[Kraków|Krakowie]]).  
Przez całe życie utrzymywał silne związki z rodzinnym miastem, uczestnicząc regularnie w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”, spotykając się z mieszkańcami, szukając w Będzinie i Grodźcu inspiracji artystycznych.
 
Jan Świderski został Honorowym Obywatelem Miasta Będzina, na mocy Uchwały Rady Miejskiej z 2000 roku, podjętej na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina. W Muzeum Zagłębia w Będzinie znajduje się Sala im. prof. Jana Świderskiego z kolekcją obrazów przekazaną do zbiorów Muzeum przez żonę artysty prof. Janinę Kraupe - Świderską w 2005 r. Wystawę wzbogacono o obrazy i akwarele zgromadzone już w zbiorach Muzeum na początku lat 80-tych, a także pamiątki, rzeczy osobiste Profesora , zdjęcia i fotokopie dokumentów.
W Muzeum Zagłębia w Będzinie znajduje się Sala im. prof. Jana Świderskiego z kolekcją obrazów przekazaną do zbiorów Muzeum przez żonę artysty prof. Janinę Kraupe - Świderską w 2005 r. Wystawę wzbogacono o obrazy i akwarele zgromadzone już w zbiorach Muzeum na początku lat 80-tych, a także pamiątki, rzeczy osobiste Profesora , zdjęcia i fotokopie dokumentów.
Jan Świderski został Honorowym Obywatelem Miasta Będzina, na mocy Uchwały Rady Miejskiej z 2000 roku, podjętej na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina.


''Biogram opracował: Piotr Dudała''
''Biogram opracował: Piotr Dudała''
Linia 39: Linia 36:


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Grodźcu|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Będzinie|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Będzinie|Świderski, Jan]]
[[Kategoria:Artyści plastycy|Świderski, Jan]]

Aktualna wersja na dzień 15:08, 30 sty 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Jan Świderski
Jan Świderski
Imię i nazwisko Jan Świderski
Data i miejsce urodzenia 2 czerwca 1913
Grodziec (Będzin)
Data i miejsce śmierci 1 marca 2004
Kraków
Zawód polski plastyk, twórca i teoretyk sztuki

Jan Świderski (1913 - 2004) – polski plastyk, twórca i teoretyk sztuki, znany i uznawany na całym świecie. Urodził się 2 czerwca 1913 roku w Grodźcu - ob. dzielnicy Będzina, Studiował w latach 1930-1938, kończąc najpierw Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych - Wydział Malarstwa w Krakowie.

Świderski wypracował własny styl, który z jednej strony łączył walory koloryzmu, z drugiej zaś – geometrii, nawiązującej do maniery Cézanne’a. Sam twierdził, że „obraz, żeby stać się dziełem sztuki, powinien wyrażać takie wartości jak Piękno i prawdę.

Już z dyplomem artysty plastyka, jako ochotnik Legii Akademickiej uczestniczył w kampanii wrześniowej, w wyniku, czego okres okupacji spędził w obozie jenieckim. Po 1945 roku organizuje w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków, a w 1947 r zostaje samodzielnym pracownikiem naukowym w randze profesora. Był prorektorem, a następnie, przez rok – rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, prowadząc równocześnie pracownię malarstwa. W 1968 r na nowootwartym Wydziale Grafiki objął Katedrę Malarstwa i Rysunku, kierując nią do przejścia na emeryturę w roku 1984. Był wychowawcą wielu artystów o europejskim i światowym formacie. Zmarł 1 marca 2004 roku w Krakowie.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był także laureatem nagród I i II stopnia Ministra Kultury i Sztuki oraz licznych Grand Prix, nagród wystawienniczych i konkursowych w kraju i zagranicą. Uczestniczył w ponad 170 wystawach i plenerach krajowych i międzynarodowych.

Przez całe życie utrzymywał silne związki z rodzinnym miastem, uczestnicząc regularnie w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”, spotykając się z mieszkańcami, szukając w Będzinie i Grodźcu inspiracji artystycznych. Jan Świderski został Honorowym Obywatelem Miasta Będzina, na mocy Uchwały Rady Miejskiej z 2000 roku, podjętej na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina. W Muzeum Zagłębia w Będzinie znajduje się Sala im. prof. Jana Świderskiego z kolekcją obrazów przekazaną do zbiorów Muzeum przez żonę artysty prof. Janinę Kraupe - Świderską w 2005 r. Wystawę wzbogacono o obrazy i akwarele zgromadzone już w zbiorach Muzeum na początku lat 80-tych, a także pamiątki, rzeczy osobiste Profesora , zdjęcia i fotokopie dokumentów.

Biogram opracował: Piotr Dudała

źródło: www.towarzystwoprzyjaciol.bedzin.pl