Elżbieta Wiedner-Zając
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Elżbieta Wiedner-Zając | |
| Imię i nazwisko | Elżbieta Wiedner-Zając |
| Miejsce urodzenia | Będzin |
| Zawód | pianistka, kompozytorka, pedagog fortepianu |
Elżbieta Maria WIEDNER-ZAJĄC, pianistka, kompozytorka, pedagog fortepianu. Urodziła się w Będzinie. Od roku 1979 mieszka w Wiedniu.
Edukacja
W rodzinnym Będzinie uczęszczała do Podstawowej Szkoły Muzycznej; fortepian w klasie prof. Teresy Szczuckiej, również 2 lata nauki na skrzypcach w klasie prof. Lesiaka. Liceum Muzyczne ukończyła w Katowicach, w klasie fortepianu prof. Marii Sliwińskiej). Studia muzyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach 1963-65, kontynuowane w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku 1965-69 (w klasie fortepianu prof. Z. Sliwińskiego), dyplom z jednogłośnym wyróżnieniem – tytuł akademicki: Magister Sztuki. Studia podyplomowe (w klasie fortepianu prof. G. Sandora) w The University of Michigan w Ann Arbor, USA 1969-71 (przyznanie tytułu akademickiego Master of Music) oraz jako stypendystka rządu austriackiego, w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu (w klasie fortepianu prof. D. Weber’a) 1975-76. Asystent w The University of Michigan w Ann Arbor 1970-71; asystent, a następnie adiunkt Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku 1971-78; wykładowca (w wyniku konkursu kontrakt na stanowisko pedagoga fortepianu) Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu 1982-2009. Tamże – nostryfikacja magisterium, Mag. Art., 1992. W wyniku przewodu habilitacyjnego na uczelni wiedeńskiej przyznano jej jednogłośnie tytuł ao. Univ.-Prof., 2004. Docent Międzynarodowej Letniej Akademii w Lilienfeld (Dolna Austria) 1983-86.
Nagrody i wyróżnienia
Zdobyła wiele czołowych nagród i wyróżnień na konkursach w Polsce i zagranicą. m.in.: I nagroda w konkursie na najlepszego studenta Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach 1965; I nagroda (tzw. Nagroda Czerwonej Róży) w konkursie na najlepszego studenta Trójmiasta (Gdańsk, Sopot, Gdynia) 1968; II nagroda (w dziale fortepianu solo) i III nagroda (w dziale zespołów dwuosobowych) w Ogólnopolskim Międzyuczelnianym Konkursie Muzyki Klasycznej w Lodzi 1968; I nagroda w konkursie fortepianowym Uniwersytetu Michigan w Ann Arbor 1970; I nagroda w Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku 1973; nagroda rektora Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku 1974; laureatka międzynarodowych konkursów pianistycznych we Włoszech (Bolzano) i w Hiszpanii (Barcelona).
Działalność koncertowa
Prowadzi od młodych lat aż po dziś ożywiona działalność koncertową, występując z recitalami, jako solistka z orkiestrą i jako kameralistka w wielu krajach kontynentalnej Europy, jak również w Wielkiej Brytanii, Islandii, na Wyspach Owczych, w Turcji, ponadto w Hong Kong, w krajach południowo-wschodniej Azji i w USA. Podczas tournée po USA artystka występowoła wielokrotnie z tzw. Lecture-recitals, tematem których była polska muzyka fortepianowa drugiej polowy XIX wieku i początku XX wieku (m. in. Statkowski, Brzeziński, Zarębski, Paderewski). Wielokrotnie koncertowała w słynnej Złotej Sali Musikverein w Wiedniu, jako solistka w kompozycjach Fryderyka Chopina na fortepian i orkiestrę. Występowała też częstokrotnie w ramach znanych festiwali muzycznych, jak Wiener Festwochen, Musikalischer Sommer Wien, Chopin-Festival in Gaming (Dolna Austria), Cardiff Festival of Music (Wielka Brytania, 1983), Festiwal Busko-Zdrój (1997), Klavier-Festival Ruhr w Niemczech (1997), na którym to artystka prawykonała Polke, o. op., napisana dla niej w 1997 roku przez wówczas 97-letniego kompozytora węgiersko -austriackiego Jenö Takács’a. Występowała również parokrotnie w duo: taniec - fortepian, ze swoja córką, Beatą, tancerką baletu Opery Wiedeńskiej. Dokonała licznych nagrań dla międzynarodowych stacji radiowych i telewizyjnych, m. in. dla amerykańskiej telewizji (East Lansing, Mi.) 1970 r. cykl fortepianowy „Maski“ Karola Szymanowskiego, a w 1977 roku nagrany z nia program Chopin,Rachmaninow) był emitowany w 10 stanach USA. Jej nagrania płytowe obejmują 9 CD: Musica Polonica 1989, Masques – Polish Piano Works 1993, Klavier-festival Ruhr 1997, Erzählende Tänze 1998, Polnische Klavierkompositionen mit Orchester 1999 (ponowna edycja – 2009), Leschetizky – PADEREWSKI – Chopin Klavierkompositionen 2001, Jenö Takács in Verbindung mit der österreichischen und ungarischen Klaviermusiktradition (m. in. rowniez kompozycja Elzbiety Wiedner-Zajac, dedykowana J. Takács‘owi) 2002, CHOPIN – Leschetizky – Wiedner-Zajac 2004-2005, Maßgeschneidert – Sx4 Saxophonquartett, utwory współczesnych kompozytorow (m. in. Elżbieta Wiedner-Zając Gemütsstimmungen, cykl na głos i kwartet saksofonowy) 2010.
Działalność kompozytorska
Począwszy od roku 1999 Elżbieta Wiedner-Zając zaczyna konsekwentnie realizować swoje kompozytorskie pomysły. Jej publiczny debiut jako kompozytorki odbył się w marcu 2004 roku w Sali Alte Schmiede w Wiedniu. Otrzymała nagrodę na konkursie kompozytorskim Jenö Takács Kompositionswettbewerb 2007 w Eisenstadt (Austria), za utwór Oh ferner Vogel…,(Vocalise) na śpiew i fortepian na lewą rękę. Zdobyła również nagrodę na 8th Harmonia Classica international composition competition za cykl Temperamente na flet i fortepian. W czerwcu 2013 roku, w austriackiej bibliotece narodowej w Wiedniu, był prezentowany koncert Komponistinnenporträt Elzbieta Wiedner-Zajac, z kompozytorka przy fortepianie. Począwszy od roku 2007 – naucza corocznie fortepianu w ramach międzynarodowych kursów mistrzowskich „Wiener Musikseminar“. W lecie 2011, 2012, 2013 prowadziła klasy mistrzowskie i była członkiem jury w Youth Music Tour – Courses and Competitions for young chinese pianists in Vienna. 2007, 2014 i 2015 (30 maj – 8 czerwiec) – kursy mistrzowskie w Tórshavn, stolicy Wysp Owczych. August 2015 – kurs mistrzowski w ramach International Summer Academy Theodor Leschetizky w Wiedniu.
Działalność w organizacjach muzycznych
E. Wiedner-Zajac jest członkiem zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu, członkiem Związku Kompozytorów Austriackich (Österreichisches Komponistenbund), 2009 – 2013 (marzec) była prezesem Klubu Profesorów przy Polskiej Akademii Nauk w Wiedniu i pozostaje w dalszym ciągu członkiem tego Klubu; jest członkiem Towarzystwa Muzycznego im. Teodora Leszetyckiego w Warszawie, członkiem zarządu Leschetizky Verein in Bad Ischl i członkiem Deutsche Leschetizky-Gesellschaft. W roku 2009 otrzymała nagrodę „Złotej Sowy“ przyznana przez Klub Polskich Intelektualistów w Wiedniu za zasługi na polu kultury. Rzeczpospolita Polska odznaczyła ja orderem „Za zasługi dla kultury polskiej“ (1990) oraz krzyżem oficerskim „Polonia Restituta“ (1994), a rząd austriacki przyznał jej „Austriacki Krzyż zasługi za osiągnięcia w nauce i sztuce (das Österreichische Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst), 2000.
Video
<videoflash>ndnPLURxRD4</videoflash>
Opracował: Piotr Dudała
