Wiktor Monsiorski

Z WikiZagłębie

Wiktor Monsiorski (1872 - 1932)

Urodził się w 1872 r. w Pińczowie. Po ukończeniu progimnazjum pinczowskiego przenosi się do Warszawy. Tam pobiera nauki w gimnazjum, a następnie w szkole technicznej. Swoją karierę dziennikarską Wiktor Monsiorski rozpoczyna w „Kurjerze Łódzkim”. W 1906 r. przeprowadza się na stałe do Zagłębia Dąbrowskiego.

Tu rozpoczyna pracę w „Głosie Zagłębia”, „który po pewnym czasie przekształcił na pismo codzienne pod nazwą „Kurjer Zagłębia” ”. W 1909 r. W. Monsiorski zostaje aresztowany przez władze carskie i osadzony w więzieniu piotrkowskim. Po wyjściu z więzienia zakłada gazetę „Iskra”.

Po wybuchu pierwszej wojny światowej wstępuje do milicji obywatelskiej i „zostaje tzw. dziesiętnikiem”. W czasie trwania wojny, na polecenie niemieckich władz, zostaje aresztowany i „przewieziony do obozu jeńców w Havelbergu” gdzie z powodu trudnych warunków zachorował na gruźlicę, (chorobę wówczas praktycznie nieuleczalną), która po latach stanie się przyczyną jego śmierci. Obóz jeniecki opuścił dopiero po dwóch latach.

W czasie powstań śląskich W. Monsiorski udziela schronienia uchodźcom z trenów Górnego Śląska. Podczas wojny polsko – bolszewickiej urządza zbiórkę broni, żywności, odzieży itp. dla polskich żołnierzy. W latach dwudziestych W. Monsiorski sprzedaje „Iskrę” a następnie w 1926 r. zakłada „Expres Zagłębia”, który jak pokazała przyszłość ukazywał się aż do września 1939 r. i był jedną z najpoczytniejszych gazet w Zagłębiu.

Wiktor Monsiorski zmarł w 1932 r. i został pochowany na cmentarzu w Sosnowcu.

Biogram opracował: Dariusz Majchrzak