Unia Sosnowiec

Z WikiZagłębie
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Unia Sosnowiec
Unia Sosnowiec
Data powstania 1931 (1906)
Poprzednie nazwy
Barwy czerwono-zielono-białe
Adres
Stadion stadion przy Alei Mireckiego
Hala sportowa
Sekcje sportowe piłka nożna, hokej na lodzie, koszykówka, boks, kolarstwo, łyżwiarstwo, motocyklowa, tenis, lekkoatletyka
[ Strona internetowa]

Sosnowieckie Towarzystwo Sportowe Unia Sosnowiec ("Unja Sosnowiec" - wg. pisowni do 1936 roku) – klub sportowy z Sosnowca. Klub powstał w 1931 roku z połączenia dwóch czołowych organizacji sportowych działających na terenie miasta i rywalizujących ze sobą - Towarzystwa Sportowego "Victoria" i KS Sosnowiec. Latem 1938 roku do Unii przyłączył się TS Sosnowiec.

Historia

Unia II Sosnowiec w 1934 roku

Zarówno TS "Victoria" (powstaje w sierpniu 1918 roku) jak i KS "Sosnowiec" (utworzony w 1919 roku) prowadziły sekcje piłki nożnej, upowszechniając tę dyscyplinę sportu w Zagłębiu. Za połączeniem obu instytucji przemawiały względy natury finansowej i organizacyjnej. Spodziewano się, iż doprowadzi ono do powstania w Zagłębiu prężnego ośrodka sportowego o wielu kierunkach działania. Przygotowaną przez zarządy klubów akcję popierały władze miasta z prezydentem komisarycznym Wincentym Kuźniakiem.

Pierwsze władze klubu

Kolejnym krokiem w realizacji zamierzonych ustaleń było zwołanie przez Zarządy obu klubów Walnych Zebrań swoich członków które miały wyrazić swoją wolę dotyczącą planowanej fuzji.

Oba Walne Zebrania, zorganizowane w jednym miejscu i czasie (1 marca 1931 roku) podjęły jednomyślną uchwałę o powołaniu nowego stowarzyszenia sportowego, w skład którego automatycznie weszli dotychczasowi członkowie obu klubów, które tym samym zakończyły swoją dotychczasową działalność.

Uchwały Walnych Zebrań stanowiących najwyższą instancję obu klubów zostały niezwłocznie wprowadzone w życie i osobne dotąd pod względem formalnym (dla każdego klubu) wspólne zgromadzenie zostało przekształcone w I Walne Zebranie nowo powołanego stowarzyszenia sportowego.

Pierwszą uchwałą Walnego Zebrania STS Unja Sosnowiec było powołanie na 3-letnią kadencję Zarządu Klubu, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego, do których weszli przedstawiciele obu kończących swoją działalność klubów KS "Sosnowiec" i TS "Victoria".

Władze STS Unja Sosnowiec na swym pierwszym posiedzeniu w dniu 3 marca 1931 roku ukonstytuowały się (rozdzieliły funkcje) następująco:

Zarząd Klubu

LP FUNKCJA IMIĘ I NAZWISKO
1. Prezes inż. Jerzy Bijasiewicz
2. Wiceprezes d.s. sportowych Władysław Kosmala
3. Wiceprezes d.s. administracyjnych Stefan Zieliński
4. I Sekretarz Teofil Kubiczek
5. II Sekretarz Tadeusz Olszewski
6. Skarbnik Roman Wrzesień
7. Z-ca Skarbnika Julian Orlik
8. Księgowy Stefan Zieliński
9. Kierownik Sekcji Piłki Nożnej Zygmunt Śliwoń
10. Z-ca Kierownika Sekcji Piłki Nożnej Czesław Wroński
11. Gospodarz Stanisław Iskra
12. Kierownik Sekcji Kolarskiej Grzegorz Pitowiecki

Komisja Rewizyjna

LP FUNKCJA IMIĘ I NAZWISKO
1. Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Szczepan Krężel
2. Członek Komisji Rewizyjnej Władysław Ziembiński
3. Członek Komisji Rewizyjnej Oskar Rogasz
4. Z-ca Członka Komisji Rewizyjnej Jan Engelking
5. Z-ca Członka Komisji Rewizyjnej Edmund Lwowski

Sąd Koleżeński

LP FUNKCJA IMIĘ I NAZWISKO
1. Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego Aleksander Rene
2. Członek Sądu Koleżeńskiego Ksawery Strynkiewicz
3. Członek Sądu Koleżeńskiego Marian Wiewióra
4. Z-ca Członka Sądu Koleżeńskiego Mieczysław Gałuszka
5. Z-ca Członka Sądu Koleżeńskiego Stanisław Kasprzyk


Funkcję pierwszego prezesa objął nie związany z żadnym z poprzednich klubów - inż. Jerzy Bijasiewicz, który pełnił ją również w następnych latach. Do 1939 roku stanowisko prezesa piastowali także: inż. Władysław Pitowiecki i wiceprezydent Sosnowca Hugon Almstaedt (od 1938).

W ciągu kolejnych lat skład zarządu ulegał zmianom i rozszerzał się. W związku z rozwojem klubu zwiększała się również liczba jego członków. W 1931 roku wynosiła ona 170, a w 1939 roku - ok. 400.

Finanse

Plakat reklamujący mecze piłki nożnej w dniu 2 kwietnia 1939

Środki finansowe na utrzymanie Towarzystwa pochodziły ze składek członkowskich, dochodów z imprez i zawodów sportowych, dotacji zamożniejszych członków, a także z odpłatnego udostępniania obiektów sportowych (lodowiska, kortów tenisowych). Z reguły dochody nie były wystarczające na zaspokojenie wszystkich potrzeb - zawodnicy niektórych sekcji np. sami zaopatrywali się w potrzebny im sprzęt.

Stadion

"Unia" korzystała ze stadionu położonego przy Alei Mireckiego, należącego wcześniej do KS "Sosnowiec". Na początku lat 30-tych rozpoczęto jego rozbudowę. Powstała bieżnia będąca zarazem torem kolarskim i motoryzacyjnym. Urządzono 3 korty do tenisa ziemnego oraz boisko do siatkówki i koszykówki. Warto dodać, iż zarząd "Unii" w maju 1935 roku podjął uchwałę o nadaniu temu obiektowi im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Barwy klubu

Barwy "Unii": czerwono – biało - zielone nawiązywały do kolorów używanych przez KS "Sosnowiec" i TS "Victoria".

Sekcje sportowe

Od początku działały 2 sekcje sportowe; piłkarska i kolarska, "odziedziczone" po klubach które przystąpiły do fuzji. Wkrótce powstały kolejne:

L.P. SEKCJA SPORTOWA PODSTAWA PRAWNA DATA POWOŁANIA
1 Sekcja Piłki Nożnej Sekcja odziedziczona w wyniku fuzji 1 marca 1931
2 Sekcja Kolarska Sekcja odziedziczona w wyniku fuzji 1 marca 1931
3 Sekcja Motocyklowa Powołana Uchwałą Zarządu 14 marca 1932
4 Sekcja Gier Zespołowych Powołana Uchwałą Zarządu 12 września 1932
5 Sekcja Lekkoatletyczna Powołana Uchwałą Zarządu 12 września 1932
6 Sekcja Tenisowa Powołana Uchwałą Zarządu 14 listopada 1932
7 Sekcja Bokserska Powołana Uchwałą Zarządu 30 października 1933
8 Sekcja Hokejowa Powołana Uchwałą Zarządu 27 listopada 1933
9 Sekcja Łyżwiarska Powołana Uchwałą Zarządu 8 stycznia 1934

Sekcja Piłki Nożnej

Plakat reklamujący mecze piłki nożnej w dniu 21 maja 1939

Najważniejszą i najpopularniejszą była sekcja piłki nożnej. Liczba jej członków wahała się od 160 do 200 osób. Kierowali nią kolejno: Zygmunt Śliwoń, Stanisław Iskra, Bronisław Bitnerowski, Jerzy Wipszycki i Teofil Kubiczek. Dysponowała czterema drużynami oraz zespołem juniorów. Przez kilka lat piłkarzy trenował Stanisław Ptak z Krakowa.

Sekcja wykazywała ożywioną działalność i osiągała sukcesy. W latach 19311939 I drużyna kilkakrotnie zdobywała tytuł mistrza podokręgu zagłębiowskiego, a także była mistrzem i wicemistrzem kl. "A" okręgu kieleckiego. W sezonie 1936/1937 piłkarze Unii awansowali do nowoutworzonej Ligi Okręgowej. W rozgrywkach 1937/1938 pierwsza drużyna Unii grała w Lidze Okręgowej Zagłębia Dąbrowskiego, a druga drużyna w Klasie B. Po przyłączeniu się do Unii latem 1938 roku TS Sosnowiec grającego w Klasie A, w sezonie 1938/1939 w Lidze Okręgowej nadal grała pierwsza drużyna Unii, w Klasie A druga drużyna na miejsce po TS Sosnowiec, a w Klasie B trzecia drużyna Unii. Unia była najlepsza w zagłębiowskiej "okręgówce" w sezonie 1938/1939 i wzięła udział w eliminacjach o grę w Lidze Państwowej, czyli I Lidze. Niestety sosnowiczanie w swojej grupie zajęli 3 ostatnie miejsce i nie zakwalifikowali się do finałowych rozgrywek.

Piłkarze "Unii" rozgrywali również mecze towarzyskie - przeważnie z drużynami klubów z województwa kieleckiego, krakowskiego i śląskiego. Były wśród nich renomowane kluby grające w Lidze Państwowej jak: TS "Wisła" Kraków, KS "Cracovia" Kraków, KS "Ruch" Wielkie Hajduki. Zawodnicy "Unii" występowali ponadto w reprezentacji Zagłębia w rozgrywkach o Puchar Prezydenta Polski. Do najlepszych piłkarzy "Unii" należeli W. Słota, W. Dudek, J. Gwóźdź, M. Suwała, A. Widawski.

Sezony piłkarskie

Lata 1931 - 1937
SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE UWAGI
1931 Klasa A (Sosnowiec) (2) 1/6 10m, 18 pkt, 9 zw, 0 rem, 1 por. AWANS do barażu z Wartą Zawiercie (wygrany 3-1), a potem do gier eliminacyjnych do Ligi Państwowej.
1932 Klasa A (Sosnowiec) (2) 2/10 18m. 26 pkt, 12 zw, 2 rem. 4 por., br 58-26
1933 Klasa A (Sosnowiec) (2) 1/5 8m, 11 pkt, 5 zw, 1 rem, 2 por, br 25-13. AWANS do barażu z Sarmacją Będzin (wygrany 2-0), a potem do gier eliminacyjnych do Ligi Państwowej.
1933/1934 Klasa A (Sosnowiec) (2) 1/10 9 m, 14 pkt, 6 zw, 2 rem. 1 por, br 41-19. AWANS do gier eliminacyjnych do Ligi Państwowej.
1934/1935 Klasa A (Sosnowiec) (2) 2/10 18m., 26 pkt., br 71-40
1935/1936 Klasa A (Sosnowiec) (2) 2/10 18m, 29 pkt, br. 60-26
1936/1937 Klasa A (Sosnowiec) (2) 5/10 AWANS DO LIGI OKRĘGOWEJ ZAGŁĘBIE. 18m, 18 pkt, br. 42-30
Lata 1937 - 1939 - I DRUŻYNA
SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1937/1938 Liga Okręgowa (Zagłębie) (2), ZOZPN 4/10 18 20 82 59 -
1938/1939 Liga Okręgowa (Zagłębie) (2), ZOZPN 1/10 18 28 48 23 AWANS DO ROZGRYWEK BARAŻOWYCH O GRĘ W LIDZE PAŃSTWOWEJ
1939 Piłka Nożna Eliminacje do Ligi Państwowej grupa II 1939 3/3 6 0 3 12 -
1939/1940 Liga Okręgowa (Zagłębie) (2), ZOZPN - - - - - z uwagi na wybuch II wojny światowej rozegrano tylko 1 mecz 27.08.1929 r. RKS Zagłębie D.G. - Zagłębianka Będzin 4-1
Lata 1937 - 1939 - II DRUŻYNA
SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1937/1938 Piłka Nożna: Klasa B, Grupa I (Sosnowiec) - Sezon 1937/1938 (4), ZOZPN 2/8 14 ? ? ? Brak końcowej tabeli rozgrywek.
1938/1939 Piłka nożna: Klasa A (Sosnowiec) - Sezon 1938/1939 (3), ZOZPN 8/11 20 14 38 54 -
1939/1940 ZOZPN - - - - - -
LATA 1937 - 1939 - III DRUŻYNA
SEZON POZIOM ROZGRYWKOWY MIEJSCE MECZE PUNKTY BRAMKI (+) BRAMKI (-) UWAGI
1937/1938 , ZOZPN - - - - -
1938/1939 Klasa B (Sosnowiec) (4), ZOZPN ?/11 20 ? ? ? Brak końcowej tabeli rozgrywek
1939/1940 - - - - -

Sekcja Kolarska

Sekcja kolarska skupiała początkowo 14 zawodników, a z czasem ich liczba zwiększyła się do 30. W pierwszych latach działania kierował nią Grzegorz Pitowiecki, a później wiceprezes "Unii" Władysław Kosmala i inni członkowie zarządu. Zawodnicy sekcji uczestniczyli w licznych wyścigach torowych i szosowych na terenie Zagłębia oraz całego województwa np. wyścigach o mistrzostwo województwa kieleckiego, a także imprezach zamiejscowych jak wyścig "Dookoła Śląska" czy ogólnopolskich wyścigach na trasie Katowice – Kraków - Katowice i in. W w/w wyścigach największe sukcesy spośród kolarzy "Unii" odnosili: F. Sielańczyk, M. Pochwalski, J. Pawłowski.

Sekcja Motocyklowa

Sekcja motocyklowa powstała w 1931 roku - pierwszym jej kierownikiem był K. Kosmala, a kolejnym komendant straży pożarnej w Sosnowcu Stanisław Iskra. Skupiała ok. 30 członków. Zawodników miała niewielu, w 1933 r. np. z tego powodu nie można było przeprowadzić zawodów o tytuł mistrza klubu. Od 1932 r. sekcja dysponowała torem żużlowym na którym organizowała Ogólnopolskie Wyścigi Motocyklowe (w 1932 dwukrotnie) i inne imprezy gromadzące wielotysięczne rzesze kibiców. Najlepszym zawodnikiem "Unii" był Franciszek Kępka, który zdobył tytuł wicemistrza Polski w kat. 500 ccm (1933 - Mysłowice). W 1935 r. reprezentanci sekcji odnieśli sukces zdobywając jedną z nagród w konkurencji sztafet motocyklowych na ogólnopolskich zawodach w Wilnie.

Sekcja Gier Zespołowych

Uchwałą Zarządu klubu z dnia 12 września 1932 powołano do życia sekcję gier sportowych, obejmującą piłkę siatkową i koszykową. Kierowali nią: B. Bitnerowski, Ludwik Mazurek, Adam Jakimow. Skupiała głównie uczniów szkól średnich. Zazwyczaj ci sami uczniowie uprawiali jednocześnie obie te dyscypliny sportu. Do większych sukcesów sekcji należało zdobycie w 1936 r. mistrzostwa podokręgu zagłębiowskiego przez siatkarzy, a także wicemistrzostwa Śląska w następnych latach (1937, 1938). Mistrzostwo Zagłębia Dąbrowskiego zdobywali również sosnowieccy koszykarze.

Sekcja Lekkoatletyczna

Najmniejszą aktywność przejawiała sekcja lekkoatletyczna, utworzona w końcu 1933 r. Skupiała ona zaledwie kilka osób. Działała pod kierunkiem S. Dziurowicza i Kulika. Najlepszym zawodnikiem klubu był J. Deżakowski, który w 1936 r. na mistrzostwach lekkoatletycznych Śląska w Chorzowie zajął I miejsce w biegu na 500 metrów.

Sekcja Tenisowa

W 1932 r. zarząd Towarzystwa zadecydował o budowie kortów na stadionie i powołaniu sekcji tenisowej. Kierowali nią J. Dąbrawiczowa i S. Mikołajewski . Treningi prowadził mgr Walicki, będący zarazem kapitanem drużyny. Sekcja skupiała średnio od 30 do 40 osób. Już w 1933 r. zawodnicy sekcji brali udział w trzech turniejach w Sosnowcu i jednym w Katowicach. W zawodach o mistrzostwo Zagłębi w grze pojedynczej mężczyzn zawodnik "Unii" Musset zajął drugie miejsce, a w grze podwójnej, ze swoim partnerem, pierwsze. W latach 1935 - 1936 indywidualne mistrzostwo Zagłębia zdobywał zawodnik "Unii" - Grychowski. Największym osiągnięciem zespołu tenisistów było zdobycie tytułu drużynowego mistrza regionu śląsko-dąbrowskiego w 1936 r. Władze "Unii" starały się upowszechnić tenis wśród szerokich warstw społecznych udostępniając korty osobom spoza klubu.

Sekcja Bokserska

Wycinek z gazety Kurier Zachodni Iskra nr 44 z 14 lutego 1935 r.


Jesienią 1933 r. powstała sekcja bokserska, która z przerwami działała do 1939 r. Kierowali nią kolejno: W. Kosmala, znany i ceniony sędzia bokserski, który jednocześnie prowadził szkolenie zawodników, F. Moskwa, Józef Wawrzyn. Sekcja liczyła przeciętnie 15 członków, a jej skład osobowy ulegał częstym zmianom (zawodnicy powoływani byli do służby wojskowej). W lalach 1935 - 1936 pięściarze „Unii” uczestniczyli w rozgrywkach o mistrzostwo Zagłębia Dąbrowskiego, zdobywając tytuł mistrzowski. Ponadto w zawodach indywidualnych tytuły mistrzów podokręgu zagłębiowskiego wywalczyli: E. Brauze (waga lekka) i J. Chudzik (waga średnia). W ostatnich latach przed wybuchem wojny działalność sekcji osłabła ograniczając się do rozgrywek koleżeńskich.

Sekcja Hokejowa

Drużyna hokejowa STS Unia Sosnowiec 1935
Wycinek z gazety Śląski Kurier Poranny nr 25 z 25 stycznia 1937 r.

W końcu 1933 r. powstała sekcja hokeja na lodzie. Początkowo kierował nią Stanisław Iskra, a potem Rembarski. Liczyła 17 zawodników tworzących drużynę. Pierwszy mecz rozegrała już 6 stycznia 1934 r. wygrywając z „Wartą” na wyjeździe w Zawierciu. Sekcja reprezentowała Zagłębie Dąbrowskie w rozgrywkach o mistrzostwo kl. B okręgu śląskiego, odnotowując szereg zwycięstw. W 1937 r. zaliczona została do pierwszej grupy drużyn śląskich. Hokej należał do popularnych w Sosnowcu dyscyplin sportu, o czym świadczyła wysoka frekwencja (2- 3 tys. osób) podczas rozgrywanych meczów.

Sezon 1934

W pierwszym roku swojej działalności sosnowieccy hokeiści rozegrali cykl spotkań towarzyskich mających na celu podniesienie własnego poziomu sportowego ale też mających na celu promocję tej nowej, dla Zagłębia Dąbrowskiego dyscypliny sportu.

LP Rozgrywki data godz. gospodarze goście wynik
1 Mecz towarzyski 6 stycznia 1934 ??? Warta Zawiercie STS Unja Sosnowiec 2 : 6
2 Mecz towarzyski 7 stycznia 1934 ??? STS Unja Sosnowiec Warta Zawiercie 3 : 1
3 Mecz towarzyski 14 stycznia 1934 ??? STS Unja Sosnowiec KS 09 Mysłowice 2 : 0
4 Mecz towarzyski 30 stycznia 1934 ??? STS Unja Sosnowiec KS Dąbrowa 0 : 0
5 Mecz towarzyski 2 lutego 1934 ??? STS Unja Sosnowiec Silesia Katowice 1 : 3
6 Mecz towarzyski 4 lutego 1934 ??? STS Unja Sosnowiec Śląski Klub Hokejowy Kl. A 0 : 9
7 Mecz towarzyski 11 lutego 1934 ??? STS Unja Sosnowiec Pogoń Katowice 1 : 0

Sekcja Łyżwiarska

Równocześnie z sekcją hokejową powstała w końcu 1933 r. sekcja łyżwiarska (jedyna na terenie Zagłębia). Liczyła 15 osób, głównie uczniów i uczennic miejscowych szkół. Kierowała nią J. Dąbrowiczowa. Szkolenie prowadził nieodpłatnie trener z Katowic, kapitan Pniok. Ponadto jazdy artystycznej na łyżwach uczyła sosnowiecka aktorka (wicemistrzyni Polski) Śniadecka. Treningi odbywały się na lodowiskach w Sosnowcu i Katowicach. Do najbardziej utalentowanych zawodników i zawodniczek w kategorii juniorów należeli: D. Blochówna, K. Krężlówna, B. Wieczorkówna, J. Dąbrowicz, a w kat. seniorów: S. Słotówna, E. Hesse i H. Gruszka.


Powstanie STS Unia Sosnowiec ożywiło ruch sportowy w Zagłębiu Dąbrowskim. Zasługą sosnowieckiego klubu było m.in. spopularyzowanie mało znanych dyscyplin sportu. Warto podkreślić, iż organizował on także różne atrakcyjne imprezy kulturalne i turystyczno - krajoznawcze dla swych członków i sympatyków.


  • Plik:Unia Sosnowiec KZI 066 1937.03.07.jpg

Bibliografia