Ulica Szewska (Sosnowiec)

Z WikiZagłębie
Wersja z dnia 19:37, 26 kwi 2020 autorstwa JakubTomaszHołaj-Krzak (dyskusja | edycje) (Nowa strona.)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Ulica Szewska w Sosnowcu – zatarta ulica Starego Sosnowca [1, 2].

Znaczona i opisywana przed I Wojną Światową; przejściowo nazywana Schuhmacherstrasse (1916) oraz Schusterstrasse (1940) [1-5]. Zaczęła zanikać po II Wojnie Światowej [1, 2, 6-10].

Biegła w kierunku północnym, wyprowadzając od skrzyżowania z ulicami Hanki Ordonówny (Neuestrasse / Nowa / Neubaustrasse / Nowa / Małgorzaty Fornalskiej) oraz Jana Kiepury (Miła / Angenehmestrasse / Miła / Stahlstrasse / Miła); równoległa do ulicy Leszno (Lesznoerstrasse / Leszno / Schraubenstrasse). Od zachodu dochodziła do niej ulica Zakręt (Winkelstrasse / Zakręt / Amboßstrasse). Kończyła się ślepo torowiskiem, biegnącym zgodnie z dzisiejszą ulicą Księdza Włodzimierza Sedlaka [1, 3-5].

Zlokalizowana pomiędzy zabudowaniami Sosnowickiej Kotlarni Wyrobów Miedzianych i Metalowych (Ludwik i Wacław Piątkowscy), Zakładów Kotlarsko-Mechanicznych i Wyrobów Mechanicznych (Ludwik Piątkowski), jak też Odlewnią Żeliwa „Czechowski” (Henryk Czechowski) od strony zachodniej, a Koszarami Powstańczymi imienia Romualda Traugutta od wschodu [1, 2, 4, 11, 12]. Obecnie jest to teren niezabudowany, będący zapleczem sklepu wielkopowierzchniowego; zorientowana w kierunku północ-południe droga wewnętrzna nie biegnie po śladzie dawnej ulicy Szewskiej (była zlokalizowana na wschód, okalając budynek, po którym pozostała zarośnięta pryzma gruzu).


Bibliografia

1. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. II. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.

2. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 4. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1998.

3. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. I. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.

4. M. Trąba (red.). Parafia św. Barbary w Sosnowcu. 1908-2008. Wyd. I. Parafia św. Barbary w Sosnowcu, Drukarnia Archidiecezjalna w Katowicach. Katowice 2008.

5. D. Kmiotek, J. Kmiotek (red.). Sosnowiec. Fotoarchiwum 1940-1943. Wyd. I. Dikappa. Dąbrowa Górnicza 2008.

6. D. Pliszka (red.). Plan Miasta Sosnowca. Wyd. I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Warszawa 1963.

7. A. Kajoch (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. II. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Warszawa 1979.

8. A. Kajoch, G. Wysocki (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera. Warszawa, Wrocław 1987.

9. A. Kajoch, G. Wysocki (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. II. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera. Warszawa, Wrocław 1992.

10. J. Nowakowski (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. IV spec. Wydawnictwo Kartograficzne PGK. Katowice 2019.

11. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 1. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1994.

12. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 3. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1996.