Teresa Janina Kierocińska: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


Teresa Janina Kierocińska (1885 - 1946), Służebnica Boża, zakonnica, w zgromadzeniu Matka Teresa od św. Józefa.
Teresa Janina Kierocińska ([[1885]] - [[1946]]), Służebnica Boża, zakonnica, w zgromadzeniu Matka Teresa od św. Józefa.


Matka Teresa Kierocińska, zwana Matką Zagłębia, to pierwsza i jak do tej pory jedyna "oficjalna" kandydatka na ołtarze w diecezji sosnowieckiej. Trwa wciąż jej proces beatyfikacyjny, który mamy nadzieję zakończy się wyniesieniem Sługi Bożej Matki Teresy na ołtarze.  
Matka Teresa Kierocińska, zwana Matką Zagłębia, to pierwsza i jak do tej pory jedyna "oficjalna" kandydatka na ołtarze w diecezji sosnowieckiej. Trwa wciąż jej proces beatyfikacyjny, który mamy nadzieję zakończy się wyniesieniem Sługi Bożej Matki Teresy na ołtarze.  


Matka Teresa Kierocińska była współzałożycielką Zgromadzenia Karmelitanek Dzieciątka Jezus, które powstało w 1921 r. w Sosnowcu. Janina Kierocińska przyszła na świat [[14 czerwca]][[ 1885]] r. w Wieluniu jako siódme, najmłodsze dziecko w rodzinie. Wychowana została w głębokiej tradycji religijnej, popartej żywym przykładem rodziców. Habit karmelitański przywdziała w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych przy ul. Wesołej w Krakowie, otrzymując imię Teresy od św. Józefa. Zaraz po obłóczynach wraz z 5 siostrami udała się pociągiem do Sosnowca, podejmując pracę w zakładach Towarzystwa Dobroczynności.  
Matka Teresa Kierocińska była współzałożycielką Zgromadzenia Karmelitanek Dzieciątka Jezus, które powstało w [[1921]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Janina Kierocińska przyszła na świat [[14 czerwca]][[ 1885]] r. w Wieluniu jako siódme, najmłodsze dziecko w rodzinie. Wychowana została w głębokiej tradycji religijnej, popartej żywym przykładem rodziców. Habit karmelitański przywdziała w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych przy ul. Wesołej w Krakowie, otrzymując imię Teresy od św. Józefa. Zaraz po obłóczynach wraz z 5 siostrami udała się pociągiem do [[Sosnowiec|Sosnowca]], podejmując pracę w zakładach Towarzystwa Dobroczynności.  


W 1925 roku siostry zamieszkały przy ul. Wiejskiej w obecnym Domu Macierzystym Zgromadzenia. Od początku z ogromnym poświęceniem niosły pomoc najuboższym mieszkańcom Sosnowca, prowadząc przedszkole, szkołę, kursy haftu i szycia. Podczas okupacji siostry ukrywały ludzi, którym groziło niebezpieczeństwo. Wśród ukrywanych byli również Żydzi - dzieci i dorośli. Matka Teresa zorganizowała dom dziecka i kuchnię dla potrzebujących.
W [[1925]] roku siostry zamieszkały przy ul. Wiejskiej w obecnym Domu Macierzystym Zgromadzenia. Od początku z ogromnym poświęceniem niosły pomoc najuboższym mieszkańcom [[Sosnowiec|Sosnowca]], prowadząc przedszkole, szkołę, kursy haftu i szycia. Podczas okupacji siostry ukrywały ludzi, którym groziło niebezpieczeństwo. Wśród ukrywanych byli również Żydzi - dzieci i dorośli. Matka Teresa zorganizowała dom dziecka i kuchnię dla potrzebujących.


Po zakończeniu wojny Matka Teresa wraz siostrami włączyła się w nowe zadania wolnej od okupanta niemieckiego Polski. Kształciła siostry głównie na katechetki, wychowawczynie, przedszkolanki, organistki, by mogły na szerszą skalę podjąć pracę wśród dzieci i młodzieży.  
Po zakończeniu wojny Matka Teresa wraz siostrami włączyła się w nowe zadania wolnej od okupanta niemieckiego Polski. Kształciła siostry głównie na katechetki, wychowawczynie, przedszkolanki, organistki, by mogły na szerszą skalę podjąć pracę wśród dzieci i młodzieży.  


Zmarła w opinii świętości w dniu [[12 lipca]] [[1946]] r. Jej pogrzeb, który odbył się w Sosnowcu, był manifestacją religijną i wyrazem uznania społeczeństwa Zagłębia dla jej wielkich zasług. Została pochowana na cmentarzu rzymsko-katolickim przy Alei Mireckiego. Już za życia została uznana za świętą. Sława świętości po jej śmierci ciągle rosła, co skłoniło Zgromadzenie do rozpoczęcia dochodzenia kanonicznego w sprawie heroiczności życia i praktykowania przez nią w stopniu heroicznym cnót chrześcijańskich.
Zmarła w opinii świętości w dniu [[12 lipca]] [[1946]] r. Jej pogrzeb, który odbył się w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], był manifestacją religijną i wyrazem uznania społeczeństwa [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]] dla jej wielkich zasług. Została pochowana na [[Cmentarz katolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu|cmentarzu rzymsko-katolickim przy ul Smutnej]]. Już za życia została uznana za świętą. Sława świętości po jej śmierci ciągle rosła, co skłoniło Zgromadzenie do rozpoczęcia dochodzenia kanonicznego w sprawie heroiczności życia i praktykowania przez nią w stopniu heroicznym cnót chrześcijańskich.
   
   
Przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego M. Teresy Kierocińskiej, w 1982 roku przeprowadzono ekshumację, a następnie złożono jej doczesne szczątki do sarkofagu, znajdującego się w nawie bocznej kaplicy w wspomnianym Domu Macierzystym Zgromadzenia przy ul. Wiejskiej 25, a obecnie ul. Matki Teresy Kierocińskiej.
Przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego M. Teresy Kierocińskiej, w [[1982]] roku przeprowadzono ekshumację, a następnie złożono jej doczesne szczątki do sarkofagu, znajdującego się w nawie bocznej kaplicy w wspomnianym Domu Macierzystym Zgromadzenia przy ul. Wiejskiej 25, a obecnie ul. Matki Teresy Kierocińskiej.


W latach 1983 -1988 został przeprowadzony proces beatyfikacyjny, którego celem było udowodnienie sławy świętości i heroiczności cnót Sługi Bożej przy pomocy świadków i dokumentów. W dniu 17 lutego 1989 r. akta procesu zostały złożone w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych. W kwietniu tegoż samego roku Kongregacja zatwierdziła ważność tegoż procesu. W 1994 r. dnia 9 lipca w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych złożono „Pozycję o życiu i cnotach Sł. Bożej Matki Teresy”, która będzie podstawą do dyskusji dla teologów i kardynałów orzekających heroiczność jej cnót. Na podstawie ich opinii, ostatecznie dekret o heroiczności cnót wyda sam papież. Stąd już niedaleko do beatyfikacji, do której jest również potrzebny uznany przez Kościół cud.  
W latach [[1983]] -[[1988]] został przeprowadzony proces beatyfikacyjny, którego celem było udowodnienie sławy świętości i heroiczności cnót Sługi Bożej przy pomocy świadków i dokumentów. W dniu [[17 lutego]] [[1989]] r. akta procesu zostały złożone w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych. W kwietniu tegoż samego roku Kongregacja zatwierdziła ważność tegoż procesu. W [[1994]] r. dnia [[9 lipca]] w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych złożono „Pozycję o życiu i cnotach Sł. Bożej Matki Teresy”, która będzie podstawą do dyskusji dla teologów i kardynałów orzekających heroiczność jej cnót. Na podstawie ich opinii, ostatecznie dekret o heroiczności cnót wyda sam papież. Stąd już niedaleko do beatyfikacji, do której jest również potrzebny uznany przez Kościół cud.  


Wierni Diecezji Sosnowieckiej wraz z Siostrami Karmelitankami od Dzieciątka Jezus modlą się, żeby stało się to jak najszybciej. W 1992 roku izraelski Instytut Pamięci Narodowej Yad Vashem z Jerozolimy przyznał Jej tytuł "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata".  
Wierni [[Diecezja Sosnowiecka|Diecezji Sosnowieckiej]] wraz z Siostrami Karmelitankami od Dzieciątka Jezus modlą się, żeby stało się to jak najszybciej. W [[1992]] roku izraelski Instytut Pamięci Narodowej Yad Vashem z Jerozolimy przyznał Jej tytuł "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata".  


1 października 2005 r. doczesne szczątki Sługi Bożej Matki Teresy Kierocińskiej zostały przeniesione z dotychczasowej kaplicy i złożone w krypcie, w konsekrowanym w tym dniu przez Biskupa A. Śmiegielskiego, nowego Kościoła p. w. Najświętszego Oblicza Pana Jezusa, mieszczącego się również obok Domu Macierzystego, gdzie spoczywają do dnia dzisiejszego.
[[1 października]] [[2005]] r. doczesne szczątki Sługi Bożej Matki Teresy Kierocińskiej zostały przeniesione z dotychczasowej kaplicy i złożone w krypcie, w konsekrowanym w tym dniu przez [[Adam Śmigielski|Biskupa A. Śmiegielskiego]], nowego Kościoła p. w. Najświętszego Oblicza Pana Jezusa, mieszczącego się również obok Domu Macierzystego, gdzie spoczywają do dnia dzisiejszego.


Opracował: Piotr Dudała
'''''Opracował: Piotr Dudała'''''


==Linki zewnętrzne==
==Linki zewnętrzne==

Wersja z 11:04, 2 maj 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Matka Teresa Janina Kierocińska
Matka Teresa Janina Kierocińska
Imię i nazwisko Teresa Janina Kierocińska
Data i miejsce urodzenia 14 czerwca1885
Wieluń
Data i miejsce śmierci 12 lipca 1946
Sosnowiec
Miejsce spoczynku Sosnowiec, cmentarz katolicki przy ul Smutnej
Zawód zakonnica

Teresa Janina Kierocińska (1885 - 1946), Służebnica Boża, zakonnica, w zgromadzeniu Matka Teresa od św. Józefa.

Matka Teresa Kierocińska, zwana Matką Zagłębia, to pierwsza i jak do tej pory jedyna "oficjalna" kandydatka na ołtarze w diecezji sosnowieckiej. Trwa wciąż jej proces beatyfikacyjny, który mamy nadzieję zakończy się wyniesieniem Sługi Bożej Matki Teresy na ołtarze.

Matka Teresa Kierocińska była współzałożycielką Zgromadzenia Karmelitanek Dzieciątka Jezus, które powstało w 1921 r. w Sosnowcu. Janina Kierocińska przyszła na świat 14 czerwca1885 r. w Wieluniu jako siódme, najmłodsze dziecko w rodzinie. Wychowana została w głębokiej tradycji religijnej, popartej żywym przykładem rodziców. Habit karmelitański przywdziała w kościele Sióstr Karmelitanek Bosych przy ul. Wesołej w Krakowie, otrzymując imię Teresy od św. Józefa. Zaraz po obłóczynach wraz z 5 siostrami udała się pociągiem do Sosnowca, podejmując pracę w zakładach Towarzystwa Dobroczynności.

W 1925 roku siostry zamieszkały przy ul. Wiejskiej w obecnym Domu Macierzystym Zgromadzenia. Od początku z ogromnym poświęceniem niosły pomoc najuboższym mieszkańcom Sosnowca, prowadząc przedszkole, szkołę, kursy haftu i szycia. Podczas okupacji siostry ukrywały ludzi, którym groziło niebezpieczeństwo. Wśród ukrywanych byli również Żydzi - dzieci i dorośli. Matka Teresa zorganizowała dom dziecka i kuchnię dla potrzebujących.

Po zakończeniu wojny Matka Teresa wraz siostrami włączyła się w nowe zadania wolnej od okupanta niemieckiego Polski. Kształciła siostry głównie na katechetki, wychowawczynie, przedszkolanki, organistki, by mogły na szerszą skalę podjąć pracę wśród dzieci i młodzieży.

Zmarła w opinii świętości w dniu 12 lipca 1946 r. Jej pogrzeb, który odbył się w Sosnowcu, był manifestacją religijną i wyrazem uznania społeczeństwa Zagłębia dla jej wielkich zasług. Została pochowana na cmentarzu rzymsko-katolickim przy ul Smutnej. Już za życia została uznana za świętą. Sława świętości po jej śmierci ciągle rosła, co skłoniło Zgromadzenie do rozpoczęcia dochodzenia kanonicznego w sprawie heroiczności życia i praktykowania przez nią w stopniu heroicznym cnót chrześcijańskich.

Przed rozpoczęciem procesu beatyfikacyjnego M. Teresy Kierocińskiej, w 1982 roku przeprowadzono ekshumację, a następnie złożono jej doczesne szczątki do sarkofagu, znajdującego się w nawie bocznej kaplicy w wspomnianym Domu Macierzystym Zgromadzenia przy ul. Wiejskiej 25, a obecnie ul. Matki Teresy Kierocińskiej.

W latach 1983 -1988 został przeprowadzony proces beatyfikacyjny, którego celem było udowodnienie sławy świętości i heroiczności cnót Sługi Bożej przy pomocy świadków i dokumentów. W dniu 17 lutego 1989 r. akta procesu zostały złożone w Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych. W kwietniu tegoż samego roku Kongregacja zatwierdziła ważność tegoż procesu. W 1994 r. dnia 9 lipca w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych złożono „Pozycję o życiu i cnotach Sł. Bożej Matki Teresy”, która będzie podstawą do dyskusji dla teologów i kardynałów orzekających heroiczność jej cnót. Na podstawie ich opinii, ostatecznie dekret o heroiczności cnót wyda sam papież. Stąd już niedaleko do beatyfikacji, do której jest również potrzebny uznany przez Kościół cud.

Wierni Diecezji Sosnowieckiej wraz z Siostrami Karmelitankami od Dzieciątka Jezus modlą się, żeby stało się to jak najszybciej. W 1992 roku izraelski Instytut Pamięci Narodowej Yad Vashem z Jerozolimy przyznał Jej tytuł "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata".

1 października 2005 r. doczesne szczątki Sługi Bożej Matki Teresy Kierocińskiej zostały przeniesione z dotychczasowej kaplicy i złożone w krypcie, w konsekrowanym w tym dniu przez Biskupa A. Śmiegielskiego, nowego Kościoła p. w. Najświętszego Oblicza Pana Jezusa, mieszczącego się również obok Domu Macierzystego, gdzie spoczywają do dnia dzisiejszego.

Opracował: Piotr Dudała

Linki zewnętrzne