Tadeusz Wilczok
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Krystyna Olczyk | |
| Imię i nazwisko | Taduesz Wilczok |
| Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1934 Katowice |
| Data i miejsce śmierci | 7 sierpnia 2015 Żerkowice |
| Zawód | Rektor Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, Prorektor ds. Nauki oraz Dziekan Wydziału Farmaceutycznego i Oddziału analityki Medycznej. Doktor honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej i Akademii Medycznej we Wrocławiu. Emerytowany Kierownik Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej i Genetyki. |
Tadeusz Wilczok - profesor zwyczajny doktor habilitowany nauk przyrodniczych, biochemia, medycyna molekularna, urodził się 22 VI 1934 w Katowicach.
Edukacja
Studia rozpoczął na Wydziale Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, kontynuował w WSP w Katowicach, gdzie w 1956 r. uzyskał tytuł i dyplom magistra chemii. W l. 1956–1958 odbył studia podyplomowe (aspirantura) w Centralnym Laboratorium Syntezy Organicznej Akademii Nauk w Moskwie. Zdobytą wiedzę pogłębiał w renomowanych ośrodkach naukowych, m.in. na uniwersytetach w Moguncji, Frankfurcie n. Menem, Monachium, Nowym Jorku, Paryżu, Londynie, Leningradzie.
Kariera naukowa
W 1960 r. otrzymał na Uniwersytecie Łódzkim stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych, w 1963 r. – stopień naukowy doktora habilitowanego (docenta) nauk przyrodniczych. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1974 r., tytuł naukowy profesora zwyczajnego – w 1985 r. Pracę zawodową podjął jeszcze jako student WSP w Katowicach: w l. 1953–1955 był zastępcą asystenta w Katedrze Chemii Nieorganicznej, w l. 1955–1956 asystentem w Katedrze Chemii Organicznej. W 1958 r. został zatrudniony w Pracowni Biochemii Zakładu Biologii Nowotworów Instytutu Onkologii w Gliwicach, początkowo na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1961) i docenta (1963). Z Śląską Akademią Medyczną był związany od 1966 r., kiedy to objął kierownictwo Katedry Chemii Ogólnej na Wydz. Lekarskim w Zabrzu. W 1968 r. władze Śląskiej Akademii Medycznej powierzyły Tadeuszowi Wilczokowi funkcję pełnomocnika rektora ds. organizacji Wydziału Farmaceutycznego w Sosnowcu: w 1971 r.– na nowo powstałym wydziale - został dyrektorem Instytutu Chemii i Fizyki Medycznej, jednocześnie pełnił funkcję kierownika Zakładu Chemii Bioorganicznej i Biofizycznej. Po reorganizacji struktury wydziału z instytutowej na katedralną, w 1984 r. została powołana Katedra Biochemii i Biofizyki oraz Zakład Biochemii Farmaceutycznej i Biofarmacji, których kierownictwo powierzono prof. Wilczokowi. Od 1996 r. był kierownikiem Katedry Biologii Molekularnej, Biochemii i Biofarmacji oraz Zakładu Biologii Molekularnej i Genetyki przekształconych w listopadzie 2003 w Katedrę. i Zakład. Biologii Molekularnej i Genetyki. W l. 1971-1972 był p.o. dziekanem Wydiału Farmaceutycznego, w l. 1973–1976 – prodziekanem, w l. 1984–1989 i 1991–1996 (przez cztery kadencje) – dziekanem Wydziału Farmaceutycznego i Oddz. Analityki Medycznej. W l. 1996–1999 był prorektorem ds. nauki; przez dwie kadencje, od 1999 do 2005, pełnił urząd rektora Śląskiej Akademii Medycznej. Członkiem Senatu; od 1966 r. był wielokrotnie członkiem i przewodniczącym licznych komisji senackich oraz (również wielokrotnie) przewodniczącym wydziałowych komisji rekrutacyjnych.
Działalność naukowo-badawcza
Działalność naukowo-badawcza prof. Tadeusza Wilczoka koncentrowała się wokół następujących zagadnień: fizykochemia i aktywność biologiczna biopolimerów (DNA, melaniny), ocena aktywności biologicznej leków i ksenobiotyków, zastosowanie technik biologii molekularnej i inżynierii genetycznej w diagnostyce klinicznej nowotworów, kardiomiopatii przerostowej, zespołu long QT, infekcji wirusowych i bakteryjnych, ocena aktywności transkrypcyjnej genów biorących udział w proliferacji komórek, apoptozie, włóknieniu, marskości, regeneracji lub transformacji nowotworowej oraz wyznaczanie typów alternatywnego składania mRNA i jego redagowania, diagnostyka infekcji wirusowych (HBV, HCV, CMV, HIV), infekcje bakteryjne (Mycobacterium tuberculosis, Helicobacter pylori). Znaczna część wyników prowadzonych badań była prezentowana na zjazdach i sympozjach naukowych, w których brał udział od 1962 r. Jest autorem ponad 200 oryginalnych prac badawczych, ok. 300 komunikatów i doniesień naukowych. Promotor ok. 140 prac magisterskich, 60 doktoratów (ŚAM, CM UJ, Uniw. Wrocł., Uniw. Łódz.), opiekun 17 habilitacji, recenzent 86 prac doktorskich, 28 rozpraw habilitacyjnych. Recenzent dorobku naukowego w postępowaniach do tytułu naukowego prof. (27 wniosków); promotor i wnioskodawca w przewodach do tytułu dra h.c. prof. Kazimierza Duxa i prof. Zbigniewa Religi.
Człowiek wielkich zasług
Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Biofizycznego, przewodniczący Oddziału Katowickiego (1972-1976), prezes Zarządu Głównego (1976-1980), członek Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (od 1958), Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (od 1958), Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (od 1973, później - członek honorowy), Polskiego Stowarzyszenia Filmu Naukowego (od 1966), Society of Environmental Toxicology and Chemistry, The New York Academy of Sciences, International Society of Magnetic Resonance, European Association of Pharma Biotechnology. Był człnkiem następujących komitetów PAN: Nauk o Leku, Nauk Chemicznych, Fizyki Medycznej oraz Komitetu Biochemii i Biofizyki - przewodniczącym Komisji Biofizyki. Członek korespondent Francuskiej Akademii Nauk Farmaceutycznych (wybrany w 1998). W październiku 2001 został powołany w skład Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. Od 2002 r. Prezydent Regionalnej Konferencji Rektorów Uczelni Akademickich. Uhonorowany: Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem 40-lecia PRL, odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia", złotą i srebrną odznakami "Zasłużony w rozwoju województwa katowickiego", Orderem Honorowym "Laur 50-lecia ŚAM", Złotą Odznaką Zasłużonemu dla Województwa Śląskiego, Medalem im. Ignacego Łukasiewicza, Medalem Golden Apple nadanym przez American Medical Students Association. Wyróżniony nagrodą I st. Wydziału Nauk Medycznych PAN, nagrodą zespołową PAN, nagrodami MZiOS (dwukrotnie), kilkakrotnie nagrodami za działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną I, II i III st. Rektora ŚAM, Nagrodą im. Fullbrighta, Nagrodą Daymon Reunion Foundation for Cancer Research oraz Nagrodą British Council. 1 X 2003 uhonorowany Tytułem doktora h.c. ŚAM. Wnioskodawcą nadania tytułu i związanego z tym postępowania był prof. dr hab. Marcin Kamiński. Tytułem doktora h.c. wyróżniony również przez AM we Wrocławiu. Na emeryturę przeszedł 30 IX 2004. Zmarł 7 sierpnia 2015 r. w Żędowicach. Spoczywa na cmentarzu w Rudzie Śląskiej.
Opracował: Piotr Dudała
źródło: www.sum.edu.pl/
