Stary Sosnowiec (Sosnowiec)

Z WikiZagłębie
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
widok na skrzyżowanie ul. Piłsudskiego-ul. Kierocińskiej-ul.Grabowej
widok na ulicę Wysoką

ec Stary Sosnowiec - to zachodnia cześć miasta Sosnowca. Graniczy od północy z Pogonią, od wschodu ze Śródmieściem, którą to granicę wyznacza biegnące tutaj torowisko historycznej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, od południa z Katowicami a od zachodu z Milowicami.

Południową częścią przepływa rzeka Brynica a zachodnim obrzeżem przebiega droga ekspresowa S86 zwana w tym fragmencie Trasą K-D (Katowice-Dąbrowa Górnicza).

Historia

Stary Sosnowiec - pierwsze informacje o osadnictwie na terenie obecnego Starego Sosnowca pochodzą z XVIII wieku. Dotyczą one niewielkiej osady młyńskiej nad Brynicą, leżącej na gruntach pogońskich. Określająca ją nazwa "Sosnowietz" pojawiła się na wydanej w 1736 roku mapie Księstwa Raciborskiego. Z czasem rozwinął się tutaj folwark należący do gminy Gzichów. W 1864 roku wieś usamodzielniła się od Pogoni, a w latach 70. XIX wieku nastąpił jej podział na Sosnowiec, zwany również Nowym Sosnowcem (okolice dworca kolejowego o charakterze miejskim) i Stary Sosnowiec (północna część miejscowości z przewagą budownictwa wiejskiego).


Wstępne połączenie obu wsi nastąpiło w 1900 roku, kiedy utworzono nadsołectwo sosnowieckie, w skład którego weszła również Pogoń. Ostatnim sołtysem Starego Sosnowca był Jan Mosur. Jako wieś, wespół z innymi: Ostrą Górką, Pogonią, Radochą i Sielcem, zapoczątkowała na mocy ukazu carskiego w 1902 miasto Sosnowice, dzisiejszy Sosnowiec. Prawdopodobnie ostatnim wójtem wsi był Maksymilian Dziurowicz.

W okresie industrializacji Stary Sosnowiec pozostał osadą o charakterze wiejskim. Jedynym zakładem przemysłowym na tym terenie była fabryka nawozów sztucznych zwana popularnie "Kościarnią", wybudowana w 1853 roku przez Ignacego Niewiadomskiego. W 1894 roku zakład ten został unieruchomiony (ostatnim jego właścicielem był Paul Lamprecht), a zabudowania fabryczne przerobiono na domy mieszkalne. Dopiero na początku XX wieku powstały na Starym Sosnowcu inne zakłady (m.in. fabryka armatur i odlewnia brązów Stanisława Kraupego). Główna droga miejscowości zwana "Milowicką" nosiła następnie nazwę Starososnowieckiej (obecnie J. Piłsudskiego). W okresie okupacji na Starym Sosnowcu, w rejonie ulicy Ciasnej hitlerowcy utworzyli tzw. małe getto.

Od lat 70-tych w Starym Sosnowcu zaczęły powstać osiedla blokowe, które są charakterystyczne dla dzisiejszego krajobrazu dzielnicy.

Charakterystyczne miejsca

Galeria

Bibliografia

Małgorzata Śmiałek, Dzielnice Sosnowca - Zarys dziejów