Parafia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 45: | Linia 45: | ||
Neogotycka świątynia pw. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętych Apostołów Piotra i Pawła została pobłogosławiona 1 listopada 1894 r. z upoważnienia Konsystorza Generalnego Diecezji Kieleckiej przez ks. Józefa Dotkiewicza. | Neogotycka świątynia pw. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętych Apostołów Piotra i Pawła została pobłogosławiona 1 listopada 1894 r. z upoważnienia Konsystorza Generalnego Diecezji Kieleckiej przez ks. Józefa Dotkiewicza. | ||
[http://diecezja.sosnowiec.pl/236,-sosnowiec-maczki,-parafia-pw.-swietych-apostolow-piotra-i-pawla] | [http://diecezja.sosnowiec.pl/236,-sosnowiec-maczki,-parafia-pw.-swietych-apostolow-piotra-i-pawla] | ||
Wersja z 15:55, 12 lis 2021
| Parafia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu | |
 pieczęć parafialna | |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Diecezja | sosnowiecka |
| Dekanat | sosnowiecki (Chrystusa Króla) |
| Strona internetowa | |
Informacje
Adres:
Telefon:
Przynależność: diecezja sosnowiecka, dekanat sosnowiecki (Chrystusa Króla)
Historia
Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach została ustanowiona 28 maja 1924 r. przez biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego. Pierwszym proboszczem został ks. Bolesław Stradowski.
Maczki, pierwotnie zwane Granicą, były osadą wyrosłą w poł. XIX w. obok stacji kolejowej na granicy cesarstwa rosyjskiego. Świątynia, według projektu Artura Goebla, została wybudowana w latach 1892-1894 staraniem zawiadowcy stacji Adama Dziewulskiego i jego pomocnika Jana Gawrońskiego oraz z funduszy pochodzących ze składek kolejarzy i pasażerów oraz dotacji Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.
Do momentu wybudowania obecnego kościoła kult sprawowano w pierwszej kaplicy usytuowanej przy stacji kolejowej, w której nabożeństwa dla pracowników kolejowych odprawiał kapłan z parafii Zagórze.
Neogotycka świątynia pw. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętych Apostołów Piotra i Pawła została pobłogosławiona 1 listopada 1894 r. z upoważnienia Konsystorza Generalnego Diecezji Kieleckiej przez ks. Józefa Dotkiewicza.
Kościół parafialny
Kościół jest niewielką jednonawową świątynią, wybudowaną z cegły oraz sztucznego kamienia, zamkniętą krótkim pięciobocznym prezbiterium.
We wnętrzu na uwagę zasługują fragmenty dawnego neogotyckiego wyposażenia m.in. organy w 1896 r. zbudowane przez Adolfa Homana, figuralne i ornamentalne witraże, chrzcielnica, obraz św. Józef, organy, wieczna lampa, krucyfiks oraz ława kolatorska.
