Jan Brzostowski

Z WikiZagłębie
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Zagłębiowskie Biogramy
Jan Brzostowski
Imię i nazwisko Jan Brzostowski
Data i miejsce urodzenia 8 lipca 1865
Berdyczów (Rosja)
Data śmierci nieznana
Zawód przemysłowiec

Jan Brzostowski - (ur. 8 lipca 1865 r. w Berdyczowie na Ukrainie, zm. data nieznana) dyrektor kopalni „Wiktor”, zawiadowca i dyrektor techniczny Towarzystwa „Saturn”, poseł na Sejm RP I kadencji, działacz samorządowy. 

Rodzina

Ojciec Jana – Faustyn, był przemysłowcem. Matka Róża (z domu Szulz) zajmowała się domem. W 1865 r. W 1909 r. Jan Brzostowski ożenił się ze Stefanią Pawel, pochodzącą z Wiednia. Z tego małżeństwa przyszło na świat dwoje dzieci: syn Bolesław (1911-1971), który poszedł w ślady ojca, zostając inżynierem, oraz córka Danuta (1914-1963), absolwentka filologii polskiej, pracująca jako tłumaczka m. in. w konsulacie amerykańskim i American Scantic Lines. 

Edukacja

Brzostowski ukończył gimnazjum realne w Białej Cerkwi, o profilu matematyczno - przyrodniczym. W latach 1884-1889 studiował w Instytucie Górniczym w Petersburgu. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Odessie.

Praca w Zagłębiu

W 1890 r. przeniósł się do Zagłębia Dąbrowskiego. Początkowo pracował w kopalni „Hr. Renard” w Sielcu, następnie w Kopalni „Wiktor” w Milowicach. W 1899 r. Jan Brzostowski został zatrudniony przez Towarzystwo Saturn jako zawiadowca kopalni w Czeladzi. W 1906 r. awansował na stanowisko dyrektora technicznego. Funkcję tą pełnił do 1914 r. W tym czasie największym osiągnięciem Brzostowskiego było zelektryfikowanie kopalni „Saturn” i „Jowisz”. Wyposażenie zakładów w elektryczne maszyny wyciągowe i trakcję podziemną, umożliwiło zwiększenie wydobycia i zysków Towarzystwa Przemysłowego „Saturn”. W uznaniu zasług, Jan Brzostowski zostaje akcjonariuszem przedsiębiorstwa. Był inicjatorem utworzenia koła elektrotechników w Zagłębiowskiej Sekcji Górniczo-Hutniczej Warszawskiego Oddziału Towarzystwa Popierania Rosyjskiego Przemysłu i Handlu. Jan Brzostowski był przewodniczącym koła. Działał również w innych organizacjach, skupiających inżynierów i techników. 

W czasie I wojny światowej, po wkroczeniu Niemców do Czeladzi, pełnił funkcję wiceprezesa Rady Okręgowej oraz przewodniczącego Rady Miejskiej. Zostaje usunięty z tych organów na skutek przeciwstawiania się okupantowi. Po odzyskaniu niepodległości Brzostowski zostaje dyrektorem pierwszej w Polsce cementowni – „Grodziec”.  Od 1928 do 1935 r. zasiadał w zarządzie kopalni „Flora”. W latach 19361939 prowadził administrację czasopisma „Przegląd Górniczo-Hutniczy”.  Jan Brzostowski był człowiekiem niezwykle aktywnym, nie tylko na polu zawodowym i politycznym, również społecznym, samorządowym, kulturalnym, sportowym. Pracując w czeladzkiej kopalni „Saturn”, działał również w takich towarzystwach jak: Polska Macierz Szkolna, Stowarzyszenie Spożywców „Praca”. Był członkiem Kasy Urzędniczej Towarzystwa „Saturn”, Kasy Szpitalnej Robotników. Z jego inicjatywy powstał Dom Ludowy w Czeladzi. Do 72 roku życia należał do czeladzkiego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W odrodzonej Polsce był czynnym członkiem Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych. 

Polityka

Oprócz pracy zawodowej, Jan Brzostowski angażuje się aktywnie w życie polityczne. Od 1900 r. był członkiem i działaczem Ligi Narodowej, współpracował z Romanem Dmowskim. W latach 19221927 był posłem na Sejm RP I Kadencji z listy Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. W tym czasie pracował w licznych komisjach sejmowych.

Śmierć

Jan Brzostowski zginął w czasie wojny w niewyjaśnionych okolicznościach. Nieznana jest też dokładna data jego śmierci. Prawdopodobnie śmierć nastąpiła po sierpniu 1940 r. – taka data widnieje na fotografii ofiarowanej synowi. 

Źródło