Główna Dyrekcja Górnicza (Królestwo Polskie)

Z WikiZagłębie
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Główna Dyrekcja Górnicza – utworzona w 1816 roku w Kielcach.

Historia

Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww. Wydziału był Stanisław Staszic.


Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw:

  • Miedzianogórskie (okolice Kielc)
  • Olkusko - Siewierskie
  • Suchedniowskie (między Kielcami a Skarżyskiem)
  • Samsonowskie (okolice Kielc)
  • Pankowskie (okolice Częstochowy)

W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Główna_Dyrekcja_Górnicza_(Królestwo_Polskie)&oldid=45619”