Czaszka z Siemoni

Z WikiZagłębie
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

W 1955 roku, w Siemoni, na terenie ówcześnie działającej piaskowni, nad potokiem Jaworznik (obecnie zalew Rogoźnik - okolice zbiornika nr 3) odkryto ludzką czaszkę, która jak się wkrótce, w wyniku badań naukowych okazało stanowi najstarsze na ziemiach polskich znalezisko ludzkich szczątków.

Badania przeprowadzone były w Instytucie PAN we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Jana Mydlarskiego. W wyniku tych badań ustalono że są to szczątki żyjącego na przełomie paleolitu środkowego i górnego, a więc kilkadziesiąt tysięcy lat temu człowieka oryniackiego - homo sapiens fossilis. Autorem opracowania naukowego na ten temat była Wanda Stęślicka.

Wierną kopię czaszki człowieka z Siemoni można zobaczyć obecnie na stałej wystawie w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu. Natomiast oryginał czaszki znajduje się w Muzeum Człowieka Katedry Antropologii Uniwersytetu Wrocławskiego.