Alfred Jarosz - Korczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Alfred Jarosz-Korczyński |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = |opis grafiki ...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
  |imię i nazwisko org  =
  |imię i nazwisko org  =
  |pseudonim            =
  |pseudonim            =
  |grafika              =
  |grafika              = Alfred Korczynski.jpg
  |opis grafiki        = Alfred Jarosz-Korczyński
  |opis grafiki        = Alfred Jarosz-Korczyński
  |podpis              =  
  |podpis              =  
Linia 12: Linia 12:
  |miejsce śmierci      = [[Sosnowiec]]
  |miejsce śmierci      = [[Sosnowiec]]
  |przyczyna śmierci    =
  |przyczyna śmierci    =
  |miejsce spoczynku    =  
  |miejsce spoczynku    = [[Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu|cmentarz przy ul. Smutnej w Sosnowcu]]
  |zawód                = śpiewak operowy, baryton
  |zawód                = śpiewak operowy, baryton
  |odznaczenia          =  
  |odznaczenia          =  
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


Alfred Jarosz-Korczyński, sławny polski baryton, urodził się Sosnowcu przy [[27 sierpnia]] [[1923]] r. Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chrobaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.  
'''Alfred Jarosz-Korczyński''' - (ur. [[27 sierpnia]] [[1923]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]], zm. [[4 czerwca]] [[1986]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]) śpiewak operowy, baryton.


Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Pogańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.
==Edukacja==
Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chorbaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.  


==Kariera==
Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Polańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach [[Teatr Zagłębia (Sosnowiec)|Teatru Zagłębia]], z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był [[Pałac Dietla w Sosnowcu|Pałac Dietla]] przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.
==Role==
Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”.  
Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”.  


Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, Adamem Kopciuszewskim, czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu [[4 czerwca]] [[1986]] r. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu-Pogoni.  
==Współpraca==
Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, [[Adam Kopciuszewski|Adamem Kopciuszewskim]], czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu [[4 czerwca]] [[1986]] r. Pochowany został na [[Nekropolia Czterech Wyznań w Sosnowcu|cmentarzu przy ul. Smutnej]] w [[Pogoń (Sosnowiec)|Sosnowcu-Pogoni]].
 
==Pamięć==
W 20 rocznicę śmierci artysty, [[5 czerwca]] [[2006]] r. w [[Klub Miejski im. Jana Kiepury w Sosnowcu|Klubie im. Jana Kiepury]] odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w [[Klub Miejski im. Jana Kiepury w Sosnowcu|Klubie Kiepury]] [[13 czerwca]] [[2011]] r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio".


W 20 rocznicę śmierci artysty, 5 czerwca 2006 r. w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w Klubie Kiepury 13 czerwca 2011 r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio".
Opracował: Piotr Dudała


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
Linia 36: Linia 45:




[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Sedlak]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Jarosz-Korczyński, Alfred]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Jarosz-Korczyński, Alfred]]
[[Kategoria:Ludzie muzyki|Jarosz-Korczyński, Alfred]]
[[Kategoria:Śpiewacy|Jarosz-Korczyński, Alfred]]

Aktualna wersja na dzień 08:27, 28 sie 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Alfred Jarosz-Korczyński
Alfred Jarosz-Korczyński
Imię i nazwisko Alfred Jarosz-Korczyński
Data i miejsce urodzenia 27 sierpnia 1923
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 4 czerwca 1986
Sosnowiec
Miejsce spoczynku cmentarz przy ul. Smutnej w Sosnowcu
Zawód śpiewak operowy, baryton

Alfred Jarosz-Korczyński - (ur. 27 sierpnia 1923 r. w Sosnowcu, zm. 4 czerwca 1986 w Sosnowcu) śpiewak operowy, baryton.

Edukacja

Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chorbaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.

Kariera

Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Polańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.

Role

Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”.

Współpraca

Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, Adamem Kopciuszewskim, czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu 4 czerwca 1986 r. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu-Pogoni.

Pamięć

W 20 rocznicę śmierci artysty, 5 czerwca 2006 r. w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w Klubie Kiepury 13 czerwca 2011 r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio".

Opracował: Piotr Dudała

Linki zewnętrzne