Alfred Jarosz - Korczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


Alfred Jarosz-Korczyński, sławny polski baryton, urodził się Sosnowcu przy [[27 sierpnia]] [[1923]] r. Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chrobaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.  
'''Alfred Jarosz-Korczyński''', sławny polski baryton, urodził się Sosnowcu przy [[27 sierpnia]] [[1923]] r. Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chrobaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.  


Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Pogańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.
Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Pogańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.
Linia 38: Linia 38:




[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Korczyński, Alfred Jarosz-]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Jarosz-Korczyński, Alfred]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Korczyński, Alfred Jarosz-]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Jarosz-Korczyński, Alfred]]
[[Kategoria:Ludzie związani z muzyką|Jarosz-Korczyński, Alfred]]
[[Kategoria:Śpiewacy|Jarosz-Korczyński, Alfred]]

Wersja z 11:40, 21 sty 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Alfred Jarosz-Korczyński
Alfred Jarosz-Korczyński
Imię i nazwisko Alfred Jarosz-Korczyński
Data i miejsce urodzenia 27 sierpnia 1923
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 4 czerwca 1986
Sosnowiec
Zawód śpiewak operowy, baryton

Alfred Jarosz-Korczyński, sławny polski baryton, urodził się Sosnowcu przy 27 sierpnia 1923 r. Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chrobaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.

Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Pogańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.

Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”.

Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, Adamem Kopciuszewskim, czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu 4 czerwca 1986 r. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu-Pogoni.

W 20 rocznicę śmierci artysty, 5 czerwca 2006 r. w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w Klubie Kiepury 13 czerwca 2011 r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio".

Opracował: Piotr Dudała

Linki zewnętrzne