Pieśni ocalone

Z WikiZagłębie
Wersja z dnia 11:08, 26 lut 2018 autorstwa Michał Kusiak (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Biblioteka Zagłębiaka
Pieśni Ocalone - Kazimierz Ratoń.jpg
Tytuł Pieśni ocalone
Rok wydania 1992
Miejsce wydania Warszawa
Wydawca Staromiejski Dom Kultury
Liczba stron 80
Autor
Autor Kazimierz Ratoń

Informacje:

Autor: Kazimierz Ratoń

Wydawca: Staromiejski Dom Kultury

Miejsce i rok wydania: Warszawa, 1992

Ilość stron: 80

Oprawa: ...

Opis:

Z rękopisów do druku przygotował i posłowiem opatrzył Jan Zdzisław Brudnicki. Niniejszy zbiór nie drukowanych dotychczas wierszy Ratonia przypomina różne fazy jego twórczości. Są tu wiersze o przewadze retoryki turpistycznej z okresu, gdy w roku 1965 został laureatem Łódzkiej Wiosny Poetów. Są buntownicze wyzwania wobec ludzi i Boga człowieka opanowanego ideą wolności i euforycznie ją wcielającego w życie, a nawet tworzącego z jej prawd ewangelię dla innych, teksty z czasów tomików "Pieśni północne" i "Gdziekolwiek pójdę...".

Wybrane wiersze

Wchodzę w głęboki tunel
w tunel który nie ma końca
nie ma świateł wypalających oczy
w ten tunel wchodzę nieustannie
nagi z gołymi rękami
nie mając narzędzi obrony
po długim czasie tortury

Kazimierz Ratoń


Kiedy dusza moja zgaśnie jak gasną ogniska
I z ciała popiół zostanie i ziemia
Przybądźcie krewni, bracia i wrogowie
Przybądźcie by milczeć z pustymi rękami
bo nie chcę nawet zwiędłych kwiatów
bo nie chcę nawet leśnego igliwia
Chcę waszego milczenia
kamiennych twarzy i pochylonych głów

Kazimierz Ratoń

Spis treści:

strona 04 •

strona 05 •

strona 06 •

strona 06 •

strona 07 •