Tadeusz Wilczok

Z WikiZagłębie
Zagłębiowskie Biogramy
Krystyna Olczyk
Krystyna Olczyk
Imię i nazwisko Taduesz Wilczok
Data i miejsce urodzenia 22 czerwca 1934
Katowice
Data śmierci 7 sierpnia 2015
Zawód Rektor Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, Prorektor ds. Nauki oraz Dziekan Wydziału Farmaceutycznego i Oddziału analityki Medycznej. Doktor honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej i Akademii Medycznej we Wrocławiu. Emerytowany Kierownik Katedry i Zakładu Biologii Molekularnej i Genetyki.

Tadeusz Wilczok - profesor zwyczajny doktor habilitowany nauk przyrodniczych, biochemia, medycyna molekularna, urodził się 22 VI 1934 w Katowicach.

Edukacja

Studia rozpoczął na Wydziale Chemii Uniw. Wrocł., kontynuował w WSP w Katowicach, gdzie w 1956 r. uzyskał tytuł i dyplom mgra chemii. W l. 1956–1958 odbył studia podyplomowe (aspirantura) w Centralnym Laboratorium Syntezy Organicznej Akademii Nauk w Moskwie. Zdobytą wiedzę pogłębiał w renomowanych ośrodkach naukowych, m.in. na uniwersytetach w Moguncji, Frankfurcie n. Menem, Monachium, Nowym Jorku, Paryżu, Londynie, Leningradzie.

Kariera naukowa

W 1960 r. otrzymał na Uniw. Łódz. stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych, w 1963 r. – stopień naukowy doktora habilitowanego (docenta) nauk przyrodniczych. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1974 r., tytuł naukowy profesora zwyczajnego – w 1985 r. Pracę zawodową podjął jeszcze jako student WSP w Katowicach: w l. 1953–1955 był zastępcą asystenta w Kat. Chemii Nieorganicznej, w l. 1955–1956 asystentem w Kat. Chemii Organicznej. W 1958 r. został zatrudniony w Pracowni Biochemii Zakł. Biologii Nowotworów Inst. Onkologii w Gliwicach, początkowo na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1961) i docenta (1963). Z ŚAM był związany od 1966 r., kiedy to objął kierownictwo Kat. Chemii Ogólnej na Wydz. Lekarskim w Zabrzu. W 1968 r. władze ŚAM powierzyły Tadeuszowi Wilczokowi funkcję pełnomocnika rektora ds. organizacji Wydz. Farmaceutycznego w Sosnowcu: w 1971 r.– na nowo powstałym wydziale - został dyrektorem Inst. Chemii i Fizyki Medycznej, jednocześnie pełnił funkcję kierownika Zakł. Chemii Bioorganicznej i Biofizycznej. Po reorganizacji struktury wydziału z instytutowej na katedralną, w 1984 r. została powołana Kat. Biochemii i Biofizyki oraz Zakł. Biochemii Farmaceutycznej i Biofarmacji, których kierownictwo powierzono prof. Wilczokowi. Od 1996 r. był kierownikiem Kat. Biologii Molekularnej, Biochemii i Biofarmacji oraz Zakł. Biologii Molekularnej i Genetyki przekształconych w listopadzie 2003 w Kat. i Zakł. Biologii Molekularnej i Genetyki. W l. 1971-1972 był p.o. dziekanem Wydz. Farmaceutycznego, w l. 1973–1976 – prodziekanem, w l. 1984–1989 i 1991–1996 (przez cztery kadencje) – dziekanem Wydz. Farmaceutycznego i Oddz. Analityki Medycznej. W l. 1996–1999 był prorektorem ds. nauki; przez dwie kadencje, od 1999 do 2005, pełnił urząd rektora ŚAM. Czł. Senatu; od 1966 r. był wielokrotnie czł. i przewodn. licznych komisji senackich oraz (również wielokrotnie) przewodn. wydziałowych komisji rekrutacyjnych.


Działalność naukowo-badawcza

Działalność naukowo-badawcza prof. Tadeusza Wilczoka koncentrowała się wokół następujących zagadnień: fizykochemia i aktywność biologiczna biopolimerów (DNA, melaniny), ocena aktywności biologicznej leków i ksenobiotyków, zastosowanie technik biologii molekularnej i inżynierii genetycznej w diagnostyce klinicznej nowotworów, kardiomiopatii przerostowej, zespołu long QT, infekcji wirusowych i bakteryjnych, ocena aktywności transkrypcyjnej genów biorących udział w proliferacji komórek, apoptozie, włóknieniu, marskości, regeneracji lub transformacji nowotworowej oraz wyznaczanie typów alternatywnego składania mRNA i jego redagowania, diagnostyka infekcji wirusowych (HBV, HCV, CMV, HIV), infekcje bakteryjne (Mycobacterium tuberculosis, Helicobacter pylori). Znaczna część wyników prowadzonych badań była prezentowana na zjazdach i sympozjach naukowych, w których brał udział od 1962 r. Jest autorem ponad 200 oryginalnych prac badawczych, ok. 300 komunikatów i doniesień naukowych. Promotor ok. 140 prac magisterskich, 60 doktoratów (ŚAM, CM UJ, Uniw. Wrocł., Uniw. Łódz.), opiekun 17 habilitacji, recenzent 86 prac doktorskich, 28 rozpraw habilitacyjnych. Recenzent dorobku naukowego w postępowaniach do tytułu naukowego prof. (27 wniosków); promotor i wnioskodawca w przewodach do tytułu dra h.c. prof. Kazimierza Duxa i prof. Zbigniewa Religi.


Człowiek wielkich zasług

Członek założyciel Pol. Tow. Biofizycznego, przewodn. Oddz. Katowickiego (1972-1976), prezes ZG (1976-1980), czł. Pol. Tow. Onkologicznego, Pol. Tow. Biochemicznego (od 1958), Pol. Tow. Lekarskiego (od 1958), Pol. Tow. Farmaceutycznego (od 1973, obecnie - czł. honorowy), Pol. Stowarzyszenia Filmu Naukowego (od 1966), Society of Environmental Toxicology and Chemistry, The New York Academy of Sciences, International Society of Magnetic Resonance, European Association of Pharma Biotechnology. Był czł. następujących komitetów PAN: Nauk o Leku, Nauk Chemicznych, Fizyki Medycznej oraz Komitetu Biochemii i Biofizyki - przewodn. Komisji Biofizyki. Czł. korespondent Francuskiej Akademii Nauk Farmaceutycznych (wybrany w 1998). W październiku 2001 został powołany w skład Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. Od 2002 r. Prezydent Regionalnej Konferencji Rektorów Uczelni Akademickich. Uhonorowany: Krzyżami Komandorskim i Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem 40-lecia PRL, odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia", złotą i srebrną odznakami "Zasłużony w rozwoju województwa katowickiego", Orderem Honorowym "Laur 50-lecia ŚAM", Złotą Odznaką Zasłużonemu dla Województwa Śląskiego, Medalem im. Ignacego Łukasiewicza, Medalem Golden Apple nadanym przez American Medical Students Association. Wyróżniony nagrodą I st. Wydz. Nauk Medycznych PAN, nagrodą zespołową PAN, nagrodami MZiOS (dwukrotnie), kilkakrotnie nagrodami za działalność naukowo-badawczą i dydaktyczną I, II i III st. Rektora ŚAM, Nagrodą im. Fullbrighta, Nagrodą Daymon Reunion Foundation for Cancer Research oraz Nagrodą British Council. 1 X 2003 uhonorowany Tytułem doktora h.c. ŚAM. Wnioskodawcą nadania tytułu i związanego z tym postępowania był prof. dr hab. Marcin Kamiński. Tytułem doktora h.c. wyróżniony również przez AM we Wrocławiu. Na emeryturę przeszedł 30 IX 2004. Zmarł 7 sierpnia 2015 r.

źródło: www.sum.edu.pl/