Huta cynku w Grodźcu

Grodziecka huta cynku powstała w pierwszej połowie XIX w. Została uwzględniona na mapie Grodźca z 1849 r., znajdującej się w zbiorach Muzeum Zagłębia w Będzinie. Zakład zbudowany był z kamienia łamanego na zaprawie wapiennej. Pokrycie dachu stanowił gont. Na jej wyposażenie składało się kilkanaście pieców dubeltowych (połączonych z muflami), zbudowanych z ogniotrwałych cegieł. Głównym odbiorcą cynku z grodzieckiej huty był Dom Handlowy „George E. Müller” z Petersburga. Jej był Wilhelm Martens. Niestety z czasem okazało się, iż lokalne złoża galmanu uległy wyczerpaniu. Interes stał się nieopłacalny. Zakład został zamknięty we wspomnianym stuleciu, a z czasem przekształcony na mieszkania. Budynek huty zachował się do dzisiaj i jest wykorzystywany do celów mieszkalnych