Huta cynku w Grodźcu

Z WikiZagłębie
Wersja z dnia 10:22, 26 wrz 2014 autorstwa Dariusz JUREK (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „Grodziecka huta cynku powstała w pierwszej połowie XIX w. Została uwzględniona na mapie Grodźca z 1849 r., znajdującej się w zbiorach Muzeum Zagłębia w Będzin...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Grodziecka huta cynku powstała w pierwszej połowie XIX w. Została uwzględniona na mapie Grodźca z 1849 r., znajdującej się w zbiorach Muzeum Zagłębia w Będzinie. Zakład zbudowany był z kamienia łamanego na zaprawie wapiennej. Pokrycie dachu stanowił gont. Na jej wyposażenie składało się kilkanaście pieców dubeltowych (połączonych z muflami), zbudowanych z ogniotrwałych cegieł. Głównym odbiorcą cynku z grodzieckiej huty był Dom Handlowy „George E. Müller” z Petersburga. Jej był Wilhelm Martens. Niestety z czasem okazało się, iż lokalne złoża galmanu uległy wyczerpaniu. Interes stał się nieopłacalny. Zakład został zamknięty we wspomnianym stuleciu, a z czasem przekształcony na mieszkania. Budynek huty zachował się do dzisiaj i jest wykorzystywany do celów mieszkalnych.

Bibliografia

  • Dorota Starościak - W dziełach swoich… Przemysłowcy i społecznicy Zagłębia Dąbrowskiego w XIX i XX wieku, Dąbrowa Górnicza 2014