Szkoła Szybowcowa na Parcinie w Będzinie-Grodźcu
W Grodźcu (obecnej dzielnicy Będzina), w latach 30-tych XX w. rozpoczęła swoją działalność pierwsza i największa w Zagłębiu Dąbrowskim szkoła szybowcowa.
W Grodźcu (obecnej dzielnicy Będzina), w latach 30-tych XX w. rozpoczęła swoją działalność pierwsza i największa w Zagłębiu Dąbrowskim szkoła szybowcowa.
W 1934 r. w Polskim Komitecie Szybowcowym (P.K.S.) zostało zarejestrowane grodzieckie koło szybowcowe zaś w drugiej połowie lat 30-tych powstał na wzgórzu Parcina hangar szybowcowy z cegły klinkierowej. W jego budowę były zaangażowane lokalne zakłady. Podczas dwudziestolecia międzywojennego z Parciny latano na szybowcach typu: CWJ, CWJ-bis i CWJ-bis Skaut. Na wzgórzu oprócz pokazów lotu szybowców odbywały się także pokazy modeli latających i obrony przeciwgazowej. Szkoła związana była z Ligą Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (L.O.P.P.) do której Grodziec należał od 1925 r. W Grodźcu latano w tym czasie także z takich wzgórz jak Dorotka czy Kijowa. W czasie drugiej wojny światowej szkolili się tam Niemcy. Po wojnie szkoła działała do 1948 r. Jej ostatnim kierownikiem był Stanisław Meus. W okresie PRL-u, przez pewien czas hangar był wykorzystywany do celów gospodarczych. Obecnie na Parcinie znajdują się jego ruiny. W 2006 r. powstało Stowarzyszenie Miłośników Starych Szybowców i Samolotów „PARCINA”, które oprócz popularyzacji zagłębiowskich tradycji lotniczych i modelarskich zajmuje się także historią grodzieckiej szkoły szybowcowej.
Materiał opracował: Dariusz Majchrzak
Bibliografia
- Majchrzak D., Miejsca Pamięci w Będzinie, Będzin 2010
- Materiały ze zbiorów Stowarzyszenia Miłośników Starych Szybowców i Samolotów „PARCINA”
- "Ziemia Będzińska", nr 11/44, Będzin 2010
