Władysław Marian Kopyta

KOPYTA WŁADYSŁAW MARIAN

Lek. med. spec. ginekolog-poło- żnik. Urodził się 19 maja 1914 r. w Żmigrodzie Nowym k. Jasła; tamże ukończył szkołę podstawową, a gim- nazjum w Gorlicach w 1932 r. Studia lekarskie rozpoczął na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w 1932r., po czym ukończył kurs podchorążych sanitarnych, a następnie zmobi1izowany i wcialony do 101 szpitala polowego, który rozwiązano w Zaleszczykach po zajęciu miasta przez Annię Czerwoną. Z Zaleszczyk ucieka do Rumunii, gdzie zostaje interno- wany, ucieka przez Jugosławię i Włochy do Polskich Sił Zbrojnych we Francji. Tam był lekarzem I Dywizji Grenadierów i brał udział w kampanii francuskiej, dostaje się do niewoli niemieckiej w 1940 r. W niewoli był lekarzem szpitala dla jeńców w Strassburgu i Millhausen do wyzwo- lenia. Następnie pracował w Szpitalu Misji Watykańskiej we Freuolentalu, zajmując się chorymi na gruźlicę. W 1946 r. wrócił do Polski. Początkowo pracował w Szczecinie, a później w Mysłowicach. W 1947 f. ukończył ostatecznie, przerwane przez wojnę, studia medyczne, zdaje ostatnie dwa egzami\}y dyplomowe. Podjął pracę w Wojewódzkim Szpitalu w Siemia- nowicach Ślą-;kich na oddziale gineko- logiczno-położniczym. Tam uzyskał specjalizację II stopnia w 1952 r. W 1953 r. mianowany na stanowisko ordynatora oddziału ginekologii w Szpitalu Miejskim nr 2 w Sosnowcu. W 1958 został dyrektorem, a od roku 1973.lekarzemnacze1nym tegoż szpi- tala. Po 32 latach ordynatury przeszedł na emeryturę i pracował w przychodni ginekologicznej do śmierci w dniu 31 maja 1990 r. Pod jego kierunkiem szpital pre- zentował wysoki poziom, tak pod względem kadry jak i wyposażenia. Jego staraniem dobudowano kondygnację pawilonu przy ul. 3 Maja, pawilony połączono ogrzewanym korytaIzem (tzw. przełączką), utwo- rzono izbę przyjęć, Miejską Stację Diagnostyczną, zmodernizowano ku- chnię, wybudowano prosektorium, utworzono i wyposażono w nowocze- sną aparaturę pracownię Rtg, labora- torium, wybudowano podziemne składy na opał i żywność, zmoderni- zowano sale operacyjne i wyposażono w nową aparaturę do znieczuleń, ogrodzono plac szpitalny. Pod jego kierunkiem kilkunastu lekarzy uzyskało specjalizacje, kilku z nich zostało następnie ordynatorami. Bardzo dobry organizator, świetny i zręczny operator, cieszył się dużym uznaniem współpracowników i społeczeństwa miasta. W dowód uznania odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie złotym Krzyżem Zasługi, odznakami: Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, złotą - Zasłużonemu dla Rozwoju Woj. Katowickiego, medalem Zwycięstwa i Wolności, medalem za udział w wojnie obronnej, medalem 40-lecia PRL. Był członkiem Sosnowieckiego Koła PTL. Żonaty, dwóch synów: Marek i Ireneusz - są lekarzami. Pochowany w Sosnowcu na cmentarzu przy Al. Mireckiego.