Niegowonice (gm. Łazy)

Z WikiZagłębie

Niegowonice - wieś położna w gminie Łazy, w powiecie zawierciańskim, w województwie śląskim na skraju Wyżyny Częstochowskiej.

W poprzednim podziale administracyjnym Polski (lata 1975-1998) miejscowość należała do województwa katowickiego.

Historia

Do końca XVIII w. wieś leżała na pograniczu powiatów lelowskiego i krakowskiego, do parafii w Chechle. Od początków XIX w. wieś posiada własny kościół parafialny, od 1867 r. należała do powiatu będzińskiego, gminy Rokitno Szlacheckie. W poprzednim podziale administracyjnym Polski (lata 1975-1998) miejscowość należała do województwa katowickiego.

Pod koniec XVIII w. wieś należała do Mikołaja Małachowskiego a następnie Marianny Małachowskiej. W 1791 roku Niegowonice liczyły 527 mieszkańców (w tym 265 mężczyzn i 262 kobiety) w tym 21 Żydów i 81 domów (w tym dwór i karczma)[1]. W 1827 r. miały 576 mieszkańców w 110 domach, a pod koniec XIX w. już 921 mieszkańców w 120 domach[2].

Miejscowość znana z zabytkowego kościoła, poza tym we wsi pozostałość po dworku i kamieniołomach wapienia.

kościół p.w. św. Franciszka (Foto: Dariusz JUREK)

Dzielnice i osiedla

Wykaz ulic

  • Błędowska
  • Bystrzynowska
  • Chechelska
  • Cicha
  • Cmentarna
  • Dąbrowska
  • Fabryczna
  • Górna
  • Grabowska
  • Kolejowa
  • Kościelna
  • Kościuszki
  • Krakowska
  • Królowej Jadwigi
  • Krótka
  • Lipowa
  • Małobądzka
  • Niska
  • Nowowiejska
  • Ogrodowa
  • Okrężna
  • Partyzantów
  • Piaskowa
  • Pilicka
  • Podgórna
  • Polna
  • Skalna
  • Słoneczna
  • Spokojna
  • Sportowa
  • Starowiejska
  • Strażacka
  • Szeroka
  • Szkolna
  • Świętego Jana
  • Wąska
  • Wierzbowa
  • Zagorczańska
  • Zagrodzka
  • Zamłynie
  • Zbożowa
  • Zielona
  • Żabia
  • Źródlana

Galeria

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939
  2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII