Klimontów (Sosnowiec)
Klimontów - wschodnia dzielnica Sosnowca
Historia
Wieś zwaną pierwotnie Klimuntowem założył prawdopodobnie w XIII wieku w majątku zagórskim Klemens (Klimunt) z Ruszczy, późniejszy kasztelan krakowski (w 1241 roku poległ w bitwie z Tatarami). Najstarszy dokument potwierdzający jej istnienie w sposób wiarygodny, pochodzi z 1361 roku. Drogą wymiany wioskę nabył wówczas od Marka z Goszyc Otton z Pilczy (Pilicy).
Kolejnymi właścicielami Klimontowa byli: Piotr Szafraniec, Wisław i Piotr z Mysłowic, Jaroccy, Broniowscy, Gosławscy, Mieroszewscy, Siemieńscy, Gustaw von Kramsta (od 1864 roku), Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich.
Wioska osadzona była na prawie niemieckim. Należały do niej trzy kolonie: Browar, Rabka i Skotnica. Posiadała folwark, gorzelnię, browar i kuźnię.
W połowie XIX wieku zaczął powstawać tutaj przemysł wydobywczy. Od 1856 roku czynna była przez krótki okres kopalnia rudy żelaza "Jacek". W latach 1904-1908 zbudowano kopalnię węgla kamiennego, która wchodziła początkowo w skład kopalni "Niwka". W roku 1908 usamodzielniła się (była własnością Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich) i wkrótce rozbudowała. W roku 1913 uruchomiono kopalnię "Klimontów II" zwaną także "Jadwiga". Obie kopalnie "Klimontów I" ("Władysław") i "Jadwigę" zatopiono w 1933 roku. Podczas okupacji Niemcy uruchomili je pod nazwą "Bismarck I" i "Bismarck II". Po wojnie kopalnia Klimontów łączyła się z pobliskimi kopalniami, bądź okresowo występowała samodzielnie. Obecnie nie istnieje.
Po 1945 roku Klimontów był gromadą w powiecie będzińskim, w 1954 otrzymał status osiedla, a w 1967 roku prawa miejskie. Częścią Sosnowca stał się w 1975 roku.
