Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego w Sosnowcu
Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego lub też Zjednoczenie Dąbrowskie Węgla Kamiennego - zjednoczenie zakładów przemysłowych związanych z górnictwem z terenu Zagłębia Dąbrowskiego utworzone 3 marca 1945 - jedno z największych kraju związków pod względem ilości kopalń (według danych statystycznych CZPW z 1945 roku) - w marcu 1945 tworzyło je 15 zakładów na ogólną liczbę 82 w całym sektorze . Stanowiło to 18,2% w polskim przemyśle górniczym. Miało największą liczbę kopalń wśród wszystkich Zjednoczeń i było w czołówcw branży górniczej pod względem długości przodków (4 200 metrów), średniego dziennego wydobycia węgla, czynnej długości przodków (2 090 metrów) i wielu innych parametrach związanych z wydobyciem węgla.
Zjednoczenie było właścicielem kopalń:
- „Jowisz”
- „Grodziec”
- „Generał Zawadzki”
- „Paryż”
- „Saturn”
- „Czeladź”
- „Milowice”
- „Sosnowiec” (Renard)
- „Klimontów-Mortimer”
- „Kazimierz-Juliusz”
- „Niwka-Modrzejów”
- „Flora”
W 1958 w skład zjednoczenia wchodziły kopalnie:
- Brzozowice
- „Czeladź”
- „Czerwona Gwardia”
- „Generał Zawadzki”
- „Grodziec”
- „Jowisz
- „Kazimierz-Juliusz”
- „Klimontów”
- „Milowice”
- „Mortimer”
- „Niwka-Modrzejów”
- „Sosnowiec”
Bibliografia
- Adrian Krzemień, Górnictwo węgla kamiennego w Zagłębiu Dąbrowskim w latach 1945-1949, Uniwersytet Śląski, Katowice 2007
- Archiwum dokumentów Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węgrowego