Tadeusz Głodowski

Tadeusz GLODOWSKI "Boruta" Urodził się 1 kwietnia 1895 r. we wsi Topola Królewska (pow. łęczycki) jako syn Józefa, byłego aktora i dyrektora teatru, i nauczycielki Stanisławy z Karśkiewiczów. Szkołę powszechną ukończył w rodzinnej miejscowości (w której ojciec sprawował funk- cjępisarzagminnego),apotem gimnazjumhumanistycmeW.GórskiegowWarszawiew 1913 r. Od 1910 r. należał do ZMP, a od 1911 do ZMPN.Latem 1913 r. uczestniczył w kursie oficer- skim ZS w Stróży, w tym roku został też członkiem sekcji uczniowskiej ZWC w Warszawie. W 1913/1914 r. zaliczył rok studiów na Wydziale Przyrodniczym Towarzystwa Kursów Na- ukowych, równocześnie studiując w Wyższej Szkole Ogrodniczej w Warszawie. Wyszedł w pole z Kompanią Kadrową w III plutonie. Po zajęciu Kielc z powodu choroby został odesłany na tyły. Od listopada 1914do 1915r. przebywał wraz z JanemHemplemw Cze- chachi Austrii. Po powrocie, w latach 1916-1918, studiował na Wydziale Humanistycmym Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie, zarobkując równocześnie tłumaczeniami i lek- cjami. . Odroku 1918 związałsięze spółdzielczością; pracował kolejno jako statystyk w warszaw- skiej Spółdzielni "Społem", następnie od kwietnia 1919 do czerwca 1921 r. w Związku Robot- niczych Stowarzyszeń Spółdzielczych w Warszawie jako redaktor dwutygodników "ŚwiatPra- cy" i "Spółdzielca". Od sierpnia do listopada 1921 r. był pracownikiem biurowym i prelegen- tem w Robotniczej Spółdzielni Spożywców w Sosnowcu. W tym czasie pracował przez dwa tygodnie jako robotnik w kopalni Orion, bypomać pracę górników. Od stycmia 1922 r. prze- bywał na emigracji w Brazylii, gdzie trzy lata był mierniczym, a następnie półtora roku na- uczycielem w stanach Rio Grande do SuI, Santa Catharina, Parana. Po powrocie w sierpniu 1926 r. pracował jako sekretarz w Seminarium Nauczycielskim w Mogielnicy i w Głównym Urzędzie Miar jako pracownik kontroli technicmej. Od 1929 do 1931 r. był sekretarzem gene- ralnym Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych RP. Od roku następnego do koń- ca lat II Rzeczypospolitej pełnił funkcję redaktora wydawnictw książkowych w Instytucie Spraw Społecmych. Po wybuchu wojny imał się róŻ11ychprac dorywczych, a od sierpnia 1941 r. pracował w war- szawskim Arbeitsamcie, w Dziale Kart Pracy. Od 15 września 1942 do kwietnia 1943 r. ukry- wał się. Od maja 1943 do lipca 1944r. pracował pod nazwiskiem Sikorajako tłumacz i pracow- nik redakcyjny w tajnym Socjalistycznym Instytucie Planowania. Brał udział w powstaniu na Żoliborzu. Od 30 września 1944 do 1 maja 1945 r. przebywał w obozie pracy w Rostocku. Od listopada 1945 do grudnia 1948 r. był kierownikiem działu książek w Związku Rewizyj- nym Spółdzielni RP, który został przekształcony w Centralny Związek Spółdzielczy. Do marca 1949 r. pracował w Zakładach Wydawnictw Spółdzielczych. W latach 1949-1964 był pracow- nikiem naukowym w Głównym Instytucie Pracy, przekształconym w Instytut Ekonomii i Or- ganizacji Przemysłu. W ostatnich latach był redaktorem naczelnym wydawnictw tego Instytu- tu. Zmarł 3 listopada 1975 r. w Warszawie. Żonaty, miał dzieci. Odznaczony m.in. Medalem X-lecia Polski Ludowej, OP 5. CAW, AKN; życiorys napisany przez T. Glodowskiego, relacja wnuka i synowej Aliny; Krok-Paszkowski.