Henryk Torbus
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 ??? | |
| Imię i nazwisko | Henryk Torbus |
| Data i miejsce urodzenia | ??? 1913 Czeladź |
| Data śmierci | 1999 |
| Zawód | Żołnierz, uczestnik bitwy pod Monte Cassino |
Urodził się w 1913 roku w Czeladzi. Jako drogę zawodową wybrał karierę wojskową. Przed wojną służył w 39 Pułku Piechoty w Jarosławiu, w randze podoficera.
Brał udział w kampanii wrześniowej, a po jej klęsce przedostał Się za granicę. Jako członek Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich na Środkowym Wschodzie walczył pod Tobrukiem. Za wybitne męstwo jakim się okazał w ataku na pozycje nieprzyjacielskie w bitwie o Ghazalę został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.
Uczestniczył w wielu bitwach kampanii włoskiej. Został ciężko ranny w walkach o Monte Cassino. Po zakończeniu działań wojennych otrzymał odznaczenia Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczem, War Medal, Afrika Star, Italy Star Defence Medal.
Po wojnie, tak jak prawie wszyscy żołnierze polscy walczący na Zachodzie przez 2 lata przebywał w Anglii. Wtedy zdecydował, że nie wróci do Polski i pozostanie na emigracji. Zastanawiał się nad wyjazdem do Kanady lub Stanów Zjednoczonych. Ostatecznie wybrał Australię, dokąd udał się w 1947 roku, po podpisaniu 2-letniego kontraktu.
Po wygaśnięciu umowy przeniósł się do Nowej Zelandii i tu pozostał do końca życia. Zamieszkał w mieście Aucland. Wkrótce ożenił się z Heleną Wiśniewską, która wraz ze swym młodszym rodzeństwem przybyła do tego nowozelandzkiego miasteczka z liczną grupą emigrantów z Polski.
Po ślubie dom Państwa Torbusów stał się domem rodzinnym członków osieroconej rodziny Wiśniewskich. Henryk Torbus przez długie lata dzielił czas między pracą zawodową, dającą utrzymanie rodzinie a działalnością społeczną, przynoszącą radość i kontakt z rodakami. Był aktywnym członkiem organizacji polonijnych: Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK) i Stowarzyszenia Polaków w Aucland (SPA}. Przez pewien czas sprawował również funkcję Delegata Rządu RP na Obczyźnie oraz kolektora dotacji na Skarb Narodowy.
Po śmierci żony w 1992 roku, którą Henryk boleśnie przeżył, podupadł na zdrowiu. To z kolei zdecydowanie ograniczyło jego aktywność społeczną. Zmarł w końcu lipca 1999 roku. Przyjaciele i społeczność, w której przyszło mu żyć, w ostatnim pożegnaniu wspominali Henryka Torbusa jako człowieka, znoszącego z godnością i cierpliwością bolesne doświadczenia życiowe. Żegnano głęboko wierzącego, szlachetnego i uczynnego człowieka, dobrego męża i przyjaciela, prawego Polaka i dobrego obywatela swojej przybranej Ojczyzny.
- Źródło: Iwona Szaleniec Z Czeladzi pod Monte Cassino. Wyd. Muzeum "Saturn" w Czeladzi, 2014
