Lichtuga Antek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga wybudowana została około [[1920]] roku jako jednostka o nośności siedemset ton. W listopadzie [[1926]] roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. przez polskie [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Antek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]] lichtuga została | Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga wybudowana została około [[1920]] roku jako jednostka o nośności siedemset ton. W listopadzie [[1926]] roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. przez polskie [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Antek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji [[Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” | Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”]] w 1929 lichtuga została kupiona przez Marynarkę Wojenną RP i przemianowana została na krypę minową KM 2 | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | * Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967. | ||
* Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | * Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23. | ||
* [http://www.dws-xip.pl/wojna/bron/polska/p200.html Krypa minowa KM 2] | |||
[[Gerard Kulej|Germadon]] | [[Gerard Kulej|Germadon]] | ||
[[Kategoria:Flota|Lichtuga Antek]] | [[Kategoria:Flota|Lichtuga Antek]] | ||
Wersja z 13:46, 20 cze 2019
Lichtuga „Antek” – niewielki statek morski z okresu międzywojennego należący do Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk”, które zostało założone przez zakłady przemysłowe Zagłębia Dąbrowskiego.
Historia
Ogólnie lichtuga jest to kilkusettonowa, pełnopokładowa, barka rzeczna przystosowana do żeglugi morskiej dzięki wysokim burtom. Przeważnie bez napędu w związku z czym pływała w zestawie z holownikiem. Lichtugi morskie posiadały proste, dwumasztowe ożaglowanie skośne traktowane jako napęd uzupełniający i awaryjny. Ze względu na kształt kadłuba słabo pływały pod żaglami. Lichtuga wybudowana została około 1920 roku jako jednostka o nośności siedemset ton. W listopadzie 1926 roku została zakupiona od Bugsier, Reeder- und Bergungs AG. przez polskie Towarzystwo „ Żegluga Wisła-Bałtyk” w Tczewie, gdzie otrzymała nazwę „Antek”. Używana była do przewożenia węgla pochodzącego z kopalń Zagłębia Dąbrowskiego poprzez port w Tczewie do zagranicznych portów nadbałtyckich (głównie skandynawskich). Po likwidacji Towarzystwa „Żegluga Wisła-Bałtyk” w 1929 lichtuga została kupiona przez Marynarkę Wojenną RP i przemianowana została na krypę minową KM 2
Bibliografia
- Miciński J.: Trzy awarie. Gdańsk 1967.
- Górniczy Śląsk pod Polską banderą. Zabrze 1983, s. 23.
- Krypa minowa KM 2
