Jerzy Marian Nowiński

Jerzy Marian Nowiński (1930 – 1989) - tenor.

Urodzony 1-go stycznia 1930 roku w Sosnowcu syn Władysława i Marii zd. Jaworska. Znakomity śpiewak opery i operetki. Jeden z piękniejszych głosów minionego stulecia. Artysta w 1953 roku zostaje zaangażowany w powstającym w tym czasie zespole „Śląsk”. Przesłuchuje go, oraz z zachwytem przyjmuje do zespołu znakomity profesor założyciel zespołu Stanisław Haydna. W zespole „Śląsk” pozostaje przez dziesięć lat, będąc jego podporą oraz wiodącym pierwszym solistą. Śpiewa w wielu krajach świata.

Następnie zaangażowany zostaje równocześnie w Operze Bytomskiej, Operetce Gliwickiej oraz w Teatrze Wielkim w Łodzi gdzie, kreuje pierwszoplanowe role. Zadziwiając swym pięknym tenorowym głosem publiczność, krytyków teatralnych oraz operowych. Śpiewa pierwszoplanowe role w „Tosce” Pucciniego, „Halce” Moniuszki, „Fauście”Gounoda, „Rigoletto” Werdiego, „Strasznym Dworze” Moniuszki, „Baronie Cygańskim” Straussa, Ptaszniku z Tyrolu” Straussa, „Cyrano de Bergerac” oraz wielu innych. Kiedy sława Jerzego Nowińskiego sięga szczytu, rozśpiewany Jurek koncertuje wszędzie.

Tam, gdzie go zapraszają i chcą go słuchać. W latach siedemdziesiątych oraz na początku lat osiemdziesiątych śpiewa w „Kabarecie – Operetce” założonym w Sosnowcu przez artystę śpiewaka Alfreda Jarosz – Korczyńskiego. Koncertują przeważnie charytatywnie w domach kultury, domach opieki, szpitalach, koncertują w kościołach, gdzie cały dochód z koncertu przeznaczany był na potrzeby kościoła, dając „Koncerty Maryjne”.

Jego przepiękny i silny tenorowy głos rozbrzmiewał w wielu zakątkach Sosnowca, Zagłębia oraz kraju. Karierę Jurka Nowińskiego oceniają i doceniają znawcy sztuki, opery i operetki. Zawsze zgodnie - bo pozytywnie. Czołowy tenor Opery Bytomskiej Henryk Grychnik po latach stwierdza, że gdyby miał głos tak mocny i bohaterski jak Jurek Nowiński, to świat byłby jego – poszedłby śladem Jana Kiepury. Natomiast, profesor Stanisław Haydna zapytany Co sądzi o Jurku Nowińskim odpowiedział cyt. „W Sosnowcu było dwóch wielkich tenorów, Kiepura i Nowiński, żeby nie obrazić jednego lub drugiego to powiem – obaj byli najlepsi”. Dodać mogę, że Janek Kiepura to sława, fortuna, ambasador Sosnowca w świecie. Natomiast Jurek Nowiński sława, przepiękny głos, lecz życie mieszczanina. /koniec cytatu/.

Jako młody człowiek znałem Jurka Nowinskiego, zachwycałem się jego przepięknym i silnym głosem. Słyszałem go w kościołach i na wielu koncertach, w których uczestniczyłem. Prowadząc konferansjerkę w w/w kabarecie. Jurek śpiewał w knajpach, lokalach, na ślubach i na ulicy, wszędzie tam, gdzie był potrzebny. Jerzy Nowiński na zawsze pozostał wierny swojemu miastu i swemu społeczeństwu, z którego wyszedł. Po kilkuletniej chorobie, opuszczony i zapomniany przez wszystkich umiera w swoim ukochanym mieście w Sosnowcu - 2 sierpnia 1989 roku. Żegna go nieliczna rodzina oraz kilkuosobowe grono przyjaciół. Pochowany zostaje na cmentarzu przy Alei Mireckiego w Sosnowcu.

Biogram opracował : Sławomir Korczyński