Huta cynku w Grodźcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Grodziecka huta cynku powstała w pierwszej połowie XIX w. Została uwzględniona na mapie Grodźca z 1849 r., znajdującej się w zbiorach Muzeum Zagłębia w Będzinie. Zakład zbudowany był z kamienia łamanego na zaprawie wapiennej. Pokrycie dachu stanowił gont. Na jej wyposażenie składało się kilkanaście pieców dubeltowych (połączonych z muflami), zbudowanych z ogniotrwałych cegieł. Głównym odbiorcą cynku z grodzieckiej huty był Dom Handlowy „George E. Müller” z Petersburga. Jej był Wilhelm Martens. Niestety z czasem okazało się, iż lokalne złoża galmanu uległy wyczerpaniu. Interes stał się nieopłacalny. Zakład został zamknięty we wspomnianym stuleciu, a z czasem przekształcony na mieszkania. Budynek huty zachował się do dzisiaj i jest wykorzystywany do celów mieszkalnych
Grodziecka huta cynku powstała w pierwszej połowie XIX w. Została uwzględniona na mapie Grodźca z 1849 r., znajdującej się w zbiorach Muzeum Zagłębia w Będzinie. Zakład zbudowany był z kamienia łamanego na zaprawie wapiennej. Pokrycie dachu stanowił gont. Na jej wyposażenie składało się kilkanaście pieców dubeltowych (połączonych z muflami), zbudowanych z ogniotrwałych cegieł. Głównym odbiorcą cynku z grodzieckiej huty był Dom Handlowy „George E. Müller” z Petersburga. Jej był Wilhelm Martens. Niestety z czasem okazało się, iż lokalne złoża galmanu uległy wyczerpaniu. Interes stał się nieopłacalny. Zakład został zamknięty we wspomnianym stuleciu, a z czasem przekształcony na mieszkania. Budynek huty zachował się do dzisiaj i jest wykorzystywany do celów mieszkalnych


 
<gallery>
Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 01.JPG|Opis zdjęcia
Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 02.JPG|Opis zdjęcia
Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 03.JPG|Opis zdjęcia
Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 04.JPG|Opis zdjęcia
Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 05.JPG|Opis zdjęcia
</gallery>


Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 05.JPG
Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 05.JPG

Wersja z 10:42, 26 wrz 2014

Grodziecka huta cynku powstała w pierwszej połowie XIX w. Została uwzględniona na mapie Grodźca z 1849 r., znajdującej się w zbiorach Muzeum Zagłębia w Będzinie. Zakład zbudowany był z kamienia łamanego na zaprawie wapiennej. Pokrycie dachu stanowił gont. Na jej wyposażenie składało się kilkanaście pieców dubeltowych (połączonych z muflami), zbudowanych z ogniotrwałych cegieł. Głównym odbiorcą cynku z grodzieckiej huty był Dom Handlowy „George E. Müller” z Petersburga. Jej był Wilhelm Martens. Niestety z czasem okazało się, iż lokalne złoża galmanu uległy wyczerpaniu. Interes stał się nieopłacalny. Zakład został zamknięty we wspomnianym stuleciu, a z czasem przekształcony na mieszkania. Budynek huty zachował się do dzisiaj i jest wykorzystywany do celów mieszkalnych

Plik:Będzin Grodziec Huta cynku 05.JPG

Bibliografia

  • Dorota Starościak - W dziełach swoich… Przemysłowcy i społecznicy Zagłębia Dąbrowskiego w XIX i XX wieku, Dąbrowa Górnicza 2014