Jerzy Talkowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|imię i nazwisko = Jerzy Talkowski | |imię i nazwisko = Jerzy Talkowski | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = | |grafika = Jerzy Talkowski.JPG | ||
|opis grafiki = | |opis grafiki = | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[ | |data urodzenia = [[28 września]] [[1934]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = Sosnowiec - Zagórze | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = | |data śmierci = | ||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = | |zawód = | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi | ||
|commons = | |commons = | ||
|wikiźródła = | |wikiźródła = | ||
Linia 22: | Linia 22: | ||
Urodził się 28 września 1934 roku w Sosnowcu-Zagórzu. Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej z roku 1952 i Akademii Ekonomicznej w Katowicach, gdzie studiował w latach 1952 – 1956, uzyskując dyplom magistra ekonomii, w specjalności ekonomiki hutnictwa. W latach 1956 – 1982 pracował w przemyśle hutniczym na stanowiskach kierowniczych (w latach 1956 -1962 w hucie „Ferrum” w Katowicach i w latach 1962 – 1982 w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej). W latach 1984 – 1990 był dyrektorem Zakładów Naprawczych Sprzętu Medycznego w Bytomiu. Równolegle z zasadniczą pracą zawodową był przez ponad 40 lat nauczycielem średnich szkół zawodowych w Dąbrowie Górniczej | Urodził się [[28 września]] [[1934]] roku w Sosnowcu-Zagórzu. Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej z roku [[1952]] i Akademii Ekonomicznej w Katowicach, gdzie studiował w latach [[1952]] – [[1956]], uzyskując dyplom magistra ekonomii, w specjalności ekonomiki hutnictwa. W latach [[1956]] – [[1982]] pracował w przemyśle hutniczym na stanowiskach kierowniczych (w latach [[1956]] -[[1962]] w hucie „Ferrum” w Katowicach i w latach [[1962]] – [[1982]] w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej). W latach [[1984]] – [[1990]] był dyrektorem Zakładów Naprawczych Sprzętu Medycznego w Bytomiu. Równolegle z zasadniczą pracą zawodową był przez ponad 40 lat nauczycielem średnich szkół zawodowych w Dąbrowie Górniczej | ||
i poza nią. | i poza nią. | ||
W latach 70. XX wieku zaangażował się w działalność samorządową. Był radnym, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej. W latach 1982 – 1983 oraz w latach 1990 – 1991 i 2002 – 2006 pełnił funkcję prezydenta Dąbrowy Górniczej. | W latach 70. XX wieku zaangażował się w działalność samorządową. Był radnym, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej. W latach [[1982]] – [[1983]] oraz w latach [[1990]] – [[1991]] i [[2002]] – [[2006]] pełnił funkcję prezydenta Dąbrowy Górniczej. | ||
Był inicjatorem wielu przedsięwzięć na rzecz rozwoju infrastruktury komunalnej miasta i jego budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim w dziedzinie rozwoju kultury i nauki. W roku 1982 powołał Muzeum Miejskie „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej i dokonał pełnej modernizacji jego siedziby. Przeniósł również do nowego, gruntownie przebudowanego z obiektu Komitetu Miejskiego PZPR budynku, Miejską Bibliotekę Publiczną, uruchomił drugie w kraju szkolne obserwatorium astronomiczne oraz powołał w Dąbrowie Górniczej Zagłębiowską Scenę Muzyczną i Orkiestrę Kameralną Zagłębia Dąbrowskiego. Z jego inspiracji i inicjatywy powstał Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Michała Spisaka, odbywający się od tego czasu corocznie, każdorazowo na inny zakres instrumentów. Odkrył i pozyskał dla miasta ponad dwadzieścia starodruków, pochodzących z lat 1530 – 1786. | Był inicjatorem wielu przedsięwzięć na rzecz rozwoju infrastruktury komunalnej miasta i jego budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim w dziedzinie rozwoju kultury i nauki. W roku [[1982]] powołał Muzeum Miejskie „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej i dokonał pełnej modernizacji jego siedziby. Przeniósł również do nowego, gruntownie przebudowanego z obiektu Komitetu Miejskiego PZPR budynku, Miejską Bibliotekę Publiczną, uruchomił drugie w kraju szkolne obserwatorium astronomiczne oraz powołał w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] Zagłębiowską Scenę Muzyczną i Orkiestrę Kameralną Zagłębia Dąbrowskiego. Z jego inspiracji i inicjatywy powstał Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Michała Spisaka, odbywający się od tego czasu corocznie, każdorazowo na inny zakres instrumentów. Odkrył i pozyskał dla miasta ponad dwadzieścia starodruków, pochodzących z lat [[1530]] – [[1786]]. | ||
Utworzył w ramach Muzeum Miejskiego „Sztygarka” miejską Galerię Zasłużonych Dąbrowian (25 portretów) Był inicjatorem i realizatorem wspólnie z Sosnowcem I i II Kongresu Kultury Zagłębia, a także powołał w roku 1982 Robotnicze Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia, które w następnych latach przekształciło się | Utworzył w ramach Muzeum Miejskiego „Sztygarka” miejską Galerię Zasłużonych Dąbrowian (25 portretów) Był inicjatorem i realizatorem wspólnie z Sosnowcem I i II Kongresu Kultury Zagłębia, a także powołał w roku [[1982]] Robotnicze Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia, które w następnych latach przekształciło się | ||
w Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia Dąbrowskiego i które istnieje do dziś i nadal dynamicznie się rozwija, doprowadził do utworzenia w Dąbrowie Górniczej Szkoły Muzycznej I stopnia | w Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia Dąbrowskiego i które istnieje do dziś i nadal dynamicznie się rozwija, doprowadził do utworzenia w Dąbrowie Górniczej Szkoły Muzycznej I stopnia. | ||
Za swoją wszechstronną działalność zawodową, społeczną, samorządową oraz w dziedzinie rozwoju kultury uhonorowany został szeregiem prestiżowych odznaczeń, a przede wszystkim Srebrnym, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotą Odznaką Ministerstwa Budownictwa. Odznaczony również został Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury i Zasłużonego dla Kultury Polskiej. Posiada najwyższe odznaczenia Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Towarzystwa Naukowego Organizacji I Kierownictwa. | |||
Od kilkudziesięciu lat zajmuje się historia [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] oraz turystyką i ekologią Jury Krakowsko-Częstochowskiej, pisząc na ten temat liczne artykuły. Nigdy nie należał do jakiejkolwiek partii politycznej, ani też do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. | |||
Zainteresowania: turystyka, ekologia, historia sztuki, literatura piękna, socjologia i psychologia oraz prakseologia, heurystyka i naukowa organizacja pracy. | |||
Wersja z 09:30, 25 kwi 2014
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Jerzy Talkowski |
Data i miejsce urodzenia | 28 września 1934 Sosnowiec - Zagórze |
Odznaczenia | |
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi |
Urodził się 28 września 1934 roku w Sosnowcu-Zagórzu. Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Waleriana Łukasińskiego w Dąbrowie Górniczej z roku 1952 i Akademii Ekonomicznej w Katowicach, gdzie studiował w latach 1952 – 1956, uzyskując dyplom magistra ekonomii, w specjalności ekonomiki hutnictwa. W latach 1956 – 1982 pracował w przemyśle hutniczym na stanowiskach kierowniczych (w latach 1956 -1962 w hucie „Ferrum” w Katowicach i w latach 1962 – 1982 w Hucie Bankowej w Dąbrowie Górniczej). W latach 1984 – 1990 był dyrektorem Zakładów Naprawczych Sprzętu Medycznego w Bytomiu. Równolegle z zasadniczą pracą zawodową był przez ponad 40 lat nauczycielem średnich szkół zawodowych w Dąbrowie Górniczej i poza nią.
W latach 70. XX wieku zaangażował się w działalność samorządową. Był radnym, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Dąbrowie Górniczej. W latach 1982 – 1983 oraz w latach 1990 – 1991 i 2002 – 2006 pełnił funkcję prezydenta Dąbrowy Górniczej.
Był inicjatorem wielu przedsięwzięć na rzecz rozwoju infrastruktury komunalnej miasta i jego budownictwa mieszkaniowego, a przede wszystkim w dziedzinie rozwoju kultury i nauki. W roku 1982 powołał Muzeum Miejskie „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej i dokonał pełnej modernizacji jego siedziby. Przeniósł również do nowego, gruntownie przebudowanego z obiektu Komitetu Miejskiego PZPR budynku, Miejską Bibliotekę Publiczną, uruchomił drugie w kraju szkolne obserwatorium astronomiczne oraz powołał w Dąbrowie Górniczej Zagłębiowską Scenę Muzyczną i Orkiestrę Kameralną Zagłębia Dąbrowskiego. Z jego inspiracji i inicjatywy powstał Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Michała Spisaka, odbywający się od tego czasu corocznie, każdorazowo na inny zakres instrumentów. Odkrył i pozyskał dla miasta ponad dwadzieścia starodruków, pochodzących z lat 1530 – 1786.
Utworzył w ramach Muzeum Miejskiego „Sztygarka” miejską Galerię Zasłużonych Dąbrowian (25 portretów) Był inicjatorem i realizatorem wspólnie z Sosnowcem I i II Kongresu Kultury Zagłębia, a także powołał w roku 1982 Robotnicze Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia, które w następnych latach przekształciło się w Stowarzyszenie Twórców Kultury Zagłębia Dąbrowskiego i które istnieje do dziś i nadal dynamicznie się rozwija, doprowadził do utworzenia w Dąbrowie Górniczej Szkoły Muzycznej I stopnia.
Za swoją wszechstronną działalność zawodową, społeczną, samorządową oraz w dziedzinie rozwoju kultury uhonorowany został szeregiem prestiżowych odznaczeń, a przede wszystkim Srebrnym, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Złotą Odznaką Ministerstwa Budownictwa. Odznaczony również został Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury i Zasłużonego dla Kultury Polskiej. Posiada najwyższe odznaczenia Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Towarzystwa Naukowego Organizacji I Kierownictwa.
Od kilkudziesięciu lat zajmuje się historia Zagłębia Dąbrowskiego oraz turystyką i ekologią Jury Krakowsko-Częstochowskiej, pisząc na ten temat liczne artykuły. Nigdy nie należał do jakiejkolwiek partii politycznej, ani też do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.
Zainteresowania: turystyka, ekologia, historia sztuki, literatura piękna, socjologia i psychologia oraz prakseologia, heurystyka i naukowa organizacja pracy.