Michał Federowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Rozbudowa artykułu.)
(Korekta.)
Linia 23: Linia 23:


==Początki działalności etnograficznej==
==Początki działalności etnograficznej==
W latach 1875 - 1877 Michał Federowski prowadził badania pod kierunkiem historyka i krajoznawcy Zygmunta Glogera dotyczące dziejów kultury ludowej w ziemi olkuskiej (stanowiącej część ziemi krakowskiej - wówczas będącej w guberni piotrkowskiej Królestwa Kongresowego). Owocem tych badań była dwutomowa monografia: Lud okolic Żarek, Siewierza i Pilicy.  
W latach 1875 - 1877 Michał Federowski prowadził badania pod kierunkiem historyka i krajoznawcy Zygmunta Glogera dotyczące dziejów kultury ludowej okolic [[Żarki|Żarek]] i [[Pilica|Pilicy]] (zachodnie krańce przedrozbiorowego województwa krakowskiego) i [[Siewierz|Siewierza]] (przedrozbiorowe [[Księstwo Siewierskie|księstwo siewierskie]]). Owocem tych badań była dwutomowa monografia: "Lud okolic Żarek, Siewierza i Pilicy".  


==Pobyt na Białorusi==
==Pobyt na Białorusi==

Wersja z 09:23, 31 lip 2013

Zagłębiowskie Biogramy
Michał Federowski
Imię i nazwisko Michał Federowski
Data i miejsce urodzenia 1 września 1853
Warszawa
Data i miejsce śmierci 10 czerwca 1923
Warszawa
Miejsce spoczynku Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Michał Federowski - (ur. 1 września 1853 r., zm. 10 czerwca 1923 r.) badacz kultury ludowej Polski i Białorusi.

Początki działalności etnograficznej

W latach 1875 - 1877 Michał Federowski prowadził badania pod kierunkiem historyka i krajoznawcy Zygmunta Glogera dotyczące dziejów kultury ludowej okolic Żarek i Pilicy (zachodnie krańce przedrozbiorowego województwa krakowskiego) i Siewierza (przedrozbiorowe księstwo siewierskie). Owocem tych badań była dwutomowa monografia: "Lud okolic Żarek, Siewierza i Pilicy".

Pobyt na Białorusi

Od 1877 roku przebywał prawie 30 lat na ziemiach białoruskich i badał dzieje tamtejszej kultury ludowej. Badania te zwieńczyło kilkutomowe dzieło, którego [...] układ naukowy, wszystkie opowiadania zapisane wiernie w gwarze białoruskiej, (z czego pożytek mieć będzie nie tylko etnograf, ale także językoznawca), bogactwo wreszcie z mozołem zebranego materyału, [to] trwałe zalety cennego dzieła p. Federowskiego, które mu zapewnia i chlubę i zasługę prawdziwą i imię jednego z najpoważniejszych polskich etnografów [1].

Publikacje

Zobacz też

Przypisy

  1. Warchałowski Jerzy, Lud, zeszyt I, tom X, 1904 r., str. 227.