Główna Dyrekcja Górnicza (Królestwo Polskie): Różnice pomiędzy wersjami
Z WikiZagłębie
(Dodany krótki opis) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Główna Dyrekcja Górnicza''' – utworzona [[1 czerwca]] [[1816]] roku w Kielcach. | '''Główna Dyrekcja Górnicza''' – utworzona [[1 czerwca]] [[1816]] roku w Kielcach. | ||
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. | |||
Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww Wydziału był Stanisław Staszic. | |||
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: Miedzianogórskie, Olkusko - Siewierskie, Suchedniowskie, Samsonowskie i Pankowskie. | |||
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu. | |||
[[Kategoria:Historia|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]] | |||
[[Kategoria:Górnictwo węglowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Główna Dyrekcja górnicza (Królestwo Polskie)]] | |||
Wersja z 12:41, 23 lut 2013
Główna Dyrekcja Górnicza – utworzona 1 czerwca 1816 roku w Kielcach.
Została utworzona do sprawowania nadzoru nad kopalniami i hutami Królestwa Polskiego. Formalnie podporządkowana była Wydziałowi Przemysłu i Kunsztów przy Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych. W latach 1816 - 1824 dyrektorem generalnym ww Wydziału był Stanisław Staszic.
Dyrekcja Górnicza wyodrębniła z podległych sobie obszarów rozwijającego się przemysłu pięć dozorstw: Miedzianogórskie, Olkusko - Siewierskie, Suchedniowskie, Samsonowskie i Pankowskie.
W roku 1826 Dyrekcja została przeniesiona do Warszawy, gdzie uległa dalszej reorganizacji. Ostatecznie od roku 1833 kontrola nad górnictwem i hutnictwem została przekazana Bankowi Polskiemu.
