Aniela Urbanowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = Aniela Urbanowicz
|imię i nazwisko org  =
|pseudonim            =
Aniela Urbanowicz
.jpg
|opis grafiki        = Aniela Urbanowicz
|podpis              =
|data urodzenia      = [[1899]]
|miejsce urodzenia    = [[Sosnowiec]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[grudzień]] [[1988]]
|miejsce śmierci      = Warszawa
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    =
|zawód                =
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}
Aniela Urbanowicz z d. Reicher (1899 – 1988), działaczka społeczno – polityczna. Urodziła się w 1899 r. w Sosnowcu, w rodzinie przemysłowców żydowskich Reicherów. Jej bratem był wybitny polski anatom prof. Michał Reicher. Była żoną Stefana Urbanowicza, znanego adwokata i działacza ludowego, obrońcy w procesie brzeskim.  
Aniela Urbanowicz z d. Reicher (1899 – 1988), działaczka społeczno – polityczna. Urodziła się w 1899 r. w Sosnowcu, w rodzinie przemysłowców żydowskich Reicherów. Jej bratem był wybitny polski anatom prof. Michał Reicher. Była żoną Stefana Urbanowicza, znanego adwokata i działacza ludowego, obrońcy w procesie brzeskim.  



Wersja z 06:03, 28 wrz 2012

Zagłębiowskie Biogramy
[[Plik:{{{grafika}}}|200x200px|Aniela Urbanowicz]]
Aniela Urbanowicz
Imię i nazwisko Aniela Urbanowicz
Data i miejsce urodzenia 1899
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci grudzień 1988
Warszawa

Aniela Urbanowicz z d. Reicher (1899 – 1988), działaczka społeczno – polityczna. Urodziła się w 1899 r. w Sosnowcu, w rodzinie przemysłowców żydowskich Reicherów. Jej bratem był wybitny polski anatom prof. Michał Reicher. Była żoną Stefana Urbanowicza, znanego adwokata i działacza ludowego, obrońcy w procesie brzeskim.

W 1945 r. organizowała Dom Matki i Dziecka w Słupsku, którym do 1949 roku kierowała. Prof. Władysław Bartoszewski wspomina: "(...)ks. Zieja założył na terenie ówczesnej strefy sowieckiej w Niemczech (dziś po stronie polskiej) dom dla samotnych matek, przyjmując do niego zarówno Polki, jak i Niemki, często ofiary gwałtów, młode, osamotnione i bezradne. Pomagała mu p. Aniela Urbanowicz, która straciła męża w obozie koncentracyjnym, nieletnią córkę w Oświęcimiu, a sama, ze starszą córką, działała w konspiracji w czasie wojny. Miała więc szczególne "prawo" do balastu nienawiści, ale pomagała nieszczęśliwym Niemkom". Współzałożycielka i działaczka warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Współpracowała z miesięcznikiem „Więź”.

W drugiej połowie lat pięćdziesiątych Aniela Urbanowicz "odkryła" Taizé dla Polski. Po stracie najbliższych w obozach koncentracyjnych, całym sercem przyjęła przesłanie pojednania płynące z burgundzkiego wzgórza i gorąco zachęcała młodych do wsłuchiwania się w nie. W latach 1957–68 wspomagała pracę klubu poselskiego „Znak”. Otrzymała nagrodę pojednania im. M. Ghandiego (1975). Zmarła w grudniu 1988 r. w Warszawie.

Opracował: Piotr Dudała