Bobrek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Bobrek - prawostronny dopływ [[Biała Przemsza|Białej Przemszy]], do której uchodzi na Niwce. Źródło potoku umiejscowione jest w rejonie Strzemieszyc Małych. | '''Bobrek''' - prawostronny dopływ [[Biała Przemsza|Białej Przemszy]], do której uchodzi na Niwce. Źródło potoku umiejscowione jest w rejonie Strzemieszyc Małych. | ||
Rzeka przepływa przez [[Sławków]], [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowę Górniczą]] i wschodnie tereny [[Sosnowiec|Sosnowca]]. W granicach miasta znajduje się blisko 12-kilometrowy odcinek Bobrka, który przepływa przez tereny poddane do niedawna intensywnej eksploatacji górniczej (kopalni: "[[Kopalnia "Niwka-Modrzejów" (Sosnowiec)|Niwka-Modrzejów]]", [[Kopalnia "Porąbka-Klimontów" (Sosnowiec)|"Porąbka-Klimontów"]], [[Kopalnia "Kazimierz-Juliusz" (Sosnowiec)|"Kazimierz-Juliusz"]]), w korycie częściowo obudowanym i obwałowanym. | |||
Wskutek szkód górniczych koryto to uległo odkształceniu i wyraźnemu obniżeniu. Niecki osiadania, wypełniające się wodą, stanowią zagrożenie dla okolicznych budynków. W rejonach Pekinu-Zawodzia oraz Klimontowa powstało wiele zalewisk powiększających się w okresach wzmożonych opadów atmosferycznych. Wezbrane wody rzeki Bobrek wielokrotnie występowały | |||
z koryta, powodując powodzie. Ostatnia z nich, o dużym zasięgu, miała miejsce w lipcu [[1997]] r. Zalane zostały wówczas liczne domostwa w Porąbce. | |||
Do zlewni Bobrka należą cieki naturalne (Bobrek, strumienic Rakówka i Jamki) oraz cieki sztuczne kanały i rowy (m.in. Rów Juliuszowski, Rów Klimontowski, Rów Wschodni, Rów Mortimerowski, rów z kolonii Bory i rów z kopalni "Kazimierz-Juliusz"), odprowadzające kiedyś ścieki komunalne i przemysłowe (głównie wody dołowe z kopalń) wody upadowe. Wraz z zamknięciem większości kopalń rola cieków sztucznych ulegia wyraźnemu ograniczeniu. Funkcjonują one przede wszystkim w okresie wzmożonych opadów atmosferycznych. Wody Bobrka są zanieczyszczone i zamulone, co związane jest z uprzemysłowieniem terenu, przez który potok płynie, i stosunkowo niewielkimi przepływami w jego korycie. | |||
== Bibliografia == | |||
* Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom III. Muzeum w Sosnowcu, 2002, s. 10-11 | |||
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
Wersja z 21:25, 14 mar 2012
Bobrek - prawostronny dopływ Białej Przemszy, do której uchodzi na Niwce. Źródło potoku umiejscowione jest w rejonie Strzemieszyc Małych.
Rzeka przepływa przez Sławków, Dąbrowę Górniczą i wschodnie tereny Sosnowca. W granicach miasta znajduje się blisko 12-kilometrowy odcinek Bobrka, który przepływa przez tereny poddane do niedawna intensywnej eksploatacji górniczej (kopalni: "Niwka-Modrzejów", "Porąbka-Klimontów", "Kazimierz-Juliusz"), w korycie częściowo obudowanym i obwałowanym.
Wskutek szkód górniczych koryto to uległo odkształceniu i wyraźnemu obniżeniu. Niecki osiadania, wypełniające się wodą, stanowią zagrożenie dla okolicznych budynków. W rejonach Pekinu-Zawodzia oraz Klimontowa powstało wiele zalewisk powiększających się w okresach wzmożonych opadów atmosferycznych. Wezbrane wody rzeki Bobrek wielokrotnie występowały z koryta, powodując powodzie. Ostatnia z nich, o dużym zasięgu, miała miejsce w lipcu 1997 r. Zalane zostały wówczas liczne domostwa w Porąbce.
Do zlewni Bobrka należą cieki naturalne (Bobrek, strumienic Rakówka i Jamki) oraz cieki sztuczne kanały i rowy (m.in. Rów Juliuszowski, Rów Klimontowski, Rów Wschodni, Rów Mortimerowski, rów z kolonii Bory i rów z kopalni "Kazimierz-Juliusz"), odprowadzające kiedyś ścieki komunalne i przemysłowe (głównie wody dołowe z kopalń) wody upadowe. Wraz z zamknięciem większości kopalń rola cieków sztucznych ulegia wyraźnemu ograniczeniu. Funkcjonują one przede wszystkim w okresie wzmożonych opadów atmosferycznych. Wody Bobrka są zanieczyszczone i zamulone, co związane jest z uprzemysłowieniem terenu, przez który potok płynie, i stosunkowo niewielkimi przepływami w jego korycie.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom III. Muzeum w Sosnowcu, 2002, s. 10-11
