Dom Ludowy w Ostrowach Górniczych: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Sosnowiec - Kantor - 0040.jpg|thumb|300px|]] | |||
'''Dom Ludowy''' / '''Gospoda w Niemcach''' / '''Klub w Niemcach''' - budynek zlokalizowany jest w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] przy ulicy Klubowej 2 w [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Ostrowach Górniczych]]; Wybudowany w latach [[1902]]-[[1903]] jako Dom Ludowy [[Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych|Warszawskiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych]] według projektu wybitnych architektów warszawskich [https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Lilpop ''Franciszka Lilpopa''] i ''Karola Jankowskiego''. | '''Dom Ludowy''' / '''Gospoda w Niemcach''' / '''Klub w Niemcach''' - budynek zlokalizowany jest w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] przy ulicy Klubowej 2 w [[Ostrowy Górnicze (Sosnowiec)|Ostrowach Górniczych]]; Wybudowany w latach [[1902]]-[[1903]] jako Dom Ludowy [[Warszawskie Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych|Warszawskiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych]] według projektu wybitnych architektów warszawskich [https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Lilpop ''Franciszka Lilpopa''] i ''Karola Jankowskiego''. | ||
Aktualna wersja na dzień 21:36, 4 cze 2022
Dom Ludowy / Gospoda w Niemcach / Klub w Niemcach - budynek zlokalizowany jest w Sosnowcu przy ulicy Klubowej 2 w Ostrowach Górniczych; Wybudowany w latach 1902-1903 jako Dom Ludowy Warszawskiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych według projektu wybitnych architektów warszawskich Franciszka Lilpopa i Karola Jankowskiego.
Nazywany: gospodą' lub klubem w Niemcach (dziś Ostrowy Górnicze) był miejscem wypoczynku i spotkań robotników do 1939 roku. Posiadał salę balową, bilardową i czytelnie. Otoczony był parkiem. Stanowił centralny punkt założenia osiedla urzędniczego, wybudowanego przez towarzystwo dla swoich pracowników. Po II wojnie światowej do końca lat 70. XX wieku, znajdował się w nim Dom Kultury Kopalni Kazimierz-Juliusz.
Architektura obiektu nawiązuje do Witkiewiczowskiego stylu zakopiańskiego, snycerka i ciesiołka pojawiające się na elewacjach to elementy żywcem zapożyczone z podhalańskich drewnianych chat. Miał nawiązywać do wówczas propagowanego stylu narodowego.
Bogaty wystrój elewacji w połączeniu z dużą skalą obiektu przypomina raczej zakopiańskie sanatoria i hotele z tamtego okresu aniżeli góralskie chaty. Jest w tej architekturze nieco groteski, ale poprzez swoją odmienność i egzotykę na tym terenie, przykuwa uwagę i wzrok. Obiekt został bogato wyposażony we wnętrzach. Zachowały się nieliczne oryginalne piece kaflowe. Wnętrza były przyozdobione wspaniałymi malowanymi motywami roślinnymi, szczególnie dwukondygnacyjna sala balowa przykryta pięknym modrzewiowym stropem.
Po wojnie obiekt funkcjonował jako dom kultury. Wyremontowany w 1993 roku przez prywatnego inwestora funkcjonuje jako sala przyjęć. Przy budynku mieści się szkółka drzew
