Konstanty Antonowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[22 maja]] [[1913]] | |data śmierci = [[22 maja]] [[1913]] | ||
|miejsce śmierci = | |miejsce śmierci = | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = | |zawód = | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
'''Konstanty Antonowicz''' urodził się w [[1850]] roku w rodzinie Juozapasa Antanavićiusa i Ewy z Nejćów na Litwie Kowieńskiej. | '''Konstanty Antonowicz''' urodził się w [[1850]] roku w rodzinie Juozapasa Antanavićiusa i Ewy z Nejćów na Litwie Kowieńskiej. | ||
Nie znany jest ani powód ani dokładna data wyjazdu Konstanrego z Litwy i zamieszkanie w na ziemiach polskich. Jego żoną była Marianna z Kalabińskich (1863-1933). | |||
W 1882 roku, w Sosnowcu urodził się syn Bolesław a rok później, w 1883 (także w Sosnowcu) córka Bronisława. | |||
Konstanty pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskij. Wspominane jest staranie się o posadę naczelnika stacji w Częstochowie. Głównym powodem tych zabiegów miały być szkoły dla dzieci. Starania te nie powiodły się i dostał pracę w Zawierciu. | |||
Faktem potwierdzającym to zdarzenie jest miejsce urodzenie syna Stefana w 1892 roku w Kromołowie | |||
Był docenianym pracownikiem. Świadczy o tym rodzinne opowiadanie o otrzymaniu złotego medalu za prowadzenie pociągu z dworem cara. | |||
Nastepnym etapem w jego życiu była praca w Sosnowcu. Zamieszkali w centrum, w domu kolejowym za "kościólkiem".W Sosnowcu osiągnął najwyższe stanowisko w karierze zawodowej. Został zastępcą naczelnika stacji Sosnowiec Główny - granicznej stacji między Rosją, a Prusami . Było to najwyższe stanowisko dla nie Rosjanina, które przewidywała struktura Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. | |||
Drugą pasją Konstantego było leczenie ludzi. Wspominane jest w rodzinie, że jego marzeniem były studia medyczne w Wiedniu. Jednak nie ziściło się to. Zainteresował się kursami paramedycznymi i podjął decyzję o wyjździe do Niemiec. Były to zajęcia organizowane przez zakon ks. Sebastiana Kneippa w Kolonii. Uczono tam metod opartych na leczeniu kąpielami, parą, naparami i ziołami. Ponadto propagowano tam higienę osobistą, noszenie bielizny, zdrowe żywienie i ruch na świeżym powietrzu. Myślę, że posiadał już dużą wiedzę wyniesiną z domu. Jego ojciec był leśniczym, a sam był maszynistą kolejowym i znał się na wytwarzaniu pary i przepływami pary i wody. | |||
Konstanty sam zbierał zioła potrzebne do leczenia pacjentów. Wspominała o tym moja mama, wnuczka, z którą dziadek w czasie pobytu w Bukownie zbierał mlecze i inne zioła. Też swą wiedzę wykorzystywał w życiu rodzinnym. Dzieci rano biegały po śniegu, a potem w pokoju dookoła stołu. Sławne były jego nalewki z ziół marzanki. Osobno przygotowywane dla panów - mocniejsze i dla pań - słodsze. | |||
Po zakończeniu pracy na kolei, do końca życia leczył ludzi. Zamieszkał w centrum Sosnowca przy ulicy Małachowskiego 20. Mieszkanie znajdowało się na III piętrze. Z tej przyczyny wnuczki nazywały żonę Konstantego "babcią z czubka". | |||
Konstanty oprócz rękopisu lekarstw i metod leczenia pozostawił 7 dzieci. Najstarszy syn Bolesław był kolejarzem. pracował jako kierownik warsztatów kolejowych na stacji Sosnowiec Główny. Córka Bronisława Lis była żoną inspektora szkolnego w Radomsku. Syn Jan studiował na politechnice w Budapeszcie i był budownczym kolei, przede wszystkim na wschodzie. Stefan był naczelnikiem Wydziału Gospodarczego Urzxędu Miasta Sosnowca. | |||
Zmarł w 1928 roku | |||
Wersja z 20:24, 1 lut 2021
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Konstanty Antonowicz | |
| Imię i nazwisko | Konstanty Antonowicz |
| Data i miejsce urodzenia | 1850 ??? (Litwa Kowieńska) |
| Data śmierci | 22 maja 1913 |
Konstanty Antonowicz urodził się w 1850 roku w rodzinie Juozapasa Antanavićiusa i Ewy z Nejćów na Litwie Kowieńskiej.
Nie znany jest ani powód ani dokładna data wyjazdu Konstanrego z Litwy i zamieszkanie w na ziemiach polskich. Jego żoną była Marianna z Kalabińskich (1863-1933). W 1882 roku, w Sosnowcu urodził się syn Bolesław a rok później, w 1883 (także w Sosnowcu) córka Bronisława.
Konstanty pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskij. Wspominane jest staranie się o posadę naczelnika stacji w Częstochowie. Głównym powodem tych zabiegów miały być szkoły dla dzieci. Starania te nie powiodły się i dostał pracę w Zawierciu. Faktem potwierdzającym to zdarzenie jest miejsce urodzenie syna Stefana w 1892 roku w Kromołowie
Był docenianym pracownikiem. Świadczy o tym rodzinne opowiadanie o otrzymaniu złotego medalu za prowadzenie pociągu z dworem cara.
Nastepnym etapem w jego życiu była praca w Sosnowcu. Zamieszkali w centrum, w domu kolejowym za "kościólkiem".W Sosnowcu osiągnął najwyższe stanowisko w karierze zawodowej. Został zastępcą naczelnika stacji Sosnowiec Główny - granicznej stacji między Rosją, a Prusami . Było to najwyższe stanowisko dla nie Rosjanina, które przewidywała struktura Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.
Drugą pasją Konstantego było leczenie ludzi. Wspominane jest w rodzinie, że jego marzeniem były studia medyczne w Wiedniu. Jednak nie ziściło się to. Zainteresował się kursami paramedycznymi i podjął decyzję o wyjździe do Niemiec. Były to zajęcia organizowane przez zakon ks. Sebastiana Kneippa w Kolonii. Uczono tam metod opartych na leczeniu kąpielami, parą, naparami i ziołami. Ponadto propagowano tam higienę osobistą, noszenie bielizny, zdrowe żywienie i ruch na świeżym powietrzu. Myślę, że posiadał już dużą wiedzę wyniesiną z domu. Jego ojciec był leśniczym, a sam był maszynistą kolejowym i znał się na wytwarzaniu pary i przepływami pary i wody.
Konstanty sam zbierał zioła potrzebne do leczenia pacjentów. Wspominała o tym moja mama, wnuczka, z którą dziadek w czasie pobytu w Bukownie zbierał mlecze i inne zioła. Też swą wiedzę wykorzystywał w życiu rodzinnym. Dzieci rano biegały po śniegu, a potem w pokoju dookoła stołu. Sławne były jego nalewki z ziół marzanki. Osobno przygotowywane dla panów - mocniejsze i dla pań - słodsze.
Po zakończeniu pracy na kolei, do końca życia leczył ludzi. Zamieszkał w centrum Sosnowca przy ulicy Małachowskiego 20. Mieszkanie znajdowało się na III piętrze. Z tej przyczyny wnuczki nazywały żonę Konstantego "babcią z czubka".
Konstanty oprócz rękopisu lekarstw i metod leczenia pozostawił 7 dzieci. Najstarszy syn Bolesław był kolejarzem. pracował jako kierownik warsztatów kolejowych na stacji Sosnowiec Główny. Córka Bronisława Lis była żoną inspektora szkolnego w Radomsku. Syn Jan studiował na politechnice w Budapeszcie i był budownczym kolei, przede wszystkim na wschodzie. Stefan był naczelnikiem Wydziału Gospodarczego Urzxędu Miasta Sosnowca.
Zmarł w 1928 roku
