Ulica Grunwaldzka (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
Plik:Ulica Zygmunta B. Bukowski 1921.jpg | Plik:Ulica Zygmunta B. Bukowski 1921.jpg | ||
Plik:Ulica Zygmunta W. Michalski 1936.jpg | |||
Plik:Ulica Zygmunta Księgarnia Wiedza.jpg | |||
Na mapach Miasta obecna od drugiej dekady XX wieku; początkowo (1915) jako Zygmunta (Sigismundstrasse), przejściowo Planstrasse (1940) [1-4]. Do pierwotnej nazwy powrócono po II Wojnie Światowej, którą rychło zmieniono ostatecznie na Grunwaldzką (1950) [1, 5, 6]. Zanikła w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia [6-9]. | Na mapach Miasta obecna od drugiej dekady XX wieku; początkowo (1915) jako Zygmunta (Sigismundstrasse), przejściowo Planstrasse (1940) [1-4]. Do pierwotnej nazwy powrócono po II Wojnie Światowej, którą rychło zmieniono ostatecznie na Grunwaldzką (1950) [1, 5, 6]. Zanikła w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia [6-9]. |
Wersja z 20:03, 29 mar 2020
Ulica Grunwaldzka w Sosnowcu – dawna ulica na pograniczu Śródmieścia oraz Sielca [1].
Plik:Ulica Zygmunta B. Bukowski 1921.jpg Plik:Ulica Zygmunta W. Michalski 1936.jpg Plik:Ulica Zygmunta Księgarnia Wiedza.jpg
Na mapach Miasta obecna od drugiej dekady XX wieku; początkowo (1915) jako Zygmunta (Sigismundstrasse), przejściowo Planstrasse (1940) [1-4]. Do pierwotnej nazwy powrócono po II Wojnie Światowej, którą rychło zmieniono ostatecznie na Grunwaldzką (1950) [1, 5, 6]. Zanikła w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia [6-9].
Stanowiła północną przecznicę, dochodzącą prostopadle, ulicy Anieli Urbanowicz (Lamprechtstrasse / Lamprechta / Edmunda Cedlera), zlokalizowaną ongiś pomiędzy ulicami Ignacego Mościckiego (Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza / Strasse des 4. September / Edwarda Rydza-Śmigłego / Ignacego Daszyńskiego / Marcelego Nowotki) oraz Władysława Warneńczyka (Яасная / Jasna / Hellestrasse / Jasna / Sudetenstrasse / Jasna). Stanowi obecnie bardzo charakterystyczną odnogę osiedlowej gałęzi ulicy Anieli Urbanowicz, odchodzącą w rejonie domów 17 oraz 19, biegnącą w obniżeniu terenu wzdłuż łagodnej skarpy, kończąc się ślepo [1].
W nieistniejącym budynku przy ulicy Zygmunta mieściła się Szkoła Powszechna Siedmioklasowa numer 5 [10], który stanowił siedzibę Technikum Kolejowego.
Bibliografia
1. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. II. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.
2. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. I. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.
3. M. Trąba (red.). Parafia św. Barbary w Sosnowcu. 1908-2008. Wyd. I. Parafia św. Barbary w Sosnowcu, Drukarnia Archidiecezjalna w Katowicach. Katowice 2008.
4. D. Kmiotek, J. Kmiotek (red.). Sosnowiec. Fotoarchiwum 1940-1943. Wyd. I. Dikappa. Dąbrowa Górnicza 2008.
5. D. Pliszka (red.). Plan Miasta Sosnowca. Wyd. I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Warszawa 1963.
6. A. Kajoch (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. II. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Warszawa 1979.
7. A. Kajoch, G. Wysocki (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. I. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera. Warszawa, Wrocław 1987.
8. A. Kajoch, G. Wysocki (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. II. Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera. Warszawa, Wrocław 1992.
9. J. Nowakowski (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. IV spec. Wydawnictwo Kartograficzne PGK. Katowice 2019.
10. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 4. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1998.