Huta Szkła Gospodarczego (Zawiercie): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 60: | Linia 60: | ||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
*https://www.youtube.com/watch?fbclid=IwAR319bgj0LIANF8fV-MgLkuVj0J_Wb00GVXn3jEX73EJzdsgx8ArCOvfyzI&v=SQW75qk4MPM&feature=youtu.be | |||
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe|Huta Szkła Gospodarczego]] | [[Kategoria: Zakłady przemysłowe|Huta Szkła Gospodarczego]] |
Aktualna wersja na dzień 21:07, 9 sty 2021
Huta Szkła Gospodarczego - powstała w 1884 roku. Była to niewielka firma wyposażona tylko w jeden piec donicowy.
Początki powstania
Początki produkcji szkła sięgają lat 70 XIX wieku, kiedy to Andrzej Chmielewski w swoim majątku założył hutę, która wytwarzała słoje, kufle i flaszki.
Pod koniec lat 70 XIX wieku zakład przeszedł w ręce A. Grylaka, który następnie w 1883 roku odsprzedał hutę Markusowi Holenderskiemu i Samuelowi Mendelshonowi. Po roku nowi właściciele sprzedali szklarnię firmie Reich i S-ka za kwotę 10.000 rubli. Firma zaczęła budowę nowych hal produkcyjnych, magazynów, budynków administracyjnych oraz domów mieszklanych dla robotników sprowadzonych z hut z terenu Czech i Moraw.
W tamtym czasie rodzina Reichów uważana była za potentata w branży produkcji szkła. Posiadali oni huty na Morawach i w Czechach. Podstawową produkcję w 1888 roku stanowiły lampy, serwisy stołowe, oraz wazony, które posiadały dobrą jakość oraz były starannie zdobione. W roku 1900 powstało Towarzystwo Akcyjne "Fabryki Szkła w Zawierciu"(d. Reich S-ka)a około 1905 roku zatrudnienie w zakładzie ustabilizowało się na poziomie 700 osób. W 1912 roku powstał katalog, który zawierał produkcję wszystkich hut należących do Reichów, którzy byli właścicielami magazynów w Wiedniu, Paryżu, Amsterdamie, Berlinie, Londynie, Nowym Jorku, Mediolanie, Neapolu oraz Warszawie.
Okres I wojny światowej
W czasie pierwszej wojny światowej huta zaprzestała działalności. Nie stanowiła ona atrakcyjnego obiektu dla Niemców, jednak początkowo wywozili oni surowce fabryczne a następnie maszyny i urządzenia poza granice kraju, co skutkowało kłopotami w ponownym jej uruchomieniu po zaprzestaniu działań wojennych.
Dwudziestolecie międzywojenne
Po wojnie do fabryki wróciły maszyny i została ona ponownie uruchomiona. w 1928 roku produkcja kształtowała się na poziomie 1200-1400 ton szkła stołowego, oświetleniowego, galanteryjnego a także kryształów. 15 maja 1929 roku w Poznaniu otwarto Powszechną Wystawę Krajową, gdzie zawierciańskie szkło zdobyło Wielki Złoty Medal oraz dyplom honorowy.