Maksymilian Binkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = Ks. Maksymilian Binkiewicz
|imię i nazwisko org  =
|pseudonim            =
|grafika              = Maksymilian Binkiewicz.jpg
|opis grafiki        = Ks. Maksymilian Binkiewicz
|podpis              =
|data urodzenia      = [[21 lutego]] [[1908]]
|miejsce urodzenia    = [[Żarnowiec]]
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[24 lipca]] [[1942]]
|miejsce śmierci      = [[Dachau]]
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    =
|zawód                = ksiądz - męczennik, błogosławiony kościoła katolickiego
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}
Ks. Maksymilian Binkiewicz (1908 - 1942) - polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Ks. Maksymilian Binkiewicz (1908 - 1942) - polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.


Wśród 108 błogosławionych męczenników polskich z okresu II wojny światowej beatyfikowanych przez Ojca Świętego Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. był Ks. Maksymilian Binkiewicz. Pochodził z Zagłębia Dąbrowskiego, gdyż urodził się 21 lutego 1908 . we wsi Żarnowiec w powiecie zawierciańskim (dawniej w powiecie olkuskim). Zmarł 24 lipca 1942 r. po ciężkim pobiciu w obozie koncentracyjnym w Dachau. Jest jednym z trojga błogosławionych archidiecezji częstochowskiej.
Wśród 108 błogosławionych męczenników polskich z okresu II wojny światowej beatyfikowanych przez Ojca Świętego Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. był Ks. Maksymilian Binkiewicz. Pochodził z Zagłębia Dąbrowskiego, gdyż urodził się [[21 lutego]] [[1908]]r. we wsi Żarnowiec w powiecie zawierciańskim (dawniej w powiecie olkuskim). Zmarł 24 lipca 1942 r. po ciężkim pobiciu w obozie koncentracyjnym w Dachau. Jest jednym z trojga błogosławionych archidiecezji częstochowskiej.


Rodzicami ks. Binkiewicza byli Roman i Stanisława z Czubasiewiczów. Do szkoły powszechnej uczęszczał w rodzinnym Żarnowcu. Potem został oddany do progimnazjum w Pilicy, w którym ukończył trzy początkowe klasy. Po półrocznej przerwie rozpoczął naukę w czwartej klasie gimnazjalnej w Krakowie, a następnie przeniósł się do gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. W czasie pobytu w szkole średniej należał do harcerstwa, które w znacznym stopniu ukształtowało jego charakter. Świadectwo dojrzałości otrzymał w czerwcu 1926 r.  
Rodzicami ks. Binkiewicza byli Roman i Stanisława z Czubasiewiczów. Do szkoły powszechnej uczęszczał w rodzinnym Żarnowcu. Potem został oddany do progimnazjum w Pilicy, w którym ukończył trzy początkowe klasy. Po półrocznej przerwie rozpoczął naukę w czwartej klasie gimnazjalnej w Krakowie, a następnie przeniósł się do gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. W czasie pobytu w szkole średniej należał do harcerstwa, które w znacznym stopniu ukształtowało jego charakter. Świadectwo dojrzałości otrzymał w czerwcu 1926 r.  
Linia 9: Linia 31:
W dniu 7 czerwca 1933 r. biskup częstochowski Teodor Kubina mianował go prefektem etatowym (nauczycielem religii) w kilku gimnazjach Sosnowca - żeńskim im. Emilii Plater, w męskim im. Bolesława Prusa, w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim P. Rzadkiewiczowej i w Państwowej Szkole Zawodowej. Powierzenie ks. Binkiewiczowi takiego stanowiska w szkołach sosnowieckich, gdzie praca katechetyczna była szczególnie trudna ze względu na wrogą Kościołowi katolickiemu działalność stowarzyszeń i organizacji socjalistycznych, świadczyło bardzo pozytywnie o młodym kapłanie. Na tym stanowisku ks. Binkiewicz pracował przez rok. Później został prefektem w Prywatnym Gimnazjum Męskim im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu i w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim. Był szanowany zarówno przez nauczycieli, jak i młodzież szkolną.
W dniu 7 czerwca 1933 r. biskup częstochowski Teodor Kubina mianował go prefektem etatowym (nauczycielem religii) w kilku gimnazjach Sosnowca - żeńskim im. Emilii Plater, w męskim im. Bolesława Prusa, w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim P. Rzadkiewiczowej i w Państwowej Szkole Zawodowej. Powierzenie ks. Binkiewiczowi takiego stanowiska w szkołach sosnowieckich, gdzie praca katechetyczna była szczególnie trudna ze względu na wrogą Kościołowi katolickiemu działalność stowarzyszeń i organizacji socjalistycznych, świadczyło bardzo pozytywnie o młodym kapłanie. Na tym stanowisku ks. Binkiewicz pracował przez rok. Później został prefektem w Prywatnym Gimnazjum Męskim im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu i w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim. Był szanowany zarówno przez nauczycieli, jak i młodzież szkolną.


Po wybuchu II wojny światowej ks. Binkiewicz zastąpił na stanowisku uwięzionego proboszcza parafii Konopnica koło Wielunia. W 1941 r. został aresztowany wraz ze wszystkimi kapłanami powiatu wieluńskiego i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Prześladowania w obozie znosił pogodnie, wciąż żarliwie się modlił. W obozie nosił numer 28450. Zmarł 24 lipca 1942 r. po ciężkim pobiciu, które było zemstą za pomoc okazaną współwięźniowi.  
Po wybuchu II wojny światowej ks. Binkiewicz zastąpił na stanowisku uwięzionego proboszcza parafii Konopnica koło Wielunia. W 1941 r. został aresztowany wraz ze wszystkimi kapłanami powiatu wieluńskiego i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Prześladowania w obozie znosił pogodnie, wciąż żarliwie się modlił. W obozie nosił numer 28450. Zmarł [[24 lipca]] [[1942]] r. po ciężkim pobiciu, które było zemstą za pomoc okazaną współwięźniowi.  


Ks. Jan Kabziński, również więzień Dachau, zaświadczył: "Był to prawdziwy mąż Boży. Podziwiałem jego ducha modlitwy. Przychodził na łóżko zbity i sponiewierany, a kiedy zasypiałem, on jeszcze szeptał słowa modlitwy. Niesłychanie ofiarny i uczynny, ofiarowywał swoją pomoc kolegom słabszym i starszym".  
Ks. Jan Kabziński, również więzień Dachau, zaświadczył: "Był to prawdziwy mąż Boży. Podziwiałem jego ducha modlitwy. Przychodził na łóżko zbity i sponiewierany, a kiedy zasypiałem, on jeszcze szeptał słowa modlitwy. Niesłychanie ofiarny i uczynny, ofiarowywał swoją pomoc kolegom słabszym i starszym".  
Linia 16: Linia 38:


Biogram opracował: Piotr Dudała
Biogram opracował: Piotr Dudała
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Binkiewicz, Maksymilian]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Żarnowcu|Binkiewicz, Maksymilian]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Binkiewicz, Maksymilian]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Binkiewicz, Maksymilian]]
{{DEFAULTSORT:Maksymilian Binkiewicz}}

Wersja z 19:09, 8 lis 2011

Zagłębiowskie Biogramy
Ks. Maksymilian Binkiewicz
Ks. Maksymilian Binkiewicz
Imię i nazwisko Ks. Maksymilian Binkiewicz
Data i miejsce urodzenia 21 lutego 1908
Żarnowiec
Data i miejsce śmierci 24 lipca 1942
Dachau
Zawód ksiądz - męczennik, błogosławiony kościoła katolickiego

Ks. Maksymilian Binkiewicz (1908 - 1942) - polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Wśród 108 błogosławionych męczenników polskich z okresu II wojny światowej beatyfikowanych przez Ojca Świętego Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. był Ks. Maksymilian Binkiewicz. Pochodził z Zagłębia Dąbrowskiego, gdyż urodził się 21 lutego 1908r. we wsi Żarnowiec w powiecie zawierciańskim (dawniej w powiecie olkuskim). Zmarł 24 lipca 1942 r. po ciężkim pobiciu w obozie koncentracyjnym w Dachau. Jest jednym z trojga błogosławionych archidiecezji częstochowskiej.

Rodzicami ks. Binkiewicza byli Roman i Stanisława z Czubasiewiczów. Do szkoły powszechnej uczęszczał w rodzinnym Żarnowcu. Potem został oddany do progimnazjum w Pilicy, w którym ukończył trzy początkowe klasy. Po półrocznej przerwie rozpoczął naukę w czwartej klasie gimnazjalnej w Krakowie, a następnie przeniósł się do gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. W czasie pobytu w szkole średniej należał do harcerstwa, które w znacznym stopniu ukształtowało jego charakter. Świadectwo dojrzałości otrzymał w czerwcu 1926 r.

Studiował w Seminarium Duchownym diecezji częstochowskiej w Krakowie i na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 r. na Jasnej Górze. Następnie był prefektem w Seminarium Duchownym diecezji częstochowskiej w Krakowie.

W dniu 7 czerwca 1933 r. biskup częstochowski Teodor Kubina mianował go prefektem etatowym (nauczycielem religii) w kilku gimnazjach Sosnowca - żeńskim im. Emilii Plater, w męskim im. Bolesława Prusa, w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim P. Rzadkiewiczowej i w Państwowej Szkole Zawodowej. Powierzenie ks. Binkiewiczowi takiego stanowiska w szkołach sosnowieckich, gdzie praca katechetyczna była szczególnie trudna ze względu na wrogą Kościołowi katolickiemu działalność stowarzyszeń i organizacji socjalistycznych, świadczyło bardzo pozytywnie o młodym kapłanie. Na tym stanowisku ks. Binkiewicz pracował przez rok. Później został prefektem w Prywatnym Gimnazjum Męskim im. Tadeusza Kościuszki w Wieluniu i w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim. Był szanowany zarówno przez nauczycieli, jak i młodzież szkolną.

Po wybuchu II wojny światowej ks. Binkiewicz zastąpił na stanowisku uwięzionego proboszcza parafii Konopnica koło Wielunia. W 1941 r. został aresztowany wraz ze wszystkimi kapłanami powiatu wieluńskiego i przewieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Prześladowania w obozie znosił pogodnie, wciąż żarliwie się modlił. W obozie nosił numer 28450. Zmarł 24 lipca 1942 r. po ciężkim pobiciu, które było zemstą za pomoc okazaną współwięźniowi.

Ks. Jan Kabziński, również więzień Dachau, zaświadczył: "Był to prawdziwy mąż Boży. Podziwiałem jego ducha modlitwy. Przychodził na łóżko zbity i sponiewierany, a kiedy zasypiałem, on jeszcze szeptał słowa modlitwy. Niesłychanie ofiarny i uczynny, ofiarowywał swoją pomoc kolegom słabszym i starszym".

W dniu 13 czerwca 1999 roku Ojciec Św. Jan Paweł II podczas Mszy św. w Warszawie beatyfikował ks. Maksymiliana Binkiewicza, w gronie 108 błogosławionych męczenników polskich z okresu II wojny światowej.

Biogram opracował: Piotr Dudała