Alfred Jarosz - Korczyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
|grafika = | |grafika = Alfred Jarosz.jpg | ||
|opis grafiki = Alfred Jarosz-Korczyński | |opis grafiki = Alfred Jarosz-Korczyński | ||
|podpis = | |podpis = | ||
Wersja z 16:16, 4 lis 2011
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Alfred Jarosz-Korczyński Alfred Jarosz-Korczyński | |
| Imię i nazwisko | Alfred Jarosz-Korczyński |
| Data i miejsce urodzenia | 27 sierpnia 1923 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 4 czerwca 1986 Sosnowiec |
| Zawód | śpiewak operowy, baryton |
Alfred Jarosz-Korczyński, sławny polski baryton, urodził się Sosnowcu przy 27 sierpnia 1923 r. Śpiewu uczył się w czasie okupacji w tajnej szkole, którą prowadziła Ewa Chrobaczewska. Po II wojnie światowej był uczniem Adama Didura i Mirosława Bursy w Krakowie. Śpiewał na scenach Opery Wrocławskiej, Opery Bytomskiej oraz Operetki Gliwickiej, gdzie pracował przez wiele lat.
Swoją bogatą karierę rozpoczął na scenie Opery Wrocławskiej, gdzie m.in. śpiewał arię Janusza wraz z Marią Fołtyn w roli Halki. Następnie śpiewał w Operze Bytomskiej u boku znakomitego tenora Bogdana Paprockiego. Później przez szereg związany był z Operetką Gliwicką, gdzie występował m.in. z Wandą Pogańską, Marią Artykiewicz i Michaliną Growiec. Śpiewał też w muzycznych przedstawieniach na deskach Teatru Zagłębia, z którym czuł się związany przez całe swoje życie. Występował u boku słynnego Bolesława Mierzejewskiego. Założył i kierował "Kabaretem-Operetką", prowadząc działalność na terenie całego kraju. Siedzibą kabaretu był Pałac Dietla przy ul. Żeromskiego. Był pasjonatem pracy artystycznej i wielkim społecznikiem.
Jak pisze, jego syn Sławomir Korczyński, nie sposób wymienić wszystkich ról i postaci, które wykreował w czasie swoje pięknej kariery. Kilka z nich jest wartych przypomnienia. Był m.in. wspomnianym Januszem w „Halce”, Walentym w „Fauście”, Ottokarem w „Baronie Cygańskim”, Robinem w „Słomkowym kapeluszu”, Kanako Hilo w „Kwiecie Hawai”, Hrabią w „Krainie uśmiechu” i Filarem w „Cyruliku Sewilskim”. Te role, wierna mu publiczność pamięta do dziś, choć było ich dużo, dużo więcej w tak popularnych operach i operetkach jak „Czar walca”, „Can-Can”, „Cliwia”, „Paria”, Tęcza Finiana” czy „Wiktoria i huzar”.
Współpracował m.in. z takimi artystami jak: Haliną Laskiewicz-Radecką, Marią Artykiewicz, Marią Różycka-Wolny, Michaliną Growiec, Janem Walaszkiem, Jerzym Nowińskim, Leokadią Korczyńską, Jerzym Czarskim, Zofią Jarończyk, Jerzym Kopaczem, Robertem Mikułą, L Wilczyński, Adamem Kopciuszewskim, czy Januszem Osińskim. Zmarł nagle w wieku 63 lat w dniu 4 czerwca 1986 r. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu-Pogoni.
W 20 rocznicę śmierci artysty, 5 czerwca 2006 r. w Klubie im. Jana Kiepury odbył się koncert pt. „Sosnowiec, Wiedeń, Rzym czy Neapol?”, w wykonaniu: Rafała Majznera - tenor, Larysa Chaban - fortepian, Cezarego Biesiadecki – baryton oraz Małgorzata Łazowskiej - skrzypce, sopran i prowadzenie. W programie znalazły się m.in. utwory.: Franza Lehara, Johanna Straussa, Giuseppe Verdiego, Roberta Stolza oraz pieśni neapolitańskie. Podobny koncert odbył się w Klubie Kiepury 13 czerwca 2011 r. w 25 rocznicę śmierci artysty. Z cyklu "Spotkanie z operetką" wystąpił zespół "Todo Art Trio".
