Bazylika Katedralna p.w. Wniebowzięcia NMP w Sosnowcu

Kościół zbudowany w latach 1893-1901 wg projektu architekta Karola Kozłowskiego. W 1899 r. został poświęcony i ustanowiono w nim parafię. W 1906 r. zakończyła się budowa plebanii, która dziś jest domem biskupim. Świątynia jest trójnawową bazyliką, rozdzieloną 12 kolumnami, z transeptem, o wystroju neoromańskim. O pięknie kościoła decyduje przede wszystkim jego polichromia pokrywająca ściany i sklepienie, składająca się z 14 scen o treści historyczno-religijnej oraz wizerunków 62 świętych, wykonana w latach 1904-1906. Jej autorami są Włodzimierz Tetmajer (przyrodni brat poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera, autor polichromii w znanych polskich kościołach, m.in. w katedrze na Wawelu, kościele w Wieliczce, Kalwarii Zebrzydowskiej i Kaliszu) i Henryk Uziembło. Z malarstwem współgrają witraże przedstawiające świętych.

Kościół zbudowany w latach 1893-1901 wg projektu architekta Karola Kozłowskiego (jego popiersie znajduje się w kruchcie). W 1899 r. został poświęcony i ustanowiono w nim parafię. W 1906 r. zakończyła się budowa plebanii, która dziś jest domem biskupim.

Świątynia jest trójnawową bazyliką, rozdzieloną 12 kolumnami, z transeptem, o wystroju neoromańskim. O pięknie kościoła decyduje przede wszystkim jego polichromia pokrywająca ściany i sklepienie, składająca się z 14 scen o treści historyczno-religijnej oraz wizerunków 62 świętych, wykonana w latach 1904-1906. Jej autorami są Włodzimierz Tetmajer (przyrodni brat poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera, autor polichromii w znanych polskich kościołach, m.in. w katedrze na Wawelu , kościele w Wieliczce, Kalwarii Zebrzydowskiej i Kaliszu) i Henryk Uziembło. Z malarstwem współgrają witraże przedstawiające świętych.

Ołtarz główny (z 1903 r.) jest kopią ołtarza z krakowskiego kościoła Bożego Ciała z r. 1634. Jest to dzieło w stylu renesansowym, bogate i złocone. Ufundowali go robotnicy i majstrowie Walcowni Milowickiej (huty "Milowice"), a wykonał rzeźbiarz z Olkusza Paweł Turbas. W ołtarzu głównym oprócz rzeźbionego znajduje się namalowany przez Tetmajera obraz Wniebowzięcia Matki Boskiej.

Poza ołtarzem głównym są cztery boczne ołtarze : w kaplicy Matki Bożej Różańcowej, Jezusa Ukrzyżowanego, Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Zyty. Autorem wiszącej nad głowami wiernych efektownej ambony jest Paweł Turbas.

Zakrystię zdobi piękna polichromia, a w jej przedsionku znajduje się obraz Tetmajera przedstawiający postacie związane z budową świątyni.

Na placu kościelnym znajduje się kapliczka upamiętniająca bitwę stoczoną w 1863 r. przez powstańców z wojskiem carskim. Zniszczona podczas I wojny światowej, została odtworzona w 1930 roku. Pierwotnie stała tam, gdzie doszło do bitwy - u zbiegu ulic Piłsudskiego i Teatralnej; ale podczas modernizacji układu komunikacyjnego miasta została przeniesiona na plac przy kościele.

Na południowej ścianie świątyni umieszczone są tablice ku czci Jana Kilińskiego, Armii Krajowej, Narodowych Sił Zbrojnych, lekarzy, Sybiraków i harcerzy.