Jan Danielewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 12: | Linia 12: | ||
|miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | |miejsce śmierci = [[Sosnowiec]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = Powązki, | |miejsce spoczynku = Powązki, Warszawa | ||
|zawód = Lekarz, działacz społeczny | |zawód = Lekarz, działacz społeczny | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = |
Aktualna wersja na dzień 12:44, 1 sie 2014
Zagłębiowskie Biogramy | |
Jan Danielewicz | |
Imię i nazwisko | Jan Danielewicz |
Data urodzenia | 1 marca 1872 |
Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1926 Sosnowiec |
Miejsce spoczynku | Powązki, Warszawa |
Zawód | Lekarz, działacz społeczny |
Jan Danielewicz - (ur. 1 marca 1872 r. urodzony (w ówczesnej guberni grodzieńskiej), zm. 23 lutego 1926 r.) rentgenolog, syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz.
Życiorys
Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzyskaniu dyplomu w 1900 r. pracował na Kaukazie. W marcu 1920 r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczelnego lekarza Państwowych Ubezpieczeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu teleskopów. W listopadzie 1923 roku Kasa Chorych w Sosnowcu zaoferowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia.
Był współzałożycielem i wiceprezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głównie z przepracowania, o czym wspominał dr K. Zahorski dodając, że: pracowitość jego posunięta była do fanatyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie - te czynniki przyśpieszyły zgon, który nastąpił w Sosnowcu 23 lutego 1926 r. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Żonaty z Amelią z domu Bili. Miał dwóch synów: Ludomira - inż. elektryka i Czesława - lekarza kolejowego.
Opracował: EMILIAN KOCOT
Źródło
- Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)
- PIOTR SZAREJKO - "Słownik Lekarzy Polskich XIX wieku " T. III, str.114.