Sławomir Starzyński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
Sl'ARZYŃSKI SŁAWOMIR | |||
Ul"odził się w Zgierzu. Jako lekarz | |||
chorób wewnętrznych zatrudniony był | |||
w Centralnym Ambulatorium Powia- | |||
towej Kasy Chorych w Sosnowcu w | |||
1927 r., później ordynator oddziału | |||
wewnętrznego Centralnego Szpitala | |||
Ubezpieczalni Społecznej w Sosno- | |||
wcu i dyrektor tego szpitala w latach | |||
1937-1939 i 1947-1948. Zwolniony | |||
przez władze ze stanowiska dyrektora | |||
jako nieodpowiadający nowemu po- | |||
rządkowi społecznemu pracował w | |||
Poradni Reumatologicznej przy ul. | |||
Wawel w Sosnowcu. W 1948 r. w | |||
szpitalu wprowadził trwający do dziś | |||
zwyczaj comiesięcznych zebrań | |||
naukowych. Członek Towarzystwa | |||
Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego, | |||
wybierany jako członek Zarządu i | |||
Sądu Koleżeń- skiego, prelegent na | |||
zebraniach naukowych. Członek | |||
~ Okręgu Kieleckiego Związku | |||
Lekarzy Państwa Polskiego, członek | |||
redakcji "Nowin Społeczno-Lekar- | |||
skich ". Po II wojnie światowej | |||
aktywnie współdziałał w pracach PCK | |||
w Sosnowcu. | |||
Zmarł w stanie bezżennym w | |||
Sosnowcu przy ul. Stalinogrodzkiej 35a (3 Maja). Wg niepotwierdzonych | |||
danych był bratem Stefana, znanego | |||
obrońcy Warszawy w 1939 r. | |||
Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' | Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"'' |
Aktualna wersja na dzień 14:56, 8 cze 2014
Zagłębiowskie Biogramy | |
??? | |
Imię i nazwisko | ??? |
Data urodzenia | ?????? |
Data śmierci | ??? |
Zawód | Lekarz |
Sl'ARZYŃSKI SŁAWOMIR Ul"odził się w Zgierzu. Jako lekarz chorób wewnętrznych zatrudniony był w Centralnym Ambulatorium Powia- towej Kasy Chorych w Sosnowcu w 1927 r., później ordynator oddziału wewnętrznego Centralnego Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Sosno- wcu i dyrektor tego szpitala w latach 1937-1939 i 1947-1948. Zwolniony przez władze ze stanowiska dyrektora jako nieodpowiadający nowemu po- rządkowi społecznemu pracował w Poradni Reumatologicznej przy ul. Wawel w Sosnowcu. W 1948 r. w szpitalu wprowadził trwający do dziś zwyczaj comiesięcznych zebrań naukowych. Członek Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego, wybierany jako członek Zarządu i Sądu Koleżeń- skiego, prelegent na zebraniach naukowych. Członek ~ Okręgu Kieleckiego Związku Lekarzy Państwa Polskiego, członek redakcji "Nowin Społeczno-Lekar- skich ". Po II wojnie światowej aktywnie współdziałał w pracach PCK w Sosnowcu. Zmarł w stanie bezżennym w Sosnowcu przy ul. Stalinogrodzkiej 35a (3 Maja). Wg niepotwierdzonych danych był bratem Stefana, znanego obrońcy Warszawy w 1939 r.
Źródło: Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)