Józef Marczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


MARCZYŃSKI JÓZEF
Urodził się 5 marca 1891 r. we
wsi Brzezinki, pow. Opoczno. Syn
Błażeja i Franciszki. Szkołę podsta-
wową ukończył w Gielniowie, a matu-
rę uzyskał w gimnazjum w Piotrkowie
Trybunalskim (w 1905 r. brał udział
w strajku szkolnym). Studia lekarskie
odbywał na Uniwersytecie Jagielloń-
skim w Krakowie. W 1917 r. interno-
wany przez austriaków z powodu
odmowy złożenia przysięgi woj-
skowej. Po zwolnieniu kontynuował
studia i 01rzymał dyplom i tytuł doktora
wszech nauk lekarskich w 1920 r.
Podjął pracę w Drzewicy, pow.
opoczyński. Po kilku latach podjął
pracę w Powiatowej Kasie Chorych
w Sosnowcu, a od 1 maja 1926 r. został
lekarzem miejskim w Czeladzi. W
1928 r. powołany na stanowisko
bunnistrza Czeladzi, a w [[1930]] r. został prezydentem miasta Sosnowca.
Kolejno pracował w Częstochowie,
Lwowie a od 1932 r. w Radomiu. W
1935 r. przeniósł się- do Warszawy.
Tam, jako lekarz, działał społecznie,
m.in. organizował kursy sanitarne i
obrony przeciwlotniczej na wypadek
wojny. Na życzenie prezydenta
Wmzawy, Starzyńskiego,jako kapitan
rezerwy przydzielony do sanitarnej
obrony cywilnej miasta jako zastępca
dra K. Orzechowskiego. Wstąpił do
organizacji Orła Białego, był w jej
warszawskim kierownictwie.
Aresztowany, wię-ziony na Pawiaku,
w 1940 r. wywieziony do Sach-
senhausen, rozstrzelany 9 listopada
1940 r. Odznaczony dwukrotnie
Krzyżem Walecznych, wymieniony na
tablicy pamiątkowej byłego obozu w
Sachsenhausen. Żonaty, dwóch synów
i dwie córki.


Opracował EMILIAN KocoT. Źródła:
Gliński J.B. - s. 253.


Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"''
Źródło: [[Emilian Kocot]] ''"[[Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego]]"''

Wersja z 09:21, 4 cze 2014

Zagłębiowskie Biogramy
???
???
Imię i nazwisko ???
Data urodzenia ??????
Data śmierci ???
Zawód Lekarz

MARCZYŃSKI JÓZEF Urodził się 5 marca 1891 r. we wsi Brzezinki, pow. Opoczno. Syn Błażeja i Franciszki. Szkołę podsta- wową ukończył w Gielniowie, a matu- rę uzyskał w gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim (w 1905 r. brał udział w strajku szkolnym). Studia lekarskie odbywał na Uniwersytecie Jagielloń- skim w Krakowie. W 1917 r. interno- wany przez austriaków z powodu odmowy złożenia przysięgi woj- skowej. Po zwolnieniu kontynuował studia i 01rzymał dyplom i tytuł doktora wszech nauk lekarskich w 1920 r. Podjął pracę w Drzewicy, pow. opoczyński. Po kilku latach podjął pracę w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu, a od 1 maja 1926 r. został lekarzem miejskim w Czeladzi. W 1928 r. powołany na stanowisko bunnistrza Czeladzi, a w 1930 r. został prezydentem miasta Sosnowca. Kolejno pracował w Częstochowie, Lwowie a od 1932 r. w Radomiu. W 1935 r. przeniósł się- do Warszawy. Tam, jako lekarz, działał społecznie, m.in. organizował kursy sanitarne i obrony przeciwlotniczej na wypadek wojny. Na życzenie prezydenta Wmzawy, Starzyńskiego,jako kapitan rezerwy przydzielony do sanitarnej obrony cywilnej miasta jako zastępca dra K. Orzechowskiego. Wstąpił do organizacji Orła Białego, był w jej warszawskim kierownictwie. Aresztowany, wię-ziony na Pawiaku, w 1940 r. wywieziony do Sach- senhausen, rozstrzelany 9 listopada 1940 r. Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, wymieniony na tablicy pamiątkowej byłego obozu w Sachsenhausen. Żonaty, dwóch synów i dwie córki.

Opracował EMILIAN KocoT. Źródła: Gliński J.B. - s. 253.

Źródło: Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)