Jan Danielewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „'''Jan Danielewicz''' DANILEWICZ JAN Rentgenolog. Ur. w guberni gro- dzieńskiej 1 marca 1872 r., syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz. Gimnazjum ukończył ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko      = Jan Danielewicz
|imię i nazwisko org  =
|pseudonim            =
|grafika              = OSOBA.png
|opis grafiki        = Jan Danielewicz
|podpis              =
|data urodzenia      = [[???]]
|miejsce urodzenia    =
|imię przy narodzeniu =
|data śmierci        = [[???]]
|miejsce śmierci      =
|przyczyna śmierci    =
|miejsce spoczynku    =
|zawód                = Lekarz, działacz społeczny
|odznaczenia          =
|commons              =
|wikiźródła          =
|wikicytaty          =
|www                  =
}}
'''Jan Danielewicz'''
'''Jan Danielewicz'''



Wersja z 22:07, 19 maj 2014

Zagłębiowskie Biogramy
Jan Danielewicz
Jan Danielewicz
Imię i nazwisko Jan Danielewicz
Data urodzenia ???
Data śmierci ???
Zawód Lekarz, działacz społeczny


Jan Danielewicz

DANILEWICZ JAN Rentgenolog. Ur. w guberni gro- dzieńskiej 1 marca 1872 r., syn Stefana i Bronisławy z domu Marcinkiewicz. Gimnazjum ukończył w Grodnie i rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Kijowskim. Następnie podjął tu studia lekarskie. Po uzy- skaniu dyplomu w 1900 r. pracował na Kaukazie. W marcu 1920 r. wrócił do Polski i objął stanowisko naczel- nego lekarza Państwowych Ubezpie- czeń w Warszawie. Działał także jako wiceprezes w Towarzystwie Miłośników Astronomii. Ogłosił kilka prac z dziedziny ~j matematyki, a także rozprawę o konstruowaniu telesko- pów. W listopadzie 1923 r. Kasa Chorych w Sosnowcu zaofiarowała mu stanowisko dyrektora Instytutu Rentgenowskiego. Odtąd osiadł na stałe w tym mieście i prowadził zakład do końca życia. Był współzałożycielem i wiceprezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika w Zagłębiu Dąbrowskim. Rozwinął tam szeroką działalność odczytową z zakresu astronomii i matematyki. Był zwolennikiem teorii Einsteina budowy wszechświata. Znał sanskryt i entuzjazmował się filozofią indyjską. Z biegiem czasu wywiązała się u niego choroba wieńcowa, głów- . . . me z przepraCOWanIa, o czym WSPOmI- nał dr K. Zahorski dodając, że "praco- witość jego posunięta była do fana- tyzmu, chwili jednej nie chciał tracić bezużytecznie" - te czynniki przyspie- szyły zgon, który nastąpił w Sosnowcu 23 lutego 1926r.Pochowanynacmen- tarzu Powązkowskim. Żonaty z Ame- lią, z domu Bili. Miał dwóch synów: Ludomira - inż. elektryk i Czesława - lekarz kolejowy. Opracował EMILIAN KoCOT. Żródła: PIOTR SZAREJKO - "Słownik Lekarzy Polskich XIX wieku ", t. III, s.114.