Alexis Bartet: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „thumb|200px|Alexis Bartet w Krakowie, ok. 1910 r. '''Alexis Napoléon Eugène Jean Bartet''' (ur. 1 stycznia 1880 w Varanges w Burgundi...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 22: | Linia 22: | ||
* [http://www.libiaz.pl/components/download/send.php?pos_id=125 Maria Leś-Runicka, "Historia Libiąża do roku 1939"] | * [http://www.libiaz.pl/components/download/send.php?pos_id=125 Maria Leś-Runicka, "Historia Libiąża do roku 1939"] | ||
* [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=73685&dirids=1 "Kurier Libiąski" nr 12, lipiec 2006] | * [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=73685&dirids=1 "Kurier Libiąski" nr 12, lipiec 2006] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Czeladzią]] |
Wersja z 20:36, 19 lis 2013
Alexis Napoléon Eugène Jean Bartet (ur. 1 stycznia 1880 w Varanges w Burgundii, zm. 7 lutego 1953 w Meschers-sur-Gironde w departamencie Charente-Maritime) – inżynier górnik, Francuz, absolwent (w 1901 r.) Akademii Górniczej w Saint-Etienne. Od roku 1912 do wybuchu II wojny światowej dyrektor Galicyjskiej Spółki Kopalń (Compagnie Galicienne de Mines) z siedzibą w Paryżu, do której należała Kopalnia Janina w Libiążu.
Rodzicami Alexisa byli: Jean-Baptiste Hippolyte Bartet z rodu zamieszkującego okolice Dijon w Burgundii oraz Marie z domu Bouaült. Po ukończeniu liceum w Dijon podjął studia w Akademii Górniczej w St.Etienne, a po jej ukończeniu podjął pracę jako inżynier górnik w kopalniach Anzin na obrzeżach Valenciennes, gdzie pozostał do roku 1910. W roku 1911 wyjechał wraz z rodziną na tereny ówczesnego zaboru rosyjskiego na ziemiach polskich, i tu – mieszkając w Piaskach (dziś dzielnica Czeladzi) – do czerwca 1912 r. pracował jako inżynier górnik w należącej wówczas do Francuzów kopalni "Czeladź". Od 1 lipca 1912 roku podjął pracę w Galicyjskiej Spółce Kopalń (również należącej do Francuzów), budującej w Libiążu (w Galicji, tj. w ówczesnym zaborze austriackim), a w następnym roku przeprowadził się do Libiąża wraz z rodziną.
Po wybuchu I wojny światowej, jako obywatel Francji, czyli państwa pozostającego w stanie wojny z Austrią, został przez władze austriackie internowany i przewieziony do Raabs an der Thaya; zwolniony w czerwcu 1916 z internowania wyjechał do Francji. Od sierpnia 1919 do lutego 1920, tj. w niespokojnych czasach po zakończeniu wojny, nadzorował w Libiążu funkcjonowanie kopalni "Janina", regularnie przesyłając do Paryża raporty dyrektorowi generalnemu spółki, Victorowi Tézenas du Montcel. Później, po zatrudnieniu w tej kopalni polskiego dyrektora Zygmunta Szczotkowskiego[1], któremu udzielił pełnomocnictw w kierowaniu kopalnią, Bartet zachował funkcje nadzorczo-administracyjne, przebywając w paryskiej siedzibie spółki i odwiedzając Libiąż tylko co pewien czas. Funkcję w zarządzie Compagnie Galicienne de Mines zachował aż do przejęcia jej przez Niemców w 1943 roku.
Alexis Bartet ożenił się 11 lipca 1905 w Bordeaux z Marie Marguerite Barriere, z którą miał troje dzieci:
|
Akexis Bartet przeszedł na emeryturę w roku 1947; zmarł w roku 1953. Za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu górniczego otrzymał Krzyż Oficerski Polonia Restituta.
Przypisy
- ↑ Szczotkowski od 1906 do 1913 pracował jako naczelny inżynier w kopalni "Saturn", zlokalizowanej w sąsiedztwie francuskiej kopalni "Czeladź", w której w tym czasie pracowali zarówno Victor Tézenas, jak Alexis Bartet
Bibliografia
- Maria Leś-Runicka, "Historia kopalni węgla kamiennego Janina w Libiążu", wyd. Południowy Koncern Węglowy ZG Janina, Libiąż 2008 (bez nru ISBN)
- Maria Leś-Runicka, "Historia Libiąża do roku 1939"
- "Kurier Libiąski" nr 12, lipiec 2006